.
.

My Famous Portraits on New York Scene

James Dean-Salvador Dali-Charles Bronson-Noam Chomsky-George Orwell-
Wassili Kandinsky-Samuel Beckett-Woody Allen-Martin Heidegger-
Sigmud Freud-Paul Klee

GIF ANIMATION PICTURE-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

music-Thelonious Monk-Monk's Dream

http://youtu.be/zriS77PCaTk
http://gifmaker.cc/PlayGIFAnimation.php?folder=2014120619AKFp62B3EmelJGLhdD3X0J&file=output_uaIwjS.gif&music=http://youtu.be/zriS77PCaTk&start=0
.
.
.

.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ-NEW YORK! NEW YORK!-
ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}
.
.





NEW YORK! NEW YORK!-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

a travelling boogie boogie around towards a way off times paralles
a down up towning citying peoples multify neon colors lines
a  a curved vocabulary musical wording interiors exteriors
a nothing all ideology moneying universalis boogie boogie
.
.
.

.
.
Στο καταραχτη και στη λιμνουλα στον αγιο Βαρβαρο-Τρυφου Ξηρομερου-χ.ν.κουβελης

ητον το μερος ημερον αλλα και αγριον ενα μιγμα μεταφυσικον και καθαρως
φυσικον γαργαρα κινουμενα νερα κρυσταλλινα επιπτον υπερανω εκ των κρη-
μνωδων βραχων στιλποντων αναγλυφων θαυμασιως και υποκατω τα υποδε-
χετο μικρη λεκανη ως λιμνουλα εκει ολιγον ηρεμουσαν και παλιν ορμουσαν
απο στενωπου εις χειμμαρωδην ρυακαν αφριζοντα και κελαρυζοντα οι λουο-
μενοι παραθεριστες εις τα υδατα ητον εις φυσικην ευχαριστησιν τα παιδια
αναρριχωμενα εις τους λιαν επικληνεις βραχους εβουτουσαν και αναδυοντο
περιχαρη ονειρο και μαγεμα η φυσις περικλεισμενη απο τα δασωδη βουνα
και τον καταγαλανον ουρανον φωτεινοτατον
.
.
ο Καταραχτης waterfalls-στον Αη Βαρβαρο Τρυφου Ξηρομερου
-σκηνοθεσια χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
.
.
.

.
.


J.L.Borges
GIF ANIMATION PICTURE-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
music-Morton Feldman-Triadic Memories-http://youtu.be/7dSPJ2PbyYU

http://gifmaker.me/PlayGIFAnimation.php?folder=2014120823uWCetRBaahbTSOMKl51V89&file=output_siesaL.gif&music=http://youtu.be/7dSPJ2PbyYU&start=0
.
.
.

.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}
.
.









J.L.Borges-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
.
.
ΣΕ ΛΑΒΥΡΙΝΘΟ ΑΝΤΑΝΑΚΛΑΣΕΩΝ-χ.ν.κουβελης

IN REFLECTIONS' LABYRINTH-c.n.couvelis

μπηκε στο δωματιο με τους καθρεφτες καθησε στη καρεκλα το φως χαμηλωσε
λευκο-γκριζο στους καθρεφτες εκλεισε τα ματια ισως κοιμηθηκε οταν τα ξανανοιξε
παλι το ιδιο λευκο-γκριζο στους καθρεφτες ελαχιστα πιο λευκο ακουσε ενα πιανο
κοιταξε προσεκτικα δεν ειδε τον πιανιστα το πιανο συνοδευε η φωνη μιας σοπρανο
τα λογια σε μια γλωσσα που δεν καταλαβαινε ειχε την αισθηση ομως μιας συμμετριας
που συνεχως  επαναλαμβανονταν τα ιδια μοτιβα πρεπει να τον υπνωτισε η μουσικη
γιατι οταν συνηλθε δεν την ακουγε ακουσε μια βρυση να σταζει και εναν ηχο
σαν καποιος ανθρωπος να επλενε το προσωπο του επειτα τα βηματα του τα μετρησε
100 βηματα σταματησαν επειτα ξαναρχισαν σε πιο μακρυνη αποσταση τα ακουγε
τα μετρησε 100 αυτο επαναληφθηκε πολλες φορες ποτε κοντα του ποτε μακρυα
παντα 100 στον αριθμο οταν ηταν μακρυα δεν ακουγε καλα και δυσκολευονταν
να τα μετρησει ηταν ομως σιγουρος πως ηταν παλι 100 περασε ωρα ετσι ποση
ακριβως δεν ηξερε ηταν λαθος του να μην παρει ρολοι αδυνατο να μετρησει
τον χρονο ηταν και ο υπνος που τον συγχυζε αν ειχαν  περασει δευτερολεπτα
η'καποια λεπτα η'καποιες ωρες η'μια αιωνιοτητα γελασε μια αιωνιοτητα γιατι οχι;
μια αιωνιοτητα οι αντανακλασεις στους καθρεφτες το ιδιο λευκο-γκριζο του ηρθε
μια ιδεα πρωτη φορα την εκανε μηπως ο χρονος δεν κινειτε και σταματησε
η'επαναλαμβανονταν αδυνατο να το αποδειξει αν καθε πραξη σκεφτηκε χρειαζεται
χρονο τοτε αν ο χρονος σταματησε ειναι αδυνατη η εξελιξη της αν επαναλαμβανεται
τοτε ειναι φαυλος κυκλος συνεχως συμβαινει δεν ηξερε ποιο απο τα δυο θα προτιμουσε
αυτος σαν εσωτερικος παρατηρητης ενσωματωμενος σ'αυτη τη κατασταση δεν μπορουσε
να συμπερανει ενας εξωτερικος παρατηρητης ισως να μπορουσε να το κανει αρκει
να ερθει ο Αλλος να τον αντικαταστησει του ειχαν πει πως δεν θ'αργησει και θα ερθει
ακριβως στην ωρα του ενιωθε ανησυχια τη διαδεχθηκε ανια σ'ενα δωματιο που εδω
και ωρα δεν συμβαινει τιποτα απολυτως παρατηρησε πως δεν εχει επακριβη μνημη
των γεγονοτων ουτε ποια εγιναν πριν και ποια επακολουθησαν και φυσικα ουτε
τη σημασια τους ποια η αιτια και ποιο το αποτελεσμα για να περασει την ωρα του
σκεφτονταν διαφορες ιστοριες σε διαφορα εκφραστικα στυλ ρεαλιστικο φανταστικο
ρομαντικο ποιητικο...καποιες ειχαν ενδιαφερον καποιες ηταν αδιαφορες ανιαρες
σε καποιες αλλαζε τα προσωπα τα κυρια τα  εκανε δευτερευοντα και αναπτυσε μ'αυτα
την αφηγηση η'σε καποιο μερος της αφηγησης εκανε τις πιθανες η'και τις απιθανες
 διακλαδωσεις της καΙ συνεχιζε ολες τις εκδοχες παραξενευτηκε που η μνημη του και
η υπολογιστικη του ικανοτητα εγιναν σχεδον απειρες αν αναπτυσε μια απο τις εκδοχες
σε καποια απο τις διακλαδωσεις σταματουσε την εξελιξη της ιστορια και επεστρεφε
να αναπτυξει μια αλλη εκδοχη  και μετα παλι σταματουσε και ειτε πηγαινε σε καποια
απο τις προηγουμενες να τη συνεχισει απο εκει που την αφησε μια απ'αυτες
τις διηγησεις ειχε μυθολογικο χαραχτηρα η Πασιφαη η βασιλισσα συζυγος του Μινωα
 της Κρητης ειχε κρυφα σμιξει με ενα ταυρο κι ειχε μεινει εγκυος κουραστηκε και
σταματησε τις ιστοριες κοιταξε οι αντανακλασεις στους καθρεφτες ειχαν γινει λευκες
αυτο τον αποκοιμησε τον ξυπνησαν βηματα απο πισω του κοιταξε στους καθρεφτες
μπροστα να δει το ειδωλο αυτου που πλησιαζε το ιδιο λευκο στους καθρεφτες
δεν καθαρισε τιποτα τα βηματα πλησιαζαν σκεφτηκε δυο εκδοχες η'ηταν ο Αλλος
που εχει ερθει να τον αντικαταστησει η'ηταν ο Μινωταυρος ο γιος της Πασιφαης
περιμενε να δει ποια απ'τις δυο ηταν μετρησε τα βηματα 100 βηματα
   
.
.     

.
.



Pablo Casals-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης




Pablo Casals is hearing Pablo Casals to play Bach
GIF ANIMATION PICTURE-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
music-Pablo Casals play 2 HOURS of BACH - THE COMPLETE CELLO SUITES
-http://youtu.be/ZPFzg-fToKU

//gifmaker.me/PlayGIFAnimation.php?folder=2014121106Ty5GwTnzP1z0u7L1lfsvTJ&file=output_i4eMW2.gif&music=http://youtu.be/ZPFzg-fToKU&start=0
.
.
.

.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}
.
.


Great Greek Geometricous-2μ χ 3μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
ΑΠΟΣΚΟΤΗΣΩΝ ΜΕ-ΕΠΙΚΑΙΡΑ-
ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΛΟΓΙΑ-[Εισαγωγη-μεταφραση χ.ν.κουβελης]-

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Οι Αρχαιοι Ελληνες οι Επιστημονες της Γλωσσας.Οι Πρωτοι Ερευνητες των
Λεξεων.Οι Εφευρετες των Νοηματων.Οι Τεχνητες των Λεπτων Αποχρωσεων
του Εκφραστικου Υφους.Τελος του Σκοτους.Της Πιστης,Της Δεισιδαιμονιας.
Της Δοξας.Αρχη του Φωτος.Ψαχνω.Βρισκω.Αποκαλυπτω.Φωτιζω.Επιστημη.
Επιστημη της Φυσης.Επιστημη του Ανθρωπου.Τι ηταν Πριν;.Τι ειναι Τωρα;
Τι θα γινει Μετα;Ο Χρονος Τι Ειναι;Εχει Υποσταση η'ειναι Επινοημα;
Κινησις Διαρκης;η ΄Ασυνεχης;Μεταβολη η'Στασιμοτητα;Συνεχεια η'Ασυ-
νεχεια;Χασματα Κενα Αλματα;η'Ολικη Ενοτητα;.Ασκοπον η'Σκοπιμον;
Προς Τυχην; η'Προς Τελος;Εντελεχεια.Νομοι;Μετρον; η'Ατακτον;Το
Ον-Ειναι του Ανθρωπου .Το Ον-Ειναι των Ζωων και των Φυτων.Η Συν-
διαλλαγη τους.Το Συν-Ειναι του Κοσμου.Σωμα/Ψυχη.Διπολικοτητα.
Το Υψηλον/το Κατωτερον.Τα Φυσει.Και οι Εξεις.Ανθρωπος φυσει πολιτικον
ζωον.Ος ορεγεται φυσει του Ειδεναι.Η Γνωση.Γνωθι σαυτον.Μια ηπειρος
αποκαλυπτεται προς Εξερευνηση.Παρατηρω.Υποθετω.Αποδεικνυω.
Το Νοητικον.Το Επιθυμιτικον.Το Θυμικον.Η Πολις.Το Αγαθον.Το Αριστον.
Η Δικη.Το Αδικειν και το Μη Αδικειν.Το Αληθες και το Στρεβλον.Το Φαυ-
λον και το Αμεινον.Το Καλιστον.Να θεσμισθει το Ανθρωπινο και το Φυσει.
Ες Αει.Τα Πρωτα του Κοσμου.Τα Ριζωματα του Ειναι και του Φαινεσθαι.
Το Φυσικο και το ΜεταΦυσικο.Πραξη και θεωρια.Ιδεες και Ειδωλα.Ουσια.
Φως.Φως.Φως.Εν οιδα οτι ουδεν οιδα.Στην Αρχη-δεν ξερω τι ειναι κατι-
αυτος που λεει πως το ξερει,γιατι ισχυριζεται πως το ξερει-ας το διερευ-
νησουμε αυτο-σαν εργαλεια εχουμε κυριως το λογο-τη δυναμη του
νου-και την εμπειρια-τις αισθησεις-την διαισθηση-αν το δουμε απο εδω
που καταληγουμε;-προσθετουμε η'αφαιρουμε-ειμαστε αντιφατικοι;-ειμαστε
σε ενα υποσυνολου του καθολικου συνολου-ας προχωρησουμε,αν δεν
υπαρχει αντιρρηση-ευ-ερωτησεις ακρας ακριβειας-λεπτες-αν εκεινο ειναι,τοτε...
-η Αληθεια προσεγγιζεται σταδιακα-ξεφευγει-επειδη φιλει κρυπτεται-υπομονη-
επιμονη-το εργαλειο του Λογου -την αποδομει-αναλυτικο και συνθετικο-απο το
Μερος το Ολον και απο το Ολον το Μερος-το Εν,που διασπασθηκε,χωρισθηκε,
σε πολλα-ερευνα να βρουμε και να ανασυνθεσουμε τα πολλα -ες Εν-ο φιλοσοφος
'μαια'κατευθυνει την ερευνα-στον τοκετο της Αληθειας-της Πρωτης Ουσιας-συμπε-
ρασμα/αποτελεσμα:ο Ανθρωπος να ζει σε κοσμο που μπορει να τον καταλαβει-
και αρα-ζην τε ευ ζην τε-

Ἓν οἶδα ὅτι οὐδὲν οἶδα
Σωκρατης
[Στην Αρχη Ολων] Ενα γνωριζω οτι τιποτα δεν γνωριζω

Αρχή Σοφίας ονομάτων επίσκεψις.
Αντισθένης, 445-360 π.Χ
Αρχη της Σοφιας ειναι ορθη κατανοηση των λεξεων

Γνῶθι σαὐτόν
Σωκρατης
Γνωρισε τον εαυτο σου

Δικαιοσύνην ασκείν έργω τε λόγω τε
[Πυθαγορας]
Την δικαιοσυνη να την εξασκεις και με τα εργα και με τα λογια

Μηδ'ύπνον μαλακοίσιν επ'όμμασι προσδέξασθαι. Πριν των ημερινών έργων
λογίσασθαι έκαστον·΄Πη παρέβην; Τι δ'έρεξα; Τι μοι δέον ούκ ετελέσθη;
[Πυθαγορας]
Να μην αφησεις τα μαλακα σου βλεφαρα να τα κλεισει ο υπνος.
Αν πριν δεν συλλογισθεις καθε μια σου  πραξη της μερας που
περασε:
Τι δεν εκανα;-Τι εκανα;-Τι επρεπε να κανω και δεν εκανα;

Κατόπιν εορτής ήκεις.
Πλάτων, 427-347 π.Χ
Κατοπιν εορτης εφτασες

Χαλεπόν ετέρου νόον ίδμεναι ανδρός.
Θεόκριτος, 3ος π.Χ
Ειναι δυσκολο να γνωρισεις τι σκεπτεται ο αλλος ανθρωπος

Απορίαν γαρ δει βοηθείν, ουκ αργίαν εφοδιάζειν.
Σόλων, 630-560 π.Χ
Τη φτωχεια πρεπει να βοηθαμε,την τεμπελια να μην υποστηριζουμε

Καγώ, φησίν, Διογένης ο κύων.
Διογένης, 410-323 π.Χ
Κι εγω,ειπε,ειμαι ο Διογενης ο Σκυλος

Ένθα ούτε μίμνειν άνεμος ούτ’ εκπλείν εά.
Αισχύλος, 525-456 π.Χ
Οπου δεν φυσα ανεμος δεν μπορεις να αποπλευσεις απο κει

Νόημα ή μέτρον τον χρόνον, ουχ υπόστασιν.
Αντιφών ο Ραμνούσιος, 470-410 π.Χ
Φαντασια η'μετρο  ο Χρονος,δεν εχει υπαρξη

Πάντες άνθρωποι φύσει ορέγονται του ειδέναι.
[Αριστοτέλης, 384-322 π.Χ]
Ολων των ανθρωπων τους αρεσει να γνωριζουν απο τη φυση τους

Των σωμάτων θηλυνομένων και αι ψυχαί πολύ ασθενέστεραι γίγνονται
[Σωκράτης, 469-399 π.Χ]
Αν τα σωματα γινουν μαλθακα τοτε κι οι ψυχες γινονται πολυ αδυνατες

Δια δύο προφάσεις των αδικημάτων άνθρωποι απέχονται: ή δια φόβον ή δι’ αισχύνην.
Υπερείδης, 389-322 π.Χ
Για δυο λογους οι ανθρωποι αποφευγουν να παρανομουν:η'απο φοβο η'απο ντροπη

Τάχιστον νους,δια παντός γαρ τρέχει
Θαλής ο Μιλήσιος, 643-548 π.Χ
Ο νους ειναι το πιο γρηγορο[στον κοσμο] κι ολα τα διαπερναει

Χρονου φειδου
[ Χίλων  ο Λακεδαιμόνιος ,600 - 520 π.Χ]
Μην σπαταλας τον χρονο σου

Αποσκότησων με.
Διογένης, 410-323 π.Χ
Μη με σκοτιζεις
[το'πε ο Διογενης στον Αλεξανδρο]

Άνθρωπος τελειωθείς βέλτιστον των ζώων, χωρισθέν δε νόμου και δίκης,
χείριστον πάντων.
Πλάτων, 427-347 π.Χ
Αν ο ανθρωπος  τελειοποιηθει ειναι ο πιο καλος απ'ολα οσα ζουν,
αν ομως ξεχωρισθει απο τον νομο και τη δικαιοσυνη ειναι ο χειροτερος ολων

Ου με πείσεις, καν με πείσης.
Αριστοφάνης, 445-386 π.Χ
Δε θα με πεισεις,κι αν με πεισεις

αμείνω δ’ αίσιμα πάντα
Ομηρος
Το πιο καλο ειναι στα παντα να'χεις μετρο

Εδιζησάμην εμεωυτόν.
Ηράκλειτος, 544-484 π.Χ
Βαθεια ζητησα τον δικο μου εαυτον

Τί δέ τις; Τί δ'οὔ τις; Σκιᾶς ὄναρ ἄνθρωπος
Πίνδαρος, 522-438 π.Χ
Τι ειναι;Τι δεν ειναι;Σκια[Εικονα] ονειρου ο ανθρωπος

Χρήσιμ’ ειδώς ουχ ο πολλά ειδώς σοφός.
Αισχύλος, 525-456 π.Χ
Σοφος δεν ειναι αυτος που γνωριζει πολλα αλλα αυτος που γνωριζει χρησιμα

Ά μη προσήκει μητ’ άκουε μηθ’ όρα.
Μένανδρος, 4ος αιών π.Χ
Αυτα που δεν ειναι πρεποντα ουτε να τ'ακους ουτε να τα βλεπεις

Μέτρον άριστον.
Κλεόβουλος ο Ρόδιος, 6ος π.Χ
Το μετρο ειναι το αριστον

Ανήρ δεδμημένος ούτε τι ειπείν ούθ έρξαι δύναται, γλώσσα δε δέδεται.
Θέογνις, 6ος αιών π.Χ
Ο ανθρωπος που φτωχευσε ουτε κατι μπορει να πει ουτε να κανει,
η γλωσσα του δεθηκε

Τοις ελευθέροις μεγίστη ανάγκη η υπέρ των πραγμάτων αισχύνη.
Δημοσθένης, 384-322 π.Χ
Στους ελευθερους πολιτες η πιο  μεγαλη αναγκη ειναι η ευαισθησια
για τα πολιτικα πραγματα

Κοσκίνω ύδωρ αντλείς
[παροιμια]
με το κοσκινο νερο βγαζεις

Ο ήλιος εις τους αποπάτους, αλλ’ ου μιαίνεται.
Διογένης, 410-323 π.Χ
Και στ'αποχωρητηρια ειναι ηλιος,αλλα δεν βρωμιζεται

Ποθητός είναι μάλλον ή φοβερός κατά βίον προαιρού. Ον πάντες φοβούνται,
πάντας φοβείται.
Δημόκριτος, 470-370 π.Χ
Διαλεξε στη ζωη σου καλυτερα να'σαι αγαπητος παρα φοβητρο.
Αυτον ολοι τον φοβουνται,κι ολους τους φοβαται

Ως χαρίεν εστ’ άνθρωπος αν άνθρωπος ή.
Μένανδρος, 4ος αιών π.Χ
Ποσο χαριτωμενος ειναι ο ανθρωπος οταν ανθρωπος ειναι

Σπεύδε βραδέως.
Πυθαγόρας, 580-490 π.Χ
Να φτανεις αργα [ Να σκεφτεσαι πριν ]

Έργον δ’ ουδέν όνειδος, αεργίη δε τ’ όνειδος.
Ησίοδος, 7ος αιών π.Χ
Να εργαζεται καποιος δεν ειναι καμια ντροπη
να μην εργαζεται ειναι ντροπη

Μισώ τον άνδρα τον διπλούν πεφυκότα, χρηστόν λόγοισι, πολέμιον δε τοις τρόποις.
Φωκυλίδης, ~5ος αιών π.Χ
Απεχθανομαι τον διπροσωπο ανθρωπο,καλον στα λογια και κακον στις πραξεις

Αισχρόν το γ’ αισχρόν, καν δοκή καν μη δοκή.
Αντισθένης, 445-360 π.Χ
Το αισχρο ειναι αισχρο,ειτε φαινεται ειτε δεν φαινεται

δόσις ολίγη τε φίλη τε
Ομηρος- Οδυσσεια- β' 208
Και μικρο δωρο και οφελιμο

Ραθυμία τα πολλ’ ελαττούσθαι ποιεί.
Μένανδρος, 4ος αιών π.Χ
Η τεμπελια  κανει τα πολλα να λιγοστευουν

Ουκ αεί θέρος έσσεται, ποιείσθε καλιάς.
Ησίοδος, 7ος αιών π.Χ
Δεν θα'ναι παντα θερος,θεριστε τωρα που'ναι καλοκαιρι

Μέμνησο νέος ων, ως γέρων έση ποτέ.
Μένανδρος, 4ος αιών π.Χ
Να θυμασαι τωρα που'σαι νεος,πως γερος θα γινεις καποτε

Φρονήσης μεν μηδέποτε επί σεαυτώ μέγα, αλλά μηδέ καταφρονήσης σεαυτού.
Ισοκράτης, 436-338 π.Χ
Να μη νομισεις ποτε τον εαυτο σου σπουδαιο,
αλλα και ποτε να μην τον περιφρονησεις για ασημαντο

ἥμισυ γάρ τ᾽ ἀρετῆς ἀποαίνυται εὐρύοπα Ζεὺς
ἀνέρος, εὖτ᾽ ἄν μιν κατὰ δούλιον ἦμαρ ἕλῃσιν
Ομηρος-Οδυσσια-ρ' 322-323
Η αξιοπρεπεια χανεται απ'τον ανθρωπο
σαν ερθει η μερα της υποδουλωσης του

Η πενία πολλών εστιν ενδεής, η δ’ απληστία πάντων.
Αριστοτέλης, 384-322 π.Χ
Η φτωχεια ειναι η ελλειψη πολλων,και η απληστια ειναι [ελλειψη]των παντων

Τύχη μη πίστευε.
Χίλων ο Λακεδαιμόνιος, 6ος π.Χ
Στη Τυχη να μην πιστευεις

αιδώς Αργείοι
Ομηρος-Ιλιαδα-Ε' 787- 0\ 502
Να ντρεπεσθε

Έξις δευτέρα φύσις.
Αριστοτέλης, 384-322 π.Χ
Η συνηθεια γινεται δευτερη φυση

Δει τον αγαθόν άνδρα παυόμενον της αρχής μη πλουσιώτερον, αλλά μάλλον
ενδοξότερον γεγονέναι.
Βίας ο Πριηνεύς, 625-540 π.Χ
Πρεπει ο αγαθος ανθρωπος οταν σταματησει να πολιτευεται να μην εγινε πλου-
σιωτερος αλλα πιο ενδοξος[πιο θαυμαστος]

Ου συνέχθειν αλλά συμφιλείν έφυν.
Σοφοκλής, 496-406 π.Χ.
Οχι για να μισω αλλα για ν'αγαπω γεννηθηκα

Ατυχίαν μη ονειδίζειν, νέμεσιν αιδούμενον.
Πιττακός ο Μυτιληναίος, 650-570 π.Χ
Μη γελας την ατυχια[καποιου],να φοβασαι την τιμωρια [σου]

χαλεπή δ’ έχε δήμου φήμι
Ομηρος
Αυστηρη θα'ναι η κριση των πολιτων του δημου

Τα αφανή τοις φανεροίς τεκμαίρου.
Σόλων, 630-560 π.Χ
Απο τα αφανη να βγαλεις συμπερασμα για τα φανερα

Ύες βορβόρω ήδονται μάλλον ή καθαρώ ύδατι.
Ηράκλειτος, 544-484 π.Χ
Τα γουρουνια ευχαριστιουνται καλυτερα στη λασπη παρα στο καθαρο νερο

Το αεί μέλλειν ατελέας ποιέει τας πρήξιας
Δημόκριτος, 470-370 π.Χ
Η συνεχης αναβολη στο μελλον κανει ατελειωτες τις υποθεσεις

Ανθρώπου μέρους ειμί, ο και τέμνει με σίδηρος. Γράμματος αιρομένου, δύεται ηέλιος
[αινιγμα]
Του ανθρωπου μερος ειμαι,και με κοβει το σιδερο.Αν αφαιρεσεις ενα γραμμα
ο ηλιος δυει
[ονυξ-νυχι]

Εκ του οράν το εράν
[παροιμια]
Ο  Ερωτας απ'τα ματια πιανεται

έπεα πτερόεντα
Ομηρος
Λογια του αερα

Ο μέλλεις πράττειν μη πρόλεγε, αποτυχών γαρ γελασθήση.
Πιττακός ο Μυτιληναίος, 650-570 π.Χ
Αυτο που θα κανεις στο μελλον μην το προλεγεις,γιατι αν αποτυχεις
τοτε θα γελασουν μαζι σου

Μεγαλοψυχίη το φέρειν πραέως πλημμέλειαν.
Δημόκριτος, 470-370 π.Χ
Μεγαλοψυχια ειναι ν'αντιμετωπιζεις τα σφαλματα των αλλων με επιεικεια

Ώδινεν όρος και έτεκεν μυν.
Λουκιανός, 120-180 μ.Χ
Βουνο το επιασαν οι πονοι και γεννησε ποντικο

Θεόν επιορκών μη δόκει λεληθέναι.
Μένανδρος, 4ος αιών π.Χ.
Αν κανεις κακο μην νομισεις πως θα ξεχασθει

Χέσαιτο γαρ ει μαχαίσετο.
Αριστοφάνης, 445-386 π.Χ
Αν καθονταν να τσακωθει θα χεζονταν πανω του

Ουχ ο τόπος τον άνδρα αλλ’ ο ανήρ αυτόν έντιμον ποιεί.
Αγησίλαος, Σπαρτιάτης βασιλιάς
Δεν κανει ο τοπος τον ανθρωπο σωστο αλλα ο ανθρωπος  τον κανει σωστο

Έστι δίκης οφθαλμός, ος τα πάνθ’ ορά.
Μένανδρος, 4ος αιών π.Χ
Το ματι της δικαιοσυνης ολα τα βλεπει

Νήπιοι, ουδέ ίσασιν όσω πλέον ήμισυ παντός.
Ησίοδος, 7ος αιών π.Χ
Οι ανοητοι,καθολου δεν γνωριζουν ποσο πολυ περισσοτερο ειναι το μισο
απο το ολον

Στέργε μεν τα παρόντα, ζήτει δε τα βελτίω.
Ισοκράτης, 436-338 π.Χ
Δεξου τα παροντα,ζητα τα πιο καλα


Το εύδαιμον το ελεύθερον, το δ’ ελεύθερον το εύψυχον.
Θουκυδίδης, 460-394 π.Χ
Η ευτυχια απο την ελευθερια,η ελευθερια απο την ευψυχια

Φύσιν πονηρά μεταβαλείν ου ράδιον.
Μένανδρος, 4ος αιών π.Χ
Ο πονηρος απ'τη φυση του δεν αλλαζει ευκολα

Σοφόν το σαφές.
Ευριπίδης, 480-406 π.Χ
Σοφον το σαφες

Θάλαττα ύδωρ καθαρώτατον και μιαρώτατον, ιχθύσι μεν πότιμον και σωτήριον,
ανθρώποις δε άποτον και ολέθριον.
Ηράκλειτος, 544-484 π.Χ
Το θαλασσινο νερο ειναι το πιο καθαρο και το πιο βρωμικο,
στα ψαρια ειναι ποσιμο και σωτηριο,στους ανθρωπους δεν πινεται
και καταστροφη

Ανδρών δε φαύλων όρκον εις ύδωρ γράφε.
Μένανδρος, 4ος αιών π.Χ
Τους ορκους ανθρωπων πονηρων να τους γραφεις στο νερο

Πειρώ τω μεν σώματι είναι φιλόπονος, τη δε ψυχή φιλόσοφος.
Ισοκράτης, 436-338 π.Χ
Να  προσπαθεις σωματικα να'σαι φιλοπονος και στη συμπεριφορα φιλοσοφος

Αγαθόν ού το μη αδικείν, αλλά το μηδέν θέλειν
Δημοκριτος
Αγαθον δεν ειναι να μην αδικεις,αλλα να μην θελεις καθολου να αδικεις

Κενής δε δόξης ουδέν αθλιώτερον.
Μένανδρος, 4ος αιών π.Χ
Απο την κενοδοξια τιποτα πιο αθλιωτερο

Μηδέν Άγαν.
Σόλων, 630-560 π.Χ
Καθολου μην  υπερβαλλεις
[μετρο]

Μάλλον φιλούσιν οι ποιήσαντες ευ τους παθόντας ή οι παθόντες ευ τους ποιήσαντας.
Αριστοτέλης, 384-322 π.Χ
Περισσοτερο αγαπουν οι ευεργετες τους πασχοντες παρα οι πασχοντες τους ευεργετες

Καθαρόν αν τον νουν έχης, άπαν το σώμα καθαρός ει.
Επίχαρμος, 530-440 π.Χ
Αν εχεις καθαρο το νου,ολο το σωμα το εχεις καθαρο

Άμα δε το χιτώνι εκδυομένω εκδύεται και την αιδώ γυνή.
Ηρόδοτος, 480-420 π.Χ
Μολις η γυναικα ξεντυθει απ'τα ρουχα κι απ'τη ντροπη ξεντυνεται

Άπας ό βίος των ανθρώπων φύσει και νόμοις διοικείται.
Αριστοτέλης, 384-322 π.Χ
Ολη η ζωη των ανθρωπων κυβερνιεται απο τη φυση και τους νομους

Αργός μη ίσθι μηδ’ αν πλουτής
Πιττακός ο Μυτιληναίος, 650-570 π.Χ
Μη καθεσαι και τεμπελιαζεις ακομα κι αν εχεις περιουσια

Αυτό δε τo σιγάν ομολογούντος εστί σου.
Ευριπίδης, 480-406 π.Χ
Σε μαρτυραει[σε προδινει] η σιωπη σου

Συν όχλω αμαθία πλείστον κακόν.
Ευριπίδης, 480-406 π.Χ
Η αμαθια μαζι με τον οχθλο ειναι το  πιο μεγαλο κακο

Μικρός δε λίθος μέγα κύμ’ αποέργει
Ομηρος
Μικρο λιθαρι μεγαλο κυμα συγκρατει
[αποδυναμωνει-εξουδετερωνει]

Αι δεύτεραι πως φροντίδες σοφώτεραι.
Ευριπίδης, 480-406 π.Χ
Οι δευτερες σκεψεις σοφωτερες

Το δις εξαμαρτείν τ’ αυτόν ουκ ανδρός σοφού.
Μένανδρος, 4ος αιών π.Χ
Δυο φορες το ιδιο  λαθος δεν ταιριαζει σ'ανθρωπο σοφο

Βασιλικόν, καλώς ποιούντα κακώς ακούειν.
Αντισθένης, 445-360 π.Χ
Μεγαλειωδες,να πραττεις σωστα και ν'ακους βρισιες

Ου το ζην περί πλείστου ποιητέον, αλλά το ευ ζην.
Πλάτων, 427-347 π.Χ
Το να ζεις δεν ειναι για να κανεις πιο πολλα,αλλα το να ζεις καλα[να ευτυχεις]

Το γαρ ευ πράττειν παρά την αξίαν, αφορμήν του κακώς φρονείν τοις ανοήτοις γίγνεται.
Δημοσθένης, 384-322 π.Χ
Το να πετυχαινεις χωρις την αξια σου,γινεται αφορμη στους ανοητους να σκεφτουν κακα
[να  μιμηθουν το παραδειγμα σου]

Χρόνος ο πάντων πρόγονος.
Πίνδαρος, 522-438 π.Χ
Απ'τον Χρονο ολα καταγονται

Ζώμεν γαρ ού ως θέλομεν, αλλ’ ως δυνάμεθα.
Μένανδρος, 4ος αιών π.Χ
Δεν ζουμε οπως θελουμε,αλλα οπως μπορουμε

Γελά ο μωρός καν τι μη γελοίον ή.
Πιττακός ο Μυτιληναίος, 650-570 π.Χ.
Γελαει ο ηληθιος ακομα κι αν δεν υπαρχει κατι για να γελασει

Νομίζω τους ανθρώπους ουκ εν τη οικία τον πλούτον και την πενίαν έχειν,
αλλ’ εν ταις ψυχαίς.
Ξενοφών, 430-355 π.Χ
Νομιζω πως οι ανθρωποι δεν εχουν μεσα στο σπιτι τους πλουτο και φτωχεια,
αλλα μεσα στις ψυχες τους

Χω Ζευς άλλοκα μεν πέλει αίθριος, άλλοκα δ’ ύει.
Θεόκριτος, 3ος π.Χ
Αλλου ο θεος καλοκαιριαζει κι αλλου βρονταει και βρεχει

Εν τη προαιρέσει η μοχθηρία και το αδικείν.
Αριστοτέλης, 384-322 π.Χ
Απο προθεση ειναι και η μοχθηρια και η αδικια

Γνους πράττε.
Πιττακός ο Μυτιληναίος, 650-570 π.Χ
Να γνωριζεις για να ενεργεις

Ανοήμονες βιούσι ού τερπόμενοι βιούν.
Δημόκριτος, 470-370 π.Χ
Οι ανοητοι ζουν χωρις να ευχαριστιουνται που ζουν

Φύσις κρύπτεσθαι φιλεί.
Ηράκλειτος, 544-484 π.Χ
Η φυση προτιμα να μην αποκαλυπτεται

Των οικιών ημών εμπιμπραμένων, ημείς άδομεν.
[παροιμια[
Τα σπιτια μας  καιγονται,κι εμεις τραγουδαμε

Κόρακος εξελεύσεται «κρα».
[παροιμια]
Ο κορακας φωναξε κι ειπε:΄΄Κρα''
[Απο κορακα βγαινει ''κρα'']

Αν μεν καλήν, έξεις κοινήν, αν δε αισχράν, έξεις ποινήν.
Αντισθένης, 445-360 π.Χ
Αν παρεις ομορφη γυναικα,μ'αλλους θα την μοιραζεσαι,
αν παρεις ασχημη,μονος σου θα την φορτωνεσαι

επί ξυρού ακμής
Ομηρος-Ιλιαδα-Κ' 173, Ηροδοτου Ιστοριαι-βιβλια VI, II.
Στη κοψη του ξυραφιου

Μη πλούτει κακώς.
Πιττακός ο Μυτιληναίος, 650-570 π.Χ
Να μην πλουτισεις παρανομα

Πολλ’ οίδ’ αλώπηξ, εχίνος δε εν, μέγα.
Αρχίλοχος, 725-650 π.Χ.
Πολλα ξερ'η αλεπου κι ενα ο σκαντζοχοιρος μεγα

Δύσκολον τον εαυτόν γνώναι, εύκολον τω άλλω υποτίθεσθαι.
Θαλής ο Μιλήσιος, 643-548 π.Χ
Να γνωρισεις τον εαυτο σου ειναι δυσκολο,ομως ευκολο ειναι για τον αλλον
να φανταστεις

Μέμνησο μη σε νικάτω φόβος τας φρένας.
Αισχύλος, 525-456 π.Χ
Να θυμασαι να μη σου νικησει ο φοβος το μυαλο

Έσσετ’ ήμαρ.
Όμηρος, 800-750 π.Χ ‐ Ιλιάδα Δ’ 164, Ζ:448
Θα'ρθει μια μερα

Νηπίοισιν ου λόγος, αλλά ξυμφορή γίνεται διδάσκαλος.
Δημόκριτος, 470-370 π.Χ
Για τους μωρους δεν ειναι η λογικη δασκαλος αλλα το τυχαιο συμβαν

Τα ψυχρά θέρεται, θερμόν ψύχεται, υγρόν αυαίνεται, καρφαλέον νοτίζεται.
Ηράκλειτος, 544-484 π.Χ
Το ψυχρο  θερμαινεται,το θερμο ψυχεται,το υγρο ξηραινεται,το στεγνο νοτιζεται

Τότε τας πόλεις απόλλυσθαι, όταν μη δύνωνται τους φαύλους από των σπουδαίων
διακρίνειν.
Αντισθένης, 445-360 π.Χ
Τοτε οι κοινωνιες χανονται,οταν δεν μπορουν να  διακρινουν τους φαυλους
απο τους αγαθους

Διογένης τον έρωτα είπε σχολαζόντων ασχολίαν.
Διογένης, 410-323 π.Χ
Ο Διογενης ειπε πως ο ερωτας ειναι ασχολια αυτων που δεν ασχολουνται
[που καθονται]
ο ερωτας ειναι εργασια αυτων που δεν εργαζονται

Ουδαμού δε αδικείν. Ουδ’ αδικούμενον ανταδικείν.
Σωκράτης, 469-399 π.Χ
Καθολου να μην αδικεις,ουτε αδικουμενος να αντιδικεις

Όμοιος ομοίω αεί πελάζει.
Πλάτων, 427-347 π.Χ
Ο ομοιος με τον ομοιον παντα συναναστρεφεται

Πάντων νους κρατεί.
Αναξαγόρας, π.500-427 π.Χ
Στα παντα ο νους κυριαρχει

Αεί δ’ οπλοτέρων ανδρών φρένες ηερέθονται
Ομηρος
Παντοτε στη νεοτητα τα μυαλα παιρνουν αερα

Λυχνίας σβεσθείσης, πάσα γυνή ομοία.
Διογένης, 410-323 π.Χ
Οταν σβηστει η λαμπα,ολες οι γυναικες ειναι ιδιες

Το κατα Φύσιν ζην, ταυτό του κατ'Αρετήν ζήν.
Ζήνων
Το να ζεις συμφωνα με τη Φυση ειναι ταυτοσημο  το να ζεις συμφωνα με την Αρετη

Στρεπτή δε γλώσσ’ εστί βροτών, πολλέες δ’ ένι μύθοι παντοίοι,
επέων δε πολύς νόμος ένθα και ένθα. οποίον κ’ είπησθα έπος,
 τοιόν κ’ επακούσαις.
Ομηρος
Ευμεταβλητη η γλωσσα των ανθρωπων ειναι,πολλα και παντος ειδους
τα λογια,κι αυτα που λεγονται εχουν πολλες διατυπωσεις απο δω κι απο κει,
οποιον λογο θα πεις  τετοιον  και θ'ακουσεις

Άνευ των αναγκαίων αδύνατον και ζην και εύ ζην.
Αριστοτέλης, 384-322 π.Χ
Χωρις τα απαραιτητα ειναι αδυνατο και να ζεις και να ζεις καλα

Θάρσει. Λέγων τ'αληθές ου σφαλεί ποτε.
Σοφοκλής, 496-406 π.Χ
Να'χεις θαρρος.Οταν λες την αληθεια ποτε δεν κανεις λαθος

Άμες γ’ εσόμεθα πολλώ κάρρονες
[νεοι Σπαρτης]
καποτε εμεις θα γινουμαι πολυ καλυτεροι

Πας γαρ ο τ’ επί γης και υπό γης χρυσός αρετής ουκ αντάξιος.
Πλάτων, 427-347 π.Χ
Ολο το χρυσαφι πανω απ'τη γη και κατω απ'τη γη δεν αξιζει οσο η αρετη

Ρώμη δε μετά φρονήσεως ωφέλησεν, άνευ δε ταύτης πλείον τους έχοντας έβλαψεν.
Ισοκράτης, 436-338 π.Χ
Η σωματικη δυναμη μαζι με τη φρονιμαδα ωφελησε,χωρις αυτη τους περισσοτερους
που την ειχαν τους εβλαψε

Διότι τηλικούτος ών, κιθαρωδεί και ου ληστεύει!
Διογένης, 410-323 π.Χ
[τον προτιμω]ας ειναι ετσι,παιζει κιθαρα και δεν ληστευει!

Πέρας γαρ ουδέν μη διά γλώσσης ιόν.
Ευριπίδης, 480-406 π.Χ
Τιποτα δεν τελειωνει αν δεν το εκφρασεις με τη γλωσσα

Η ψυχή διαιρείται εις τρία· το μεν γαρ αυτής εστι λογιστικόν,
το δε επιθυμητικόν, το δε θυμικόν.
[Πλάτων, 427-347 π.Χ]
Η ψυχη διαιρειται σε τρια μερη:το νοητικο,το επιθυμιτικο,το συναισθηματικο

Άνθρωποι τύχης είδωλον επλάσαντο, πρόφασιν ιδίης αβουλίης.
Δημόκριτος, 470-370 π.Χ
Οι ανθρωποι θεοποιησαν τη τυχη,για να δικαιολογησουν την αδυναμια
της θελησης τους

Λέων μεν όνυξι κρατεί, κέρασι δε βούς, άνθρωπος δε νώ.
Αναξαγόρας, π.500-427 π.Χ
Το λιονταρι με τα νυχια επικρατει,το βοδι με τα κερατα,κι ο ανθρωπος με το μυαλο

Η φύσις ουδέν ποιεί άλματα.
Αριστοτέλης, 384-322 π.Χ
Η φυση ποτε δεν δημιουργει κενα[χασματα]

Ο σιωπών συναινεί
[παροιμια]
Αυτος που σιωπα ειναι συνυπευθυνος

Ου μοι θέμις εστί ξείνον ατιμήσαι
Ομηρος
Δεν ειναι σωστο σε μενα ξενο να περιφρονησω

Το μεν σώμα εστίν ημίν σήμα.
Πυθαγόρας, 580-490 π.Χ
Το σωμα ειναι η ταυτοτητα μας

Όστις εταίρους δέδοικε, δούλος ων λέληθεν εαυτόν.
Αντισθένης, 445-360 π.Χ
Οποιος τους αλλους φοβαται,χωρις να το καταλαβει σ'αυτους εκανε τον
εαυτο του δουλο

Τα ανθρώπων δοξάσματα παίδων αθύρματα.
Ηράκλειτος, 544-484 π.Χ
Αυτα που πιστευουν[που νομιζουν] οι ανθρωποι ειναι παιχνιδια μικρων παιδιων

Πάντα εκκαλύπτων ο χρόνος εις το φως άγει.
Σοφοκλής, 496-406 π.Χ
Ολα ο Χρονος τ'αποκαλυπτει και τα φερνει στο φως

Πυρ μαχαίρα μη σκαλεύειν.
Πυθαγόρας, 580-490 π.Χ
Φωτια και μαχαιρι μην αγγιζεις[μην σκαλιζεις]

Σφαλερόν εστι τό άν μή οίδε τις ταύτα ή λέγειν ή πράττειν.
Ξενοφών, 430-355 π.Χ
Ειναι σφαλμα καποιος να λεει η'να κανει αυτα που δεν ξερει

Άνευ χαλκού Φοίβος ου μαντεύεται.
Αίσωπος, 620-560 π.Χ
Χωρις χρηματα κανεις δεν σε υπολογιζει

Αριστείδης ο δίκαιος ερωτηθείς τι εστι το δίκαιον, «το μη αλλοτρίων επιθυμείν», έφη.
Ιωάννης Στοβαίος, 5ος μ.Χ
Ο Αριστειδης ο δικαιος οταν ρωτηθηκε τι ειναι το δικαιον απαντησε:''το να μην
επιθυμεις τα ξενα πραγματα''

Ουκ έστι χώρα άνευ σκωλήκων
[παροιμια]
Δεν υπαρχει χωρα[φι] χωρις σκουληκια

Χόλος νόον οιδάνει
Ομηρος
Ο θυμος το μυαλο πρηζει[φουσκωνει] νοσηρα

Υφ’ ων κρατείσθαι την ψυχήν αισχρόν, τούτων εγκράτεια άσκει πάντων: κέρδους, οργής,
ηδονής, λύπης.
Ισοκράτης, 436-338 π.Χ
Σ'αυτα  που κανουν στην ψυχη κακο,να ασκεισαι να συγκρατεισαι απ'όλα:απο το κερδος,
απο τον θυμο,απο την ηδονη,απο την στεναχωρια

Παρέρχεται ως όναρ η ήβη.
Θεόκριτος, 3ος π.Χ
Σαν ονειρο περναει η νεοτητα

Ο κακώς διανοηθείς περί των οικείων, ουδέποτε καλώς βουλεύεται περί των αλλοτρίων.
Ισοκράτης, 436-338 π.Χ
Αυτος που σκεπτεται κακα για τις υποθεσεις του σπιτιου του,ποτε δεν συλλογιζεται
καλα για τις ξενες υποθεσεις

Ράβδος εν γωνία, άρα βρέχει
[παροιμια]
Ομπρελλα βλεπω.Αρα βρεχει

Ει το τρέφειν πώγωνα δοκείς σοφίαν περιποιείν, και τράγος ευπώγων αίψ’ όλος
 εστὶ Πλάτων.
Λουκιανός, 120-180 μ.Χ
Το να τρεφεις μουσι νομιζεις πως εγινες σοφος,κι ο τραγος ομορφο εχει μουσι,
ε τοτε ολοκληρος ειναι ο Πλατωνας

Ουδείς αχαριστότερος του ευεργετηθέντος.
Καλλίμαχος, 310-240 π.Χ
Ουδείς αχαριστότερος του ευεργετηθέντος

κάκιον πενθήμεναι άκριτον αιεί
Ομηρος
Ειναι κακο να λυπουμαστε και να μην το κρινουμε ποτε

Ουδέν άτακτον των φύσει.
Αριστοτέλης, 384-322 π.Χ
Καμμια αταξια σ'αυτα που'ναι φυσικα

Όστις ανήρ αγαθός και εχέφρων την αυτού φιλέει και κήδεται
Ομηρος
Οποιος αντρας ειναι καλος και μυαλωμενος τη δικια του γυναικα
την αγαπαει και την προσεχει[φροντιζει]

Κράτιστον κτημάτων ευβουλία.
Σοφοκλής, 496-406 π.Χ
Απο ολα τα αποκτηματα το πιο καλο ειναι η ορθη κριση

Παχεία γαστὴρ λεπτὸν ου τίκτει νόον.
Κλαύδιος Γαληνός, 131-201 μ.Χ
Χοντρη κοιλια δεν γενναει λεπτη σκεψη

Ήλιος ούκ αν υπερβήσεται μέτρα.
Ηράκλειτος, 544-484 π.Χ
Κι ο ηλιος δεν θα ξεφυγει απ'την φυσικη  πορεια του[τον φυσικο νομο]

Τοσοῦτον δ'ἀπολέλοιπεν ἡ πόλις ἡμῶν περὶ τὸ φρονεῖν καὶ λέγειν τοὺς ἄλλους ἀνθρώπους,
ὥσθ'οἱ ταύτης μαθηταὶ τῶν ἄλλων διδάσκαλοι γεγόνασι, καὶ τὸ τῶν
Ἑλλήνων ὄνομα πεποίηκε μηκέτι τοῦ γένους ἀλλὰ τῆς διανοίας δοκεῖν εἶναι, καὶ
μᾶλλον Ἕλληνας καλεῖσθαι τοὺς τῆς παιδεύσεως τῆς ἡμετέρας ἢ τοὺς τῆς κοινῆς
φύσεως μετέχοντας
Ισοκράτης, 436-338 π.Χ
Τοσο πολυ απεχει η πολιτεια μας στη μορφωση και στη φιλολογια απ'τους αλλους
ανθρωπους,ωστε οι μαθητες της να γινονται δασκαλοι των αλλων ,και το ονομα
των Ελληνων δεν βγαινει καθολου απ'τη καταγωγη αλλα νομιζω απο τη διανοια,
και μαλλον καλουνται Ελληνες εκεινοι που συμμετεχουν στη δικη μας εκπαιδευση
παρα εκεινοι με την κοινη καταγωγη
.
.
.

.
.
GREEK POETRY
POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης
.
.





Light Impressions on Greek Blue-2μ χ 3μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
on Greek Blue Μεταφυσικη-χ.ν.κουβελης

αγγιζω το γαλαζιο
το σηκωνω στα χερια μου
βαφω τους τοιχους
το μεσα μου
και τον ουρανο
.
βλεμμα γαλαζιο των λεξεων μου

θαλασσα

ο γλαρος
μια τεθλασμενη γραμμη
στο ονειρο της
.
το νερο του φωτος αντηχειο

οι λευκες περισπωμενες των κυματων

το ακρωτηρι στη πλατη των ψαριων
.
δες
βαρκακι τον ηλιο ταξιδευει

στη βαθεια ησυχια του αστερια
ακου
.
που το φως ηρεμο προχωρα;
ποσο γαλαζιο γευματιζει ο Χρονος;
πως το νερο στα βραχια επιστρεφει;
.
Θα νικησει η συμμετρια
Ασπρα υγρα χαλικια
Λαμπερο χρυσο ακρογυαλι
Αναπνεει το κοχυλι ελικες νερων
Σπαροι δισυλλαβες λεξεις
Στιξη γαλαζιου η διαφανεια
Αντιφωνο του καθαρου
.
πρωινο
και ξυπνησαμε
με γαλαζιες φτερουγες στις πλατες
να πεταξουμε

πουλια τ'ουρανου
η'
ψαρια της θαλασσας

να κολυμπησουμε
.
.
.

.
.
PAINTING -GREEK-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis]
.
Geometricous -2μ χ 3μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.












.
.
.

 .
.
.
.

.
.




Luciano Pavarotti-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
.
.
Luciano Pavarotti-The Voice
-painting animation c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
-music Nessun Dorma
.

.
.
.
.

.
.
GREEK POETRY
POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης
.
.

Geometricous -2μ χ 3μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΛΕΞΕΩΝ-χ.ν.κουβελης
ARCHEOLOGY OF MOTS-c.n.couvelis

comment vas tu?
bien
où habitez-vous?
et vous?
in Greece
ok
ok
What do you do for work?
i am homme
maintenant traduit l'Odyssée d'Homère à Kikones
RHAPSODY i verses 39-
in google earth i am looking the your city
where are you to see...you?
I see you still l have time for fun
Si vous souhaitez poursuivre αυτο it
what do you mean?
about funny
precisely
do you want come in Grecce?
I don't know
maybe
now
i am painting you and i send  in you in little time.ok
ok let check your skill
non check.seriously i say it
I know I was funning
sorry if i hurt you
no.no.no.ok all.
so cute
Comme dit Picasso.sinon ressemble maintenant
Elle ressemblera à l'avenir
ok
thanks very
your welcome
and for your welcome
now i am reading about
and ?
what do you mean about it
are in the beautiful city hall good governors?or false?
about city.i know nothing .the cosmos is a little thing
come here to check
my greece is all the university
1 History
1.1 Ancient and medieval history
1.2 Modern history
1.3 Sports
2 Climate
3 Demographics
4 Main sights
5 Art and Literature
6 Transport
7 Notable people
8 Twin towns
9 See also
10 References
11 External links
History[edit]
Scarce remains of pre-urban settlements . who lived in the area
was probably some kilometres south-east an amphitheatre  a forum, baths
and several sanctuaries. a temple consecrated to Venus, Diana, Minerva and Jupiter
near the modern cathedral.  a sign of its importance, at the peak of its splendour
in the late 3rd century it was increasingly abandoned,unsafe conditions
inhabited mainly  the  workers
of the walls can still be seen.
the popular quarters. massacred some 3,000 residents
account is described embroidered with much imaginary detail.
the town was regarded as unhealthy because of prostitution
The Marketplace
The remains of
a rock rich in fine, white clay which is used for making
walked all night in the next room
and learn a little, or more than a little,
I had a similar case at
There is
my greece is all the university
are they yours ?
all my own
I understand nothing at all
what about you?
toucher le bleu
et le ciel
mer
une ligne brisée
à rêver de mer
l'eau de lumière
sur le dos des poissons
bateau Sun dans le silence écoute.
que la lumière ?
élever l'heure blue
que l'eau ?
Vous avez  la symétrie
d'or eau respirant
eau hélice  deux syllabes mots transparence
le net sea suscité
à voler oiseaux de mer
baignade
do you live alone?
ok
une question
Des limousines proviennent de la
NO
it's nice
ok if thou say
ok
.
.
.

.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}
.
.

Luigi Pirandello-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης




το βλεμμα-Ερμου-Συνταγμα-Αθηνα-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
[Ανθρωπινα Εσωτερικα]
Ετσι Ειναι Αν Ετσι Νομιζετε-χ.ν.κουβελης

την ειχε δει στην Ερμου,φορουσε ενα τζιν παντελονι και μια ασπρη μπλουζα,
λιγο πιο πανω απο την Καπνικαρεα μπηκε σ'ενα καταστημα,διαβασε την
ταμπελα του,μοντερνα γυναικεια ρουχα,καθησε στο παγκακι απεναντι στο
παρκακι και περιμενε να βγει,οταν βγηκε την συνοδευε ενας αντρας,στην
ηληκια της,σηκωθηκε και τους ακολουθησε απο το δεξια απεναντι πεζοδρο-
μιο,ανεβαιναν προς το Συνταγμα,εκεινος δεν τον ηξερε,εκεινη τον ηξερε,βεβαια
ειχαν περασει αρκετα χρονια απο τοτε κι ισως να μην τον γνωριζε τωρα,νομισε
πως τον ειδε,του φανηκε απο το υφος της,αν και πολυ συγκρατημενο,πως τον
γνωρισε,στη διασταυρωση με την Βουλης σταματησαν,μιλουσαν πολυ εντονα,
του φανηκε σαν να λογομαχουσαν,η γυνακα πηγε να φυγει,ο αντρας προσπαθησε
να την συγκρατησει απ'το χερι,εκεινη τον εσπρωξε κι ετρεξε προς τη πλατεια,
βιαστηκε κι εκεινος να την προφθασει,η γυναικα προσπαθησε να βρει ταξι,ολα
περνουσαν γεματα εκεινη την ωρα,την πλησιασε,δεν τον κοιταξε,τον αισθανθηκε
διπλα της κι ετρεξε προς τη σταση των τρολει,εκει αναμεσα στους αλλους ανθρω-
πους που περιμεναν ενιωθε πιο ασφαλης,δεν θα τολμουσε να την πλησιασει,εκει-
νος καθονταν ακριβως απο πισω της,η γυναικα  χωρις να τον βλεπει ενιωθε το
βλεμμα του επιμονο πανω της, χτυπησε το τηλεφωνο της,ηταν εκεινος,δεν το  ανοιξε,επεμενε,ξαναπηρε,δεν το ανοιξε και το απενεργοποιησε,προλαβε να δει
την ωρα 20:43,μια γυναικα την εσπρωξε απο πισω και περασε μπροστα της,
τρομαξε νομισε πως ηταν εκεινος,η κυκλοφορια των αυτοκινητων  ηταν πολυ
μεγαλη,μποτιλιαρισμα στη Σταδιου,μια διαδηλωση,ακουσε καποιον να λεει,
τα ιδια καθε μερα,την  επιασε αγωνια,ηταν νυχτα,δεν ηξερε τι θα συμβει,τι
ηταν ικανος να κανει,φοβοταν,το τρολει αργουσε,ειδε καποιον γνωστο της,πηρε
θαρρος,τον χαιρετησε,ο αλλος χαμογελασε,δεν μπορει θα το ειδε και δεν θα
τολμησει να κανει κατι,πως δεν το σκεφτηκε πριν ,ενεργοποιησε το τηλεφωνο και
εκανε πως μιλουσε με καποιον,θα το εβλεπε,θα ηταν περιεργος να μαθει με ποιον
μιλουσε και τι ελεγε,εκανε πως κατι εψαχνε στη τσαντα της και με την ακρη του ματιου
της δεν τον ειδε πισω της,εκλεισε το τηλεφωνο,η ωρα ηταν 21:17,κορναρισματα εκκο-
φαντικα,καποιοι αγαναχτισαν,μας εχουν σαν τα βοδια και τα γαιδουρια  και περιμε-
ουμε και κανενας δεν μας υπολογιζει οσο δεν φωναζουμε,καποιος ειπε,δεν παει
αλλο,κι εβρισε,μια ηληκιωμενη γυναικα πηγε να λυποθημησει,την κρατησαν μην
σωριαστει κατω και την εβαλαν να καθισει στο παγκακι και της εκαναν αερα,καποιος
της εδωσε νερο απο ενα εμφιαλωμενο μπουκαλακι να συνελθει,ενα παιδι κρινιασε,
κοιταξε καλυτερα γυρω της,εκεινος ειχε εξαφανισθει,η γυναικα φανηκε να'χει συνελ-
ει και να'ναι καλυτερα,περασε ενα τρολει,δεν ηταν του προορισμου της,γεματο,δεν
σταματησε,περασε κι αλλο γεματο δεν σταματησε,ουτε αυτο ηταν της περιοχης
της,περασαν δυο της περιοχης της ,γεματα,ενιωθε τα ποδια της να την πονανε,
πολυ κουρασμενα,τα παπουτσια την εσφιγαν,το κεφαλι της βουιζε,ζαλιζονταν,
αδειασε μια θεση στο παγκακι και καθησε,φοβηθηκε,ποση ωρα περασε δεν ηξερε,
της φανηκε αιωνες,σαν υπνωτισμενη ειδε το τρολει να σταματαει στη σταση,με
πολυ δυσκολια σηκωθηκε και μπηκε τελευταια μεσα,ισα που προλαβε πριν κλει-
σουν οι πορτες ,μεσα στο τρολει μεγαλος συνωστισμος,εψαξε για το εισιτηριο
στη τσαντα της,στη συγχιση της δεν το εβρισκε,τελικα το βρηκε και καταφερε
να το ακυρωσει,το τρολει προχωρουσε σημειωτον στην Φιλελληνων,βγηκαν τε-
λικα στην Βασιλισσης Αμαλιας,η ιδια μεγαλη κυκλοφορια,ακινησια,στην πυλη
του Ανδριανου τον ειδε μπροστα της,σε καποια αποσταση,στο διαδρομο,ορθιο,
ηταν εκεινος,δεν εκανε λαθος,δεν κοιτουσε προς το μερος της,ισα στα παραθυρα
προς τα αριστερα,ναι ηταν εκεινος,δεν ηταν αλλος,σιγουρα,ξεχωρισε το προσωπο
του στην φωτεινη αντανακλαση των τζαμιων

.
.
GREEK POETRY
POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης
.
.


Οδυσσεας Odyssea-2μ χ 2μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
ΣΤΟΥΣ ΚΙΚΟΝΕΣ
[Ομηρου Οδυσσεια-ραψωδια ι'-στιχοι 39-81]-μεταφραση χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

απ'το Ιλιο με εφερε ο ανεμος κοντα στους Κικονες 39
στην Ισμαρο,εκει εγω την πολη ερημωσα κι αυτους αφανισα
απ'τη πολη γυναικες και πολλα υπαρχοντα αφου αρπαξαμε
τα μοιρασαμε ισα ωστε καποιος με μενα να μην δυσαρεστηθει
οπου 'αυτους επιμονα προετρεπα να παρουμε ποδι
αλλ'αυτοί ,παρα  πολυ ανοητοι μωροι , δεν πυθονταν
οπου πολυ κρασι πινωντας μεθουσαν,και πολλα προβατα
εσφαζαν αρνια  στ'ακρογυαλι και  βοδια με τα σπειροειδη ποδια
εν τω μεταξυ πηγαν οι Κικονες αλλους Κικονες να φωναξουν
που μ'αυτους γειτονες ησαν κι ηταν πιο πολλοι και πιο δυνατοι
στη στερια εμεναν,κι ηξεραν καλα πανω απ'τ'αρματα
κατα ανδρων  να μαχονται  κι οπου χρειασθει και  πεζοι να ειναι
ηρθαν  οπως οσα φυλλα κι ανθη βγαινουν την ανοιξη
ξημερωμα,και τοτε  η κακη μοιρα απ'τον Δια επεσε
σ'εμας τους δυσμοιρους για να παθουμε πολλα βασανα
σταθηκαν και πολεμουσαν κοντα στα γρηγορα καραβια
κι εριχναν ο ενας στον αλλον τα χαλκινα κονταρια
οσο ηταν πρωι και  μεγαλωνε μερα του θεου
τοσο τους αποκρουαμε  αν κι ηταν πιο πολλοι απο μας
ομως ηρθε η ωρα του ηλιου που λυνουν τα βοδια απ'το ζευγαρι
και τοτε οι Κικονες επικρατησαν πανω στους Αχαιους
εξι απο καθε καραβι συντροφοι με τις γερες περικνημιδες
χαθηκαν κι οι υπολοιποι  ξεφυγαμε απ'τον θανατο και τη μοιρα
απο εκει πρωτα να πλευσουμε με βαρια απ'τη λυπη καρδια
ανακουφισμενοι  που τον θανατο δεν βρηκαμε,χανοντας αγαπημενους
συντροφους,ουτε τα γερτα απ'τη μια  κι απ'την αλλη μερια καραβια κινησαν
πριν καποιον απ'τους διστακτικους συντροφους τρεις φορες καθεναν
φωναξουμε,που πεθαναν στο πεδιαδα απ'τους Κικονες χτυπημενοι,
στα καραβια σηκωσε καταπανω ανεμο Βορια ο Διας που τα συννεφα μαζευει
φοβερη θυελλα,με συννεφα σκεπασε τη γη
μαζι και τη θαλασσα κι απ'τον ουρανο κατεβαινει νυχτα
και τα καραβια γερναν σε γωνια και τα πανια τους
σε τρια και τεσσερα κομματια τα'σχισε η ισχυς τ'ανεμου
κι εμεις στα καραβια τα κατεβασαμε,φοβουμενοι καταστροφη,
αυτα βιαστικα τα κουπηλατισαμε προς τη στερια
εκει δυο νυχτες και δυο μερες χωρις διακοπη καμια
ακουνητοι ημασταν,μαζι η κουραση κι ο πονος τη καρδια ετρωγαν
αλλα οταν την τριτη μερα η ομορφοπλεξουδη Αυγη εφεξε
τα καταρτια στησαμε και πανω τους τα λευκα πανια τραβηξαμε
καθησαμε,τα καραβια οι ανεμοι και οι κυβερνητες τα καθοδηγουσαν
και τοτε σωος θα 'φθανα στη γη της πατριδας
αλλ'ομως το κυμα και το ρευμα  παρακαμπτωντας τον Μαλεα
κι ο Βοριας μ'εσπρωξε μακρυα,περα απ'τα Κυθηρα να περιπλανιεμαι 81
.
Ἰλιόθεν με φέρων ἄνεμος Κικόνεσσι πέλασσεν,39
Ἰσμάρῳ. ἔνθα δ᾽ ἐγὼ πόλιν ἔπραθον, ὤλεσα δ᾽ αὐτούς·
ἐκ πόλιος δ᾽ ἀλόχους καὶ κτήματα πολλὰ λαβόντες
δασσάμεθ᾽, ὡς μή τίς μοι ἀτεμβόμενος κίοι ἴσης.
ἔνθ᾽ ἦ τοι μὲν ἐγὼ διερῷ ποδὶ φευγέμεν ἡμέας
ἠνώγεα, τοὶ δὲ μέγα νήπιοι οὐκ ἐπίθοντο.
ἔνθα δὲ πολλὸν μὲν μέθυ πίνετο, πολλὰ δὲ μῆλα
ἔσφαζον παρὰ θῖνα καὶ εἰλίποδας ἕλικας βοῦς·
τόφρα δ᾽ ἄρ᾽ οἰχόμενοι Κίκονες Κικόνεσσι γεγώνευν,
οἵ σφιν γείτονες ἦσαν, ἅμα πλέονες καὶ ἀρείους,
ἤπειρον ναίοντες, ἐπιστάμενοι μὲν ἀφ᾽ ἵππων
ἀνδράσι μάρνασθαι καὶ ὅθι χρὴ πεζὸν ἐόντα.
ἦλθον ἔπειθ᾽ ὅσα φύλλα καὶ ἄνθεα γίγνεται ὥρῃ,
ἠέριοι· τότε δή ῥα κακὴ Διὸς αἶσα παρέστη
ἡμῖν αἰνομόροισιν, ἵν᾽ ἄλγεα πολλὰ πάθοιμεν.
στησάμενοι δ᾽ ἐμάχοντο μάχην παρὰ νηυσὶ θοῇσι,
βάλλον δ᾽ ἀλλήλους χαλκήρεσιν ἐγχείῃσιν.
ὄφρα μὲν ἠὼς ἦν καὶ ἀέξετο ἱερὸν ἦμαρ,
τόφρα δ᾽ ἀλεξόμενοι μένομεν πλέονάς περ ἐόντας.
ἦμος δ᾽ ἠέλιος μετενίσσετο βουλυτόνδε,
καὶ τότε δὴ Κίκονες κλῖναν δαμάσαντες Ἀχαιούς.
ἓξ δ᾽ ἀφ᾽ ἑκάστης νηὸς ἐυκνήμιδες ἑταῖροι
ὤλονθ᾽· οἱ δ᾽ ἄλλοι φύγομεν θάνατόν τε μόρον τε.
"ἔνθεν δὲ προτέρω πλέομεν ἀκαχήμενοι ἦτορ,
ἄσμενοι ἐκ θανάτοιο, φίλους ὀλέσαντες ἑταίρους.
οὐδ᾽ ἄρα μοι προτέρω νῆες κίον ἀμφιέλισσαι,
πρίν τινα τῶν δειλῶν ἑτάρων τρὶς ἕκαστον ἀῦσαι,
οἳ θάνον ἐν πεδίῳ Κικόνων ὕπο δῃωθέντες.
νηυσὶ δ᾽ ἐπῶρσ᾽ ἄνεμον Βορέην νεφεληγερέτα Ζεὺς
λαίλαπι θεσπεσίῃ, σὺν δὲ νεφέεσσι κάλυψε
γαῖαν ὁμοῦ καὶ πόντον· ὀρώρει δ᾽ οὐρανόθεν νύξ.
αἱ μὲν ἔπειτ᾽ ἐφέροντ᾽ ἐπικάρσιαι, ἱστία δέ σφιν
τριχθά τε καὶ τετραχθὰ διέσχισεν ἲς ἀνέμοιο.
καὶ τὰ μὲν ἐς νῆας κάθεμεν, δείσαντες ὄλεθρον,
αὐτὰς δ᾽ ἐσσυμένως προερέσσαμεν ἤπειρόνδε.
ἔνθα δύω νύκτας δύο τ᾽ ἤματα συνεχὲς αἰεὶ
κείμεθ᾽, ὁμοῦ καμάτῳ τε καὶ ἄλγεσι θυμὸν ἔδοντες.
ἀλλ᾽ ὅτε δὴ τρίτον ἦμαρ ἐυπλόκαμος τέλεσ᾽ Ἠώς,
ἱστοὺς στησάμενοι ἀνά θ᾽ ἱστία λεύκ᾽ ἐρύσαντες
ἥμεθα, τὰς δ᾽ ἄνεμός τε κυβερνῆταί τ᾽ ἴθυνον.
καί νύ κεν ἀσκηθὴς ἱκόμην ἐς πατρίδα γαῖαν·
ἀλλά με κῦμα ῥόος τε περιγνάμπτοντα Μάλειαν
καὶ Βορέης ἀπέωσε, παρέπλαγξεν δὲ Κυθήρων.81
.
.
.

.
.
GREEK POETRY
POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης
.
.


Οδυσσεας-Odysseas-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
ΣΤΟΥΣ ΛΩΤΟΦΑΓΟΥΣ
[Ομηρου Οδυσσεια-ραψωδια ι'-στιχοι 82-104]-μεταφραση χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

απο'κει εννια μερες παρασυρομουν απ'τους καταστροφικους ανεμους 82
στη θαλασσα που'ναι γεματη ψαρια .μετα τη δεκατη μερα πατησαμε
τη γη των Λωτοφαγων,που λουλουδιου τροφη τρωνε
οπου στη στερια περπατησαμε κι αντλησαμε νερο
κι αμεσως γευματισαν κοντα στα γρηγορα καραβια οι συντροφοι
μετα αφου γευτηκαν τη τροφη και το ποτο
τοτε εγω εστειλα συντροφους να πανε και να παρουν πληροφοριες
ποιοι ειν'αυτοι οι ανθρωποι στη γη που τρωνε σιταρι
δυο αντρες διαλεξα και τριτον ενα κηρυκα εστειλα μαζι τους
που αμεσως πηγαν κι εσμιξαν με τους Λωτοφαγους ανδρες
κι οι Λωτοφαγοι δεν σκεφτονταν θανατο για τους δικους μου
συντροφους,αλλα σ'αυτους εδωσαν  απ'τους λωτους να γευτουν
κι οποιος απ'αυτους ετρωγε τον γλυκο σαν μελι καρπο
ουτ'ηθελε παλι να φερει αναφορα ουτε να γυρισει πισω
αλλ'αυτο επιθυμουσαν να μεινουν με τους Λωτοφαγους ανδρες
λωτο να τρωνε κι εντελως τον γυρισμο στη πατριδα να ξεχασουν
αυτους εγω τους εφερα κλαιγοντας στα καραβια με τη βια
στα κοιλα καραβια καθεναν τραβηξα και κατω απ'τους παγκους εδεσα
και τους αλλους εμπιστους συντροφους προσταξα
γρηγορα να κινηθουν και στα γοργα καραβια ν'ανεβουν
μηπως καποιος τρωγοντας λωτο τον γυρισμο στη πατριδα ξεχασει
κι αυτοι αμεσως μπηκαν στα καραβια και στα καθισματα καθησαν
στη σειρα καθισμενοι την αφρισμενη θαλασσα με τα κουπια χτυπουσαν 104
ἔνθεν δ᾽ ἐννῆμαρ φερόμην ὀλοοῖς ἀνέμοισιν 82
πόντον ἐπ᾽ ἰχθυόεντα· ἀτὰρ δεκάτῃ ἐπέβημεν
γαίης Λωτοφάγων, οἵ τ᾽ ἄνθινον εἶδαρ ἔδουσιν.
ἔνθα δ᾽ ἐπ᾽ ἠπείρου βῆμεν καὶ ἀφυσσάμεθ᾽ ὕδωρ,
αἶψα δὲ δεῖπνον ἕλοντο θοῇς παρὰ νηυσὶν ἑταῖροι.
αὐτὰρ ἐπεὶ σίτοιό τ᾽ ἐπασσάμεθ᾽ ἠδὲ ποτῆτος,
δὴ τοτ᾽ ἐγὼν ἑτάρους προΐειν πεύθεσθαι ἰόντας,
οἵ τινες ἀνέρες εἶεν ἐπὶ χθονὶ σῖτον ἔδοντες
ἄνδρε δύω κρίνας, τρίτατον κήρυχ᾽ ἅμ᾽ ὀπάσσας.
οἱ δ᾽ αἶψ᾽ οἰχόμενοι μίγεν ἀνδράσι Λωτοφάγοισιν·
οὐδ᾽ ἄρα Λωτοφάγοι μήδονθ᾽ ἑτάροισιν ὄλεθρον
ἡμετέροις, ἀλλά σφι δόσαν λωτοῖο πάσασθαι.
τῶν δ᾽ ὅς τις λωτοῖο φάγοι μελιηδέα καρπόν,
οὐκέτ᾽ ἀπαγγεῖλαι πάλιν ἤθελεν οὐδὲ νέεσθαι,
ἀλλ᾽ αὐτοῦ βούλοντο μετ᾽ ἀνδράσι Λωτοφάγοισι
λωτὸν ἐρεπτόμενοι μενέμεν νόστου τε λαθέσθαι.
τοὺς μὲν ἐγὼν ἐπὶ νῆας ἄγον κλαίοντας ἀνάγκῃ,
νηυσὶ δ᾽ ἐνὶ γλαφυρῇσιν ὑπὸ ζυγὰ δῆσα ἐρύσσας.
αὐτὰρ τοὺς ἄλλους κελόμην ἐρίηρας ἑταίρους
σπερχομένους νηῶν ἐπιβαινέμεν ὠκειάων,
μή πώς τις λωτοῖο φαγὼν νόστοιο λάθηται.
οἱ δ᾽ αἶψ᾽ εἴσβαινον καὶ ἐπὶ κληῖσι καθῖζον,
ἑξῆς δ᾽ ἑζόμενοι πολιὴν ἅλα τύπτον ἐρετμοῖς.104
.
.
.

.
.
GREEK POETRY-Η ΕΛΑΧΙΣΤΗ ΣΥΝΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥΣ-
POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης
.
.

















Αστακος-εντυπωσεις-μεσημερι-χ.ν.κουβελης

Η ΕΛΑΧΙΣΤΗ ΣΥΝΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥΣ-χ.ν.κουβελης

ο Οδυσσεας εφερε το βλεμμα του ολογυρα.η θαλασσα κατω απ'τη πιεση
του ηλιου επιπεδη.καθρεφτης αεικινητων γλαρων.και γαλαζιας ακινησιας ουρανου.
στις αδειες καρεκλες φανταστηκε τα σχηματα των.ανθρωπων.
μια συνομιλια που τελειωσε.μια λεξη που δεν ειπωθηκε.και αναβληθηκε.
μια σιωπη εκκοφαντικη.το παιδι που ρωτουσε κι επαιρνε ασαφεις απαντησεις.
η γυναικα που χαμογελασε.κι υστερα αινιγματικα κλειστηκε στη σιωπη της.
το γελιο που ξεσπασε αναιτιο.ενα αγγιγμα.του δεξιου χεριου στον.αριστερο ωμο.
στιγμιαια αιωρηση της αιωνιοτητας.ο εγκλειστος χρονος της αβεβαιοτητας.
η λαμπερη μερα.η ζεστη ατμοσφαιρα.οι σκιες των ανθρωπων που ηταν εδω
πριν λιγη ωρα και τωρα δεν ειναι.ειμαι κανενας,συλλογιστηκε,ο Οδυσσεας.
η'δεν ειμαι κανενας.το βλεμμα του ολογυρα.τι ειναι το βλεμμα.που βλεπει.
προς τα που.και τι .το παρελθον στο παρον.η'το παρον στο μελλον.
η'το παρελθον στο μελλον.δυαδικες σχεσεις υπαρξης η'μη υπαρξης.
πριν.αργοτερα.τωρα.κανενας.καποιος.κανενας.προχωροντας η ωρα
η θαλασσα δυει στον ηλιο.οι γλαροι συνεχιζουν να μεταφερνουν ασπρη λαμψη.
χρωματιζονται οι απεναντι λοφοι μ'αγριλιες και θαμνους.η φωνη
της βαρκας ξυπνα τα ψαρια απ'τον ησυχο ηρεμο υπνο τους.την ιδια ακριβως
ωρα ειδε ανθρωπους να πλησιαζουν και ν'απομακρυνονται.μαγνητικα πεδια.
δοχεια λεξεων που αδειαζουν και παλι γεμιζουν.γιατι μιλαω.ποιος ακουει.
και τι απαντα.και κυριως τι ρωταει.και τι τον ρωταω.εγω.κανενας δεν ειμαι.
εσυ κανενας δεν εισαι.επινοηση η'πραγματικοτητα.βλεπει γυρω του
την πραγματικοτητα.τις ιδεες της πραγματικοτητας.στον καθρεφτη της θσλασσας
οι ανθρωποι .τα ειδωλα τους.οι φωνες οι χειρονομιες τους.η ελαχιστη συνομιλια τους.
η ενωση και ο χωρισμος τους.η επ'απειρον συνευρεση τους.μια στιγμη.τα παντα.
.
.
.

.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}
.
.


ΠΛΑΤΩΝ -PLATON-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

ΤΑ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΓΡΑΠΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΣΤΟΝ ΜΥΘΟ ΤΟΥ ΘΕΥΘ
[Πλατων-Φαιδρος-274c-275b]
[μεταφραση-χ.ν.κουβελης]

Σωκράτης
ακουσα λοιπον πως στα περιχωρα της Ναυκρατης της Αιγυπτου γεννηθηκε
καποιος απο τους παλαιους θεους,που ιερο του το πουλι ,που το φωναζουν
Ιβι.σ'αυτον τον θεο το ονομα ειναι Θευθ.Τουτος πρωτος βρηκε και τον αριθμο
και τον λογισμο και την γεωμετρια και την αστρονομια,ακομη και τους πεσσους
και τους κυβους και επιπλεων και τη γραφη.βασιλιας τοτε ολης της Αιγυπτου
ηταν ο Θαμου στη περιοχη της μεγαλης πολης στη ανω χωρα την οποια οι
Ελληνες ονομαζουν Αιγυπτιες Θηβες και τον θεο Αμμωνα,σε τουτον ερχομενος
ο  Θευθ του εδειξε τις τεχνες και ειπε πως πρεπει να διαδωθουνε στους αλλους
Αιγυπτιους,αυτος δε τον ρωτησε ποια ωφελια καθε μια μπορει να εχει,
κατα το χρονο που τις περιεγραφε με ακριβεια,εκεινος ελεγε πως αλλες του
φαινονταν καλες και αλλες οχι καλες,τη μια  αποδοκιμαζε,την αλλη επαινουσε,
πολλες ηταν οι κρισεις που εκανε για καθε μια τεχνη και για τα δυο ο Θαμουν
στον Θευθ,θα πολυλογουσαμε αν ηταν να το εξετασουμε αυτο.οταν στα
γραμματα ηταν.''τουτο,βασιλια,το μαθημα''ειπε ο Θευθ ''σοφωτερους τους
Αιγυπτιους και πιο ικανους στη μνημη  θα κανει να ειναι,γιατι της μνημης και
της σοφιας το φαρμακο  βρεθηκε''.εκεινος ειπε ''αριστε τεχνικε  Θευθ,αλ-
λος ειναι ικανος να γεννα την τεχνη,κι αλλος να κρινει τι μερος και βλαβης
και ωφελιας εχει στους μελλοντες που θα κανουν χρηση.και τωρα εσυ,πατερας
οντας των γραμματων,απο ευνοια το αντιθετο ειπες απο οτι μπορει
να κανει.γιατι τουτο στις ψυχες αυτων που θα τα μαθουν θα προξενη-
σει ληθη σβησιμο της μνημης και παραμεληση της μνημης,ετσι
απο πιστη στη γραφη απο εξω με ξενα σημαδια κι οχι απο μεσα αυτοι
οι ιδιοι αυτοι να αναθυμουνται.τοτε λοιπον δεν βρηκες της μνημης το φαρ-
μακο αλλα της υπενθυμησης ,στους μαθητες γνωμη,και οχι αληθεια προσ-
φερεις ·γιατι πολλα-ακουγοντας σε σενα θα νομισουν χωρις διδασκαλια
πως ειναι πολλα-γνωριζοντες.χωρις κριση για τα πολλα οντες,και δυσκολοι
να συναναστρεφονται,θα γινουν δοξοσοφοι αντι σοφοι''
.
Σωκράτης
ἤκουσα τοίνυν περὶ Ναύκρατιν τῆς Αἰγύπτου γενέσθαι τῶν ἐκεῖ παλαιῶν
τινα θεῶν, οὗ καὶ τὸ ὄρνεον ἱερὸν ὃ δὴ καλοῦσιν Ἶβιν· αὐτῷ δὲ ὄνομα
τῷ δαίμονι εἶναι Θεύθ. τοῦτον δὴ πρῶτον ἀριθμόν τε καὶ λογισμὸν εὑρεῖν
καὶ [274d] γεωμετρίαν καὶ ἀστρονομίαν, ἔτι δὲ πεττείας τε καὶ κυβείας,
καὶ δὴ καὶ γράμματα. βασιλέως δ᾽ αὖ τότε ὄντος Αἰγύπτου ὅλης Θαμοῦ
περὶ τὴν μεγάλην πόλιν τοῦ ἄνω τόπου ἣν οἱ Ἕλληνες Αἰγυπτίας Θήβας
καλοῦσι, καὶ τὸν θεὸν Ἄμμωνα, παρὰ τοῦτον ἐλθὼν ὁ Θεὺθ τὰς τέχνας
ἐπέδειξεν, καὶ ἔφη δεῖν διαδοθῆναι τοῖς ἄλλοις Αἰγυπτίοις· ὁ δὲ ἤρετο
ἥντινα ἑκάστη ἔχοι ὠφελίαν, διεξιόντος δέ, ὅτι καλῶς ἢ μὴ [274e] καλῶς
δοκοῖ λέγειν, τὸ μὲν ἔψεγεν, τὸ δ᾽ ἐπῄνει. πολλὰ μὲν δὴ περὶ ἑκάστης
τῆς τέχνης ἐπ᾽ ἀμφότερα Θαμοῦν τῷ Θεὺθ λέγεται ἀποφήνασθαι, ἃ λόγος
πολὺς ἂν εἴη διελθεῖν· ἐπειδὴ δὲ ἐπὶ τοῖς γράμμασιν ἦν, "τοῦτο δέ, ὦ βασιλεῦ,
τὸ μάθημα,"ἔφη ὁ Θεύθ, "σοφωτέρους Αἰγυπτίους καὶ μνημονικωτέρους
παρέξει· μνήμης τε γὰρ καὶ σοφίας φάρμακον ηὑρέθη."ὁ δ᾽ εἶπεν·
 "ὦ τεχνικώτατε Θεύθ, ἄλλος μὲν τεκεῖν δυνατὸς τὰ τέχνης, ἄλλος δὲ κρῖναι
τίν᾽ ἔχει μοῖραν βλάβης τε καὶ ὠφελίας τοῖς μέλλουσι χρῆσθαι· καὶ νῦν
[275a] σύ, πατὴρ ὢν γραμμάτων, δι᾽ εὔνοιαν τοὐναντίον εἶπες ἢ δύναται.
τοῦτο γὰρ τῶν μαθόντων λήθην μὲν ἐν ψυχαῖς παρέξει μνήμης ἀμελετησίᾳ,
ἅτε διὰ πίστιν γραφῆς ἔξωθεν ὑπ᾽ ἀλλοτρίων τύπων, οὐκ ἔνδοθεν αὐτοὺς
ὑφ᾽ αὑτῶν ἀναμιμνῃσκομένους· οὔκουν μνήμης ἀλλὰ ὑπομνήσεως φάρμακον
ηὗρες. σοφίας δὲ τοῖς μαθηταῖς δόξαν, οὐκ ἀλήθειαν πορίζεις· πολυήκοοι
γάρ σοι γενόμενοι ἄνευ διδαχῆς πολυγνώμονες [275b] εἶναι δόξουσιν,
ἀγνώμονες ὡς ἐπὶ τὸ πλῆθος ὄντες, καὶ χαλεποὶ συνεῖναι, δοξόσοφοι
γεγονότες ἀντὶ σοφῶν.
.
[ελευθερη αποδοση]-χ.ν.κουβελης
Σωκρατης
ακουσα καποτε πως στα περιχωρα της Ναυκρατης υπηρχε καποιος
απ'τους παλιους θεους του τοπου,που το ιερο πουλι του το ονομαζαν
Ιβι.Το ονομα του θεου ηταν Θευθ.Αυτος ηταν ο πρωτος που ανακα-
λυψε τους αριθμους και τη μαθηματικη λογικη και τη γεωμετρια
και την αστρονομια  κι ακομα τα παιχνιδια με τους πεσσους και τους
κυβους και τελος τα συμβολα των γραμματων.Τοτε εκεινη την εποχη
βασιλευε σ'ολην την Αιγυπτο ο Θαμους,που εμενε στην πρωτευουσα
της πανω χωρας,που οι Ελληνες ονομαζουν Θηβαικες Θηβες και Αμμωνα
ονομαζουν τον θεο της. Σ'αυτον πηγε ο Θευθ και του εκανε επιδειξη των
τεχνων που εφευρε,και υποστηριξε πως πρεπει να διαδοθουν σ'ολους
τους Αιγυπτιους.Ο Θαμους τον ρωτησε να του πει πια θα ειναι η χρησιμοτητα
απο καθε μια.Και οσο ο Θευθ μιλουσε κι εξηγουσε μια-μια ο Βασιλιας ακουγε
κι οποια εκρινε καλη την επαινουσε κι οποια εκρινε κακη την απορριπτε.Λενε
πως ο Θαμους  στον Θευθ ειπε πολλα υπερ και κατα καθε τεχνης που
ακουσε,αυτα αν τα επεξεργασθουμε αναλυτικοτερα,θα μιλουσαμε
πολυ ωρα.Τελικα οταν εφτασαν στα γραμματα ο Θευθ ειπε:Βασιλια
μου η γνωση των γραμματων θα κανει περισσοτερο σοφους τους
Αιγυπτιους και περισσοτερο δυνατους στη μνημη,γιατι εχει βρεθει το
φαρμακο για τη σοφια και τη μνημη.Τοτε ο Αμμωνας του απαντησε:
Θευθ,τοσες τεχνες γνωριζεις,να ξερεις ομως πως αλλος εχει την ικανο
τητα να εφευρισκει τεχνες κι αλλος εχει την ικανοτητα να μπορει να κρινει
ποια ειναι χρησιμη και ποια ειναι βλαβερη οταν θα πραγματοποιηθουν.
Να τωρα,εσυ που'σαι ο πατερας των γραμματων,για να υπερασπισθεις
το δημιουργημα σου εμφανισες τα αντιθετα απ'ἀυτα που πραγματικα
μπορει να κανει αυτη η τεχνη.Γιατι,να ξερεις,τα γραμματα θα φερουν τη
λησμονια στις ψυχες οσων ανθρωπων θα τα μαθουν,αφου οι ιδιοι αυτοι
δεν θα νοιαστουν ν'ασκησουν τη μνημη τους,αφου,αν δωσουν πιστη
στη γραφη,θα ανακαλουν τα πραγματα στη μνημη τους οχι απο μονοι
τους απο μεσα τους,αλλα απο εξω,με τη βοηθεια ξενων συμβολων.
Γιἀυτο σου λεω πως δεν ανακαλυψες το φαρμακο της μνημης αλλα
της υπενθυμισης.Κι ετσι δινεις στους μαθητες σου μια σοφια φαινο
μενικη-,οχι την αληθεια,γιατι μ'ἀυτη την τεχνη θ'ακουσουν πολλα χωρις
να τα εχουν διδαχθει,και επομενως,θα πιστεψουν πως γνωριζουν πολλα,
στην πραγματικοτητα ομως,στα περισσοτερα τους λειπει η γνωση και
θα'ναι δυσκολα να τους συναναστρεφεται κανεις,αφου,αντι να'ναι σοφοι
θα'χουν καταντισει δοκησισοφοι,δηλαδη να νομιζουν πως ειναι σοφοι
.
.
.

.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}
.
.

Μεγας Αλεξανδρος-Great Alexander-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
ΤΙ ΕΣΥΝΕΒΗ ΕΙΣ ΤΟΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΝ ΑΦΗΓΗΣΕΙΣ -χ.ν.κουβελης

μετα απο δυο ημερας ηρθομεν εις τοπον ερημικον και πολλα πετρωδην.
ο Αλεξανδρος μας ειπεν να σταθμευσωμεν εις ετουτον τον ερημον τοπον.
πως ητον λεει ασφαλεστατος.κι ετσι εγεννετο.κατασκηνωσαμεν και.ως ημαστο
κατακοποι τοσας ημερας εκλειστηκανε οι οφθαλμοι μας.οτε εξυπνησαμε
παραξενευτηκαμε οτι ο ηλιος ητον εις τον ουρανον.εις το αυτον σημειον ως
τον ειχομεν ιδει προτερον.εις των επιστημονικων εταιρων ερωτηθεις περι
αυτου ουδεν εγνωριζεν να αποκριθη.και το πλεον παραξενον δεν ητο ετουτο.
αλλα αλλον .ηκουαμε λιαν καθαρως τις φωνες αλλων ανθρωπων και τις
φωνες ζωων.και πουλιων ηκουαμε.και του ανεμου το φυσητον.και απο τον.ηχο
φλοισβου νερων ενομισαμεν πως η θαλασσα ητο.επειδη και γλαρων φωνες
ακουαμε και κυματων χτυπους.σαν ο τοπος εκεινος να ητο παραθαλασσιος
αλλα ουδεν βλεπαμεν.ο.Αλεξανδρος τοτε συγκαλεσεν τους ειδικους να συσκε-
φθουν δια το συμβαν.τι ετουτο ητο.ο ηλιος δε εις το αυτον.σημειον του ουρανου
ακινητος.ειχαμε την αισθησιν.πως ουτε ο χρονος ετρεχε .καποιος εκ των σοφων
αποφανθη πως αληθως δεν εξυπνησαμεν εκ του υπνου και πως εις ονειρον εγκλει-
στοι ευρισκομεθα ετι και πως εαν κοιμηθουμεν  εις το ονειρον παλιν εις αλλον
ονειρον θα εξυπνησομεν. απο ονειρον εις ονειρον και πως ηδυνατο καποτε να επα-
νελθομεν εις την αρχην.και τουτο ο Αλεξανδρος το εδεχθει και προσταξεν ολο το
στρατευμα να κοιμηθει.κι ετσι εγεννετο.την επομενην δε φοραν ητο αλλως .τωρα
εβλεπαμε τους ανθρωπους αλλα δεν.ημπορουσαμε να τους ακουσουμε ουτε να
τους αγγιξουμε ως να μην ειχουν ουτε σαρκαν ουτε οστα.ως να ητο φασματα.αλλα
και εκεινοι εφαινετο να μην μας εκαταλαβαινουν.τους παρατηρουσαμε λεπτομερως,
αλλα ως να ειχαμε καταληφτει απαντες απο μιαν νοσον αμνησιας δεν ημπορουσαμε
να αφηγηθουμε εις τινα το παραμικρον.τοσον μεγαλη η ληθη η μας κατελαβεν.
εκοιμηθηκαμε και εις αλλο ονειρο οι αυτοι ανθρωποι.τωρα και τους εβλεπαμε και
τους ακουγαμε.εκεινοι ουτε μας εβλεπαν ουτε μας ακουγανε οπου φορες τους εφω-
ναζαμε.εφαινετο δε ωσαν να παρηλθεν χρονος πολυς ενδιαμεσως.ειχον αλλαξει
εις τας φυσιογνωμιας των.τινες των παλαιων δεν ειδομεν.και ειδομεν πρωτην αλλους
νεωτερους.εις των.αντρων μας ερωτευθει σφοδρα μια των γυναικων τους και την
ακολουθει οπου ευρισκετο.ο δυστυχος τοσον εχασεν τα μυαλα του δια δαυτην ωστε
αληθη την ενομιζετο και της εξεθετε τον.ερωτα του λαβρον και περιπαθην.και με
παθος της ομιλουσε.και αγριευε οταν του ελεγαμε την αληθεια και πως η γυναικα
ητο φασμα ονειρου.ουδεν ηθελεν ακουσει.και οταν την ειδε να συνευρισκεται με
εναν αντρα της κοινωνιας της τοτε πληρως αλλοφρονησεν και ητο να τον λυπασαι
τον δυσμοιρον και αδυνατο να τον συγκρατησεις εις τας φρενας.τον εβρηκαμε απο
υψηλο βραχο να εχει πηδηξει κατω και να συντριφτει ο δυσμοιρος.εις αλλον ονειρο
δεν τους ειδαμε εκεινους τους ανθρωπους ουτε τους ακουαμε.ομως ειχαμε εις την
μνημη μας ζωηρην την καθε εκδηλωση τους .τα παντα καθαροτατα τα ενθυμουμεθα
και καθεις του αλλου τα ανακαλουσε απο τη μνημη του.και τα αφηγουμεθα με πολλας
λεπτοερειες.πολλοι δε πολυλογουσανε ωρες.τινες δε τεχνικοτατοι οντες μυθολογουσαν.
εφευρισκαν ιδικα των συμβαντα και τα εννοουσαν ως αληθη και να εσυνεβησαν.εμας
αλλα μας ετερπανε και τα επαινουσαμε και αλλα τα κριναμε και τα ψεγαμε.εις επομενα
ονειρα τους βλεπαμε δια ολιγην ωραν και συνεχως ετουτο ελαττουτο μεχρι οπου τους
εχασαμε εντελως.εκεινος ο σοφος εσυμπερανε πως εις καποια αγνωστο εις εμας μηχανη
ωφειλετο αυτο .οτι τους επροβαλε εις τον τοπον ενω αυτοι δεν υφισταντο πλεον .πως
αυτη η αγνωστος μηχανη τους ειχε καταγραψει τις ζωες και τους επροβαλε δια παντος.
επ'απειρον.και πως εμεις εκοιμωμεθα κανονικα και κανονικα εξυπνουσαμε ουχι εις ονει-
ρον αλλα εις ετουτον τον ερημον.τοπον εδω οπου εξαρχης ευρεθηκαμεν και εγινομασταν
μαρτυρες του φαινομενου της προβολης.και πως ο ακινητος ηλιος οπου ειδαμεν εις τον
ουρανον ητο μια εικονα της προβολης αυτης.και εσυμπερανε πως αν μεινουμε εδω παλιν
θα τους ειδομε να προβαλλονται.κι ετσι εγεννετο.κοιμηθηκαμε και οταν ξυπνησαμε τους
ειδαμε παλιν.τους βλεπαμε αναμεσα μας και τους ακουγαμε αλλα παλιν δεν τους αγγιζαμε.
τοτε ητο οπου ειδαμε τον αδικοσκοτωμενο συντροφο μας.και μαλιστα τον ειδαμε εις ερω-
τικη συνομιλιαν με την γυναικα εκεινην και εγελουσαν.και εφαινοντο πολυ ευτυχισμενοι οι
δυο.και τοτε καποιος απο εμας του εφωναξε με δυνατη φωνη.συντροφε πως εφτασες ως
εδω;εμεις σε μαζεψαμε απο τα βραχια κατω ασυντριμενο το σωμα σου και με τιμες σε
θαψαμε και χωμα.σηκωσαμε και σημα πανω στησαμε το κονταρι σου.πες μας, αληθεια,πως
εφτασες ως εδω;εκεινος γυρισε προς το μερος μας σαν κατι φανηκε να ακουσε ειτε να
αιστανθηκε αλλα δεν απαντησε.τοτε ο Αλεξανδρος ειπε να συνελθουμε και την αλλη μερα
να κινησουμε ολο το στρατευμα προς τα ανατολικα μερη.κι ετσι εγεννετο
.
.
.

.
.
GREEK POETRY
POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης
.
.


Vincent van Gogh-c.n.couvelis χ.ν.κουβελής
.
.
εγω ο Βινσεντ Βαν Γκογκ δεν ειμαι ο Vincent Van Gogh
[ΣΚΕΨΕΙΣ ΠΑΝΩ ΣΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΟΥ ΒΑΝ ΓΚΟΓΚ]-χ.ν.κουβελης

[THOUGHTS ON THE VAN GOGH'S CASE]-c.n.couvelis
I  Vincent Van Gogh am not  The  Vincent Van Gogh

το κιτρινο που εχω στη τσεπη του παντελονιου μου το βγαζω και το κραταω
στα χερια μου.το κοιταζω.το αισθανομαι λαμπερο.ακτινοβολο.το κολλαω
με μια ξαφνικη κινηση στα σταχια.ζωντανευουν φως.
εδω στην Αρλ το φως ειναι διαφορετικο απ'οτι ειναι στην Ελλαδα το φως.
εκει ξαπλωνεις στο χωμα και κοιμασαι.το χωμα εκει ειναι ζεστο.σε ζεσταινει.

ο ουρανος ειναι ενα ακινητο γαλαζιο.το δικο μου γαλαζιο στροβιλιζεται.
εκεινα τα ηλιοτροπια τα ζωγραφισα για τους μελλοντικους εμπορους.
προς πλουτισμο δηλαδη.κατα καποιο τροπο τους απατω.τους αιχμαλωτιζω
σε εναν φαυλο κυκλο.την αλλη μερα αφου σαπισαν τα λουλουδια στο
ανθοδοχειο και μυριζαν απαισια τα πεταξα εξω απ'το παραθυρο στον κηπο.

ο καλος μου ντοκτορ Gachet μου συνεστησε να προσεχω,να φροντιζω τον
εαυτο μου.σημερα νιωθω οργη θυμο και συναμα απελπισια.δεν ξερω τι
φταιει.δεν το θελω.ειμαι φυλακισμενος σε εναν κυκλο.αρχη τελος αρχη.

τι να καταλαβω απο αυτο που βλεπω;το δωματιο η καρεκλα το καδρο στον
τοιχο το παραθυρο ο δρομος εξω τα σπιτια οι ανθρωποι,ποσοι ειδων ανθρωποι
υπαρχουν;το μονοπατι αναμεσα στα οργωμενα χωραφια,τα πουλια στον
αερα ερχονται να τσιμπησουν σπορους,μια αναληψη βλαστησης,η μερα,
η μερα που νυχτωνει,η νυχτα,ο ουρανος πανω ,κατω απ'τους στροβιλισμους
των αστερισμων,αεικινητο τιποτα

σκληρη ,πολυ σκληρη,η ζωη των χωρικων.ανυποφορη.πως την αντεχουν;
πινακα δεν πουλησα,και πειναω,λιγα francs εχω στη τσεπη μου,
κιτρινα

γινομαι καθε μερα,καθε ωρα καθε λεπτο,ξενος προς τον εαυτο μου

τι αλλο μπορει καποιος να κανει;

σιωπη;
η'
ροχαλισμα;

καθως εγω δεν υπαρχω οπως τα πουλια δεν υπαρχουν

κατανοω τον κοσμο σημαινει τον φτυνω

ο κοσμος εχει τους Νομους του εγω τους Αγνοω

εγω ο Βενσεν Βαν Γκογκ δεν ειμαι ο Vincent Van Gogh

ειμαι σκυμενος και σκαβω να βρω

le jaune Je ai en la poche de mon pantalon, enlever et tenir
dans mes mains.
Je le regarde
Je le sente glamour.
rayonnement.
Je le colle
avec un mouvement brusque dans le ble.
se réanimer la lumière.
Ici, à Arles lumière est différente
que dans le Grèce la lumière
il allonge dans la sol et se endormirent.
Le sol y est chaud.
en chaleur.

Le ciel est une sans mouvement bleu tourbillonne.
Ces tournesols les peindre pour les marchants futurs.
ce est à dire à l'enrichissement.
Je quelque sorte les trompe
les capture dans un cercle vicieux.
Le lendemain, après avoir pourri fleurs
dans un vase
et sentait mauvais jeté dehors de la fenêtre dans le jardin.

Mon bon docteur Gachet
recommander
Prenez garde, prendre soin de moi.
Aujourd'hui je me sens la fureur la colère et le désespoir encore.
Je ne sais pas quel est le problème.
Je ne veux pas la
Je suis un prisonnier dans un cercle.
commence end commence

 que Je  comprenez de ce que vous voyez?
 la chambre ou le cadre de la chaise dans mur de la fenêtre
de la rue à l'extérieur des maisons du peuple, combien de sortes de gens
le chemin de là
 travers un champ labouré,
les oiseaux
en air viennent picorer les graines, une ascension de végétationt, jour,
Le jour commence à faire sombre, la nuit, le ciel au-dessus,
au-dessous tourbillon du constellations,
en infini mouvement rien

dur, très dur, la vie  des paysans.
insupportable.
comment résister?
Je
ne pas vendre une table,et Je ai faim, je ai peu francs dans ma poche,
jaune

je serai chaque jour, chaque heure chaque minute,
étranger à moi-même

quoi d'autre que peut-on faire?

silence?
ou
ronflement?

comme je ne exist pas en tant que  les oiseaux ne existent pas

comprendre le monde/signifie la cracher

Le monde a ses lois Je ignore ca

Je Vincent Van Gogh ne suis  pas la producton Vincent Van Gogh

je suis voûtee
et creuser pour trouver
.
.
.

.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}
.
.
.
.
.
.