Quantcast
Channel: ART POETICA Couvelis
Viewing all articles
Browse latest Browse all 3368

Η -Literature Λογοτεχνία --χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

$
0
0

 .

.

Η

Literature Λογοτεχνία 

--χ.ν.κουβελης c.n.couvelis





On Marilyn 

-χνκουβελης cncouvelis 


-Ταινία μικρού μήκους-


γκρο πλαν:τα κόκκινα χειλια μιάς γυναίκας,

-ειμαι η Μεριλιν,

φλου,στο ημίφως μια γυναικεία φιγούρα όρθια,ακούγεται μια πόρτα που κλείνει,

η γυναίκα βγαίνει από το πλάνο δεξιά,

ακούγεται ο ηχος ενός τηλεφώνου,

αρχειακό υλικό:το πρόσωπο τής Marilyn Monroe,

γκρο πλαν:τα κόκκινα χειλια μιάς γυναίκας

-ειμαι η Norma Jeane Mortenson

η Θηβαια Σφίγγα 

φλου,γκρίζο άδειο πλάνο

.

.

.





χ.ν.κουβελης c.n.couvelis 

 μεταφράζοντας


 Italo Calvino

 Αόρατες πόλεις

 Οι αόρατες πόλεις 


Le città e la memoria. 1.

οι πόλεις και η αναμνηση.1.


Αναχωροντας από κει και προχωροντας τρεις βδομάδες προς τα ανατολικά,κάποιος βρίσκεται στην Διομιρα,

πόλη με εξήντα ασημενιους τρούλους,

μπρούτζινα αγάλματα όλων τών θεών,δρόμους πλακοστρωτους σε λιμνουλα,ένα θέατρο από κρύσταλλο,ένα χρυσό κόκκορα  που λαλει κάθε πρωί πάνω σ'ενα πύργο.

Όλες αυτές τις ομορφιές ο ταξιδιώτης ήδη τις γνωρίζει αφού τις έχει δει και σ'αλλες πόλεις.

Αλλά η ιδιαιτερότητα αυτής είναι ότι όποιος εκεί φτάσει ένα βράδυ τού Σεπτέμβρη,όταν οι μέρες μικραίνουν κι οι πολύχρωμες λάμπες ανάβουν όλες μαζί στις πόρτες τών ψησταριών,

κι απο μια ταρατσα μια φωνή γυναικεία φωναζει:

αχ!.

του'ρχεται ζήλεια για κεινους πού τώρα πιστεύουν να'χουν ήδη ζήσει μια βραδιά παρόμοια μ'αυτη και να'ταν εκείνη τη φορά ευτυχισμενοι 


Le città e la memoria. 1.


Partendosi di là e andando tre giornate verso levante,

l’uomo si trova a Diomira, città con sessanta cupole

d’argento, statue in bronzo di tutti gli dei, vie lastricate

in stagno, un teatro di cristallo, un gallo d’oro che canta

ogni mattina su una torre. Tutte queste bellezze il viag-

giatore già conosce per averle viste anche in altre città.

Ma la proprietà di questa è che chi vi arriva una sera di

settembre, quando le giornate s’accorciano e le lampade

multicolori s’accendono tutte insieme sulle porte delle

friggitorie, e da una terrazza una voce di donna grida:

uh!, viene da invidiare quelli che ora pensano d’aver già

vissuto una sera uguale a questa e d’esser stati quellavolta felici.

.

.

.


χ.ν.κουβελης c.n.couvelis 

μεταφράζοντας


Παλαιά Διαθήκη

Γένεσις 11.1-9

Ο Πύργος τής Βαβελ


  και σ'ολη τη γη μια γλωσσα ήταν και μια φωνή σ'ολους,

   κι όταν κινήθηκαν ανατολικά βρήκαν πεδιάδα στη γη τής Σεννααρ και εκεί κατοίκησαν,

   κι είπε ο ένας 

τού διπλανού του,ελάτε να πλάσουμε πλίνθους και να τους κάψουμε στη φωτια,και έγινε ο πλίνθος πέτρα  και ο πηλος ήταν η άσφαλτος, 

    κι είπαν,ελατε να οικοδομήσουμε μαζί πόλη

και πύργο,που να είναι η κορυφή μεχρι τον ουρανό,

και ετσι θα αφήσουμε όνομα πριν διασκορπισθουμε 

σε όλη την επιφάνεια  τής γης,

    και κατέβηκε ο Κύριος να δει τη πόλη και τον πύργο,αυτόν που οικοδόμησαν οι άνθρωποι,

    και είπε ο Κύριος,ιδού 

αυτό που το ίδιο γένος είναι και η ίδια γλώσσα  είναι σ'ολους,αυτό άρχισαν να κάνουν,και πως τώρα τίποτα απο όλα 

αυτά δεν θα χάσουν,απ'οσα

επιθυμούν να κάνουν,

     ελάτε να κατέβουμε

και να τους προκαλεσουμε σύγχιση στη γλώσσα ,ώστε 

ο ένας να μην καταλαβαινει την γλώσσα τού διπλανού του,

    κι από εκεί ο Κύριος τούς διασκόρπισε πάνω σ'ολη την επιφανεια τής γης,και έπαυσαν να οικοδομούν την πόλη και τον πύργο,

     γι'αυτό και ονομάσθηκε Συγχυσις,γιατί εκεί προκάλεσε σύγχιση ο Κύριος στις γλώσσες όλης τής γης,και από εκεί τούς διασκόρπισε ο Κύριος πάνω στην επιφάνεια όλης τής γης,


   Καὶ ἦν πᾶσα ἡ γῆ χεῖλος ἕν, καὶ φωνὴ μία πᾶσι.

καὶ ἐγένετο ἐν τῷ κινῆσαι αὐτοὺς ἀπὸ ἀνατολῶν, εὗρον πεδίον ἐν γῇ Σενναὰρ καὶ κατῴκησαν ἐκεῖ.

  καὶ εἶπεν ἄνθρωπος τῷ πλησίον αὐτοῦ· δεῦτε πλινθεύσωμεν πλίνθους καὶ ὀπτήσωμεν αὐτὰς πυρί. καὶ ἐγένετο αὐτοῖς ἡ πλίνθος εἰς λίθον, καὶ ἄσφαλτος ἦν αὐτοῖς ὁ πηλός.

  καὶ εἶπαν· δεῦτε οἰκοδομήσωμεν ἑαυτοῖς πόλιν καὶ πύργον, οὗ ἔσται ἡ κεφαλὴ ἕως τοῦ οὐρανοῦ, καὶ ποιήσωμεν ἑαυτοῖς ὄνομα πρὸ τοῦ διασπαρῆναι ἡμᾶς ἐπὶ προσώπου πάσης τῆς γῆς,

       καὶ κατέβη Κύριος ἰδεῖν τὴν πόλιν καὶ τὸν πύργον, ὃν ᾠκοδόμησαν οἱ υἱοὶ τῶν ἀνθρώπων.

     καὶ εἶπε Κύριος· ἰδοὺ γένος ἓν καὶ χεῖλος ἓν πάντων, καὶ τοῦτο ἤρξαντο ποιῆσαι, καὶ νῦν οὐκ ἐκλείψει ἀπ᾿ αὐτῶν πάντα, ὅσα ἂν ἐπιθῶνται ποιεῖν,

    δεῦτε καὶ καταβάντες συγχέωμεν αὐτῶν ἐκεῖ τὴν γλῶσσαν, ἵνα μὴ ἀκούσωσιν ἕκαστος τὴν φωνὴν τοῦ πλησίον.

   καὶ διέσπειρεν αὐτοὺς Κύριος ἐκεῖθεν ἐπὶ πρόσωπον πάσης τῆς γῆς, καὶ ἐπαύσαντο οἰκοδομοῦντες τὴν πόλιν καὶ τὸν πύργον.

    διὰ τοῦτο ἐκλήθη τὸ ὄνομα αὐτῆς Σύγχυσις, ὅτι ἐκεῖ συνέχεε Κύριος τὰ χείλη πάσης τῆς γῆς, καὶ ἐκεῖθεν διέσπειρεν αὐτοὺς Κύριος ἐπὶ πρόσωπον πάσης τῆς γῆς

.

.

.


χ.ν.κουβελης c.n.couvelis 

μεταφραζοντας


Franz Kafka

Das Schloss

Ο Πύργος


Το.πρωτο.κεφαλαιο


Ήταν αργά το βράδυ,όταν ο Κ.εφτασε.Το χωριό το σκεπαζε πυκνό χιόνι.

Από το ύψωμα τού πύργου τίποτα δεν έβλεπες,ομίχλη και σκοτάδι το περικύκλωναν,επίσης ούτε το πιο αδύναμο φωτάκι δεν υποδηλωνε τον μεγάλο.πυργο.

Αρκετή ώρα στέκονταν ο Κ. πάνω στην ξύλινη γέφυρα,που από τον αγροτικό δρόμο στο χωριό οδηγουσε,και κοίταζε ψηλά το φαινομενικό κενό 

Κατόπιν πήγε να βρει διαμονή για τη νύχτα,

Στο πανδοχείο ήταν ακομη ξάγρυπνοι,όμως ο πανδοδοχος δεν είχε κανένα δωμάτιο να τού ενοικιάσει,αλλά ήθελε,από τον αργοπορημένο επισκέπτη πολύ έκπληκτος κι αναστατωμένος,τον Κ. στην ταβερνα πάνω σ'ενα αχυρενιο.στρωμα να αφήσει να κοιμηθεί.

Ο Κ. το δέχτηκε.

Μερικοί αγρότες ήταν ακόμα στη μπυραρία,αλλά δεν ήθελε με κανέναν να πιάσει κουβέντα,μετέφερε ο ίδιος το αχυρενιο στρώμα από τη σοφίτα και 

ξάπλωσε κοντά στη σομπα.

Ήταν ζεστά,οι αγρότες ήταν σιωπηλοί,ακόμα για λίγο τούς περιεργάστηκε με κουρασμένα μάτια,ύστερα αποκοιμηθηκε.

Αλλ'ομως σε λίγο τον ξύπνησαν.

Ένας νεαρός άντρας,επίσημα ντυμενος,με ηθοποιιστικο πρόσωπο,μάτια μικρά,φρύδια πυκνά,στέκονταν με τον πανδοδοχο δίπλα του 

Οι αγρότες ήταν επίσης ακόμα εκεί,μερικοί είχαν τα καθίσματα  τους στρέψει,για να βλέπουν και ν'ακουν καλλιτερα.

Ο νεαρός άντρας ζήτησε συγνώμη πολύ ευγενικά,από τον Κ.που τον έχει ξυπνησει,συστήθηκε ως ο γιος τού φρουρού τού πύργου και μετά τού είπε:

'Αυτο το χωριό είναι ιδιοκτησία τού πύργου,οποιος εδώ κατοικεί η'διανυκτερεύει,

κατοικεί η'διανυκτερεύει 

ως εκ τουτου στον πύργο.

Σε κανέναν δεν επιτρέπεται αυτό χωρίς 

την άδεια τού κόμη.

Εσείς όμως δεν έχετε μια τέτοια άδεια η'τουλάχιστον δεν την παρουσιασατε'


DAS ERSTE KAPITEL


Es war spätabends, als K. ankam. Das Dorf lag in tiefem Schnee. Vom Schloßberg war nichts

zu sehen, Nebel und Finsternis umgaben ihn, auch nicht der schwächste Lichtschein deutete

das große Schloß an. Lange stand K. auf der Holzbrücke, die von der Landstraße zum Dorf

führte, und blickte in die scheinbare Leere empor.

Dann ging er, ein Nachtlager suchen; im Wirtshaus war man noch wach, der Wirt hatte zwar

kein Zimmer zu vermieten, aber er wollte, von dem späten Gast äußerst überrascht und

verwirrt, K. in der Wirtsstube auf einem Strohsack schlafen lassen. K. war damit

einverstanden. Einige Bauern waren noch beim Bier, aber er wollte sich mit niemandem

unterhalten, holte selbst den Strohsack vom Dachboden und legte sich in der Nähe des Ofens

hin. Warm war es, die Bauern waren still, ein wenig prüfte er sie noch mit den müden Augen,

dann schlief er ein.

Aber kurze Zeit darauf wurde er schon geweckt. Ein junger Mann, städtisch angezogen, mit

schauspielerhaftem Gesicht, die Augen schmal, die Augenbrauen stark, stand mit dem Wirt

neben ihm. Die Bauern waren auch noch da, einige hatten ihre Sessel herumgedreht, um

besser zu sehen und zu hören. Der junge Mensch entschuldigte sich sehr höflich, K. geweckt

zu haben, stellte sich als Sohn des Schloßkastellans vor und sagte dann: »Dieses Dorf ist

Besitz des Schlosses, wer hier wohnt oder übernachtet, wohnt oder übernachtet

gewissermaßen im Schloß. Niemand darf das ohne gräfliche Erlaubnis. Sie aber haben eine

solche Erlaubnis nicht oder haben sie wenigstens nicht vorgezeigt.«

.

.

.




χ.ν.κουβελης c.n.couvelis 

μεταφράζοντας


Edgar Allan Poe

The Purloined Letter

Το κλεμμένο γραμμα


'ο κλεφτης',είπε ο Τζ.(ο διευθυντής τής αστυνομίας),'ειναι ο υπουργός Ντ.-ο οποίος τα παντα τολμά,κι εκείνα που δεν αρμόζουν κι εκείνα επίσης που αρμοζουν σ'ενα άντρα.

Η μέθοδος τής κλοπής δεν ήταν λιγότερο ιδιοφυής απ'οτι τολμηρή.

Το έγγραφο που συζητάμε- ένα γράμμα,για να'μαι ειλικρινης-το'χε λάβει το πρόσωπο που το τού κλέψανε ενω ήταν μόνο μέσα στο βασιλικό μπουντουαρ.

Κατά τη διάρκεια τού διαβάσματος του αυτή ξαφνικά διακόπηκε από την είσοδο τού άλλου υψηλά ισταμενου προσώπου από το οποίο ειδικά  θα ήθελε να το κρυψει.

Μετά από μια βιασμενη και μάταια προσπάθεια  να το ρίξει μέσα σ'ενα δυρταρι,αναγκάστηκε να το βάλει,όπως ήταν ανοικτό,πάνω στο τραπέζι.

Η διεύθυνση,ωστόσο,ήταν 

πάνω-πανω,και,το περιεχόμενο έτσι μη εκτεθειμένο,το γράμμα

ξέφυγε τής παρατηρησης.

Ακριβώς αυτή τη στιγμή μπαίνει μέσα ο υπουργός Ντ.-

Το μάτι του σαν του αγριογατου λυγκα αμέσως 

αντιλαμβάνεται το χαρτί,αναγνωρίζει το γραφικό χαρακτήρα στη διεύθυνση,παρατηρεί την αναστάτωση στο πρόσωπο 

που σταλθηκε,και συλλαμβανει το μυστικο της.

Μετά από κάποιες επιχειρηματικους διακανονισμους,βεβιασμένους σύμφωνα με τον συνήθη τροπο του,εμφανίζει ένα γράμμα κάπως παρόμοιο μ'αυτό που συζητάμε,το ανοίγει,προσποιείται πως το διαβάζει,κι ύστερα το τοποθετεί πολύ κοντά 

στ'αλλο.

Ξανά κουβεντιάζει, περίπου δεκαπέντε λεπτά,για δημόσιες υποθέσεις.

Τελικά,φεύγοντας,παίρνει από το τραπεζι το γράμμα που δεν ήταν δικό του.

Η κάτοχος του το είδε,αλλά,φυσικά,δεν τόλμησε να ζητησει επανόρθωση,με τη παρουσία τού τρίτου προσώπου που στέκονταν 

πλάι της.

Ο υπουργός λοιπον το'σκασε,αφήνοντας το δικό του γραμμα-καμιάς σημασίας-πανω στο τραπέζι.'


“The thief,” said G., “is the Minister D——, who dares all things, those unbecoming as well as those becoming a man. The method of the theft was not less ingenious than bold. The document in question—a letter, to be frank—had been received by the personage robbed while alone in the royal boudoir. During its perusal she was suddenly interrupted by the entrance of the other exalted personage from whom especially it was her wish to conceal it. After a hurried and vain endeavor to thrust it in a drawer, she was forced to place it, open as it was, upon a table. The address, however, was uppermost, and, the contents thus unexposed, the letter escaped notice. At this juncture enters the Minister D——. His lynx eye immediately perceives the paper, recognises the handwriting of the address, observes the confusion of the personage addressed,

and fathoms her secret. After some business transactions, hurried through in his ordinary manner, he produces a letter somewhat similar to the one in question, opens it, pretends to read it, and then places it in close juxtaposition to the other. Again he converses, for some fifteen minutes, upon the public affairs. At length, in taking leave, he takes also from the table the letter to which he had no claim. Its rightful owner saw, but, of course, dared not call attention to the act, in the presence of the third personage who stood at her elbow. The minister decamped; leaving his own letter—one of no importance—upon the table.”

.

.

.




χ.ν.κουβελης c.n.couvelis 

μεταφράζοντας


Umberto Eco

Il nome de la rosa

Το Όνομα τού Ρόδου 


Στις 16 Αυγούστου τού 1968 πέφτει στα χέρια μου ένα βιβλίο από την πενα κάποιου αββα Vallet,το χειρόγραφο τού Dom Adson de Melk,μεταφρασμένο γαλλικά από τις εκδόσεις τού Dom J. Mabillon(στα πιεστήρια τού Αββαειου τού Source,Παρίσι,1842).

Το βιβλίο,συνοδευόμενο με 

υποδείξεις ιστορικές στην ουσία αρκετά ανεπαρκείς,

υποστήριζε ότι αναπαράγει πίστα ένα χειρόγραφο τού 14ου αιώνα,που με τη σειρά του βρέθηκε στο μοναστήρι τού Melk από έναν μεγάλο πολυμαθη τού δέκατου εβδομου αιωνα,

ο οποίος ασχολήθηκε πολύ με την ιστορία τού τάγματος τών Βενεδικτίνων.

Το λόγιο εύρημα(για μένα

το τρίτο σ'αυτό το χρόνο)με χαροποιησε ενώ βρισκόμουν στη Πράγα περιμένοντας ένα αγαπημενο προσωπο.

Έξι μέρες μετά τα σοβιετικά στρατεύματα εισβάλλουν στην δυστυχη πόλη.

Ευτυχώς κατάφερα να φτάσω στα αυστριακα σύνορα στο Λιντς,από κει πήγα στη Βιέννη όπου ξαναβρέθηκα με το πρόσωπο πού περίμενα,

και μαζί ανεβήκαμε τη πορεία του Δουναβη

ακολουθώντας.


Il 16 agosto 1968 mi fu messo tra le mani un libro dovuto alla penna di

tale abate Vallet, Le manuscript de Dom Adson de Melk, traduit en

français d'après l'édition de Dom J. Mabillon (Aux Presses de

l'Abbaye de la Source, Paris, 1842). Il libro, corredato di indicazioni storiche

invero assai povere, asseriva di riprodurre fedelmente un manoscritto del

XIV secolo, a sua volta trovato nel monastero di Melk dal grande erudito

secentesco, a cui tanto si deve per la storia dell'ordine benedettino. La dotta

trouvaille (mia, terza dunque nel tempo) mi rallegrava mentre mi trovavo a

Praga in attesa di una persona cara. Sei giorni dopo le truppe sovietiche

invadevano la sventurata città. Riuscivo fortunosamente a raggiungere la

frontiera austriaca a Linz, di lì mi portavo a Vienna dove mi ricongiungevo

con la persona attesa, e insieme risalivamo il corso del Danubio.

.

.

.


Charles Bukowski

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis


χ.ν.κουβελης c.n.couvelis 

μεταφράζοντας ελεύθερα 

Charles Bukowski


Some people never go crazy. What truly horrible lives they must live


κάποιοι άνθρωποι δεν τρελενονται ποτέ,οποια σκατα ζωή και να ζουν


She was always thinking of sex, she carried it around with her like something in a paper bag.


αυτη σκέφτονταν πάντα το σεξ,και το κουβαλούσε πάντα μαζί της μέσα σε μια χαρτοσακκουλα


She knew what she wanted and it wasn’t me.


αυτή γνώριζε τι ήθελε,

και να πάρει ο διάολος,

αυτό δεν ήμουν εγώ


Look at his hands. He has the most beautiful hands. You can see that he has never worked.


κοίταξε τα χέρια του,ωραία μαλακά χέρια,

φυσικά αφού ποτέ του δεν δουλεψε


How the hell could a person enjoy being awakened at 6:30AM, by an alarm clock, leap out of bed, dress, force-feed, shit, piss, brush teeth and hair, and fight traffic to get to a place where essentially you made lots of money for somebody else and were asked to be grateful for the opportunity to do so.


πώς στο διάολο να απολαύσει κάποιος όταν ξυπνάει στις 6 και μισή αγριαχαράματα,απ'το ξυπνητήρι,

πηδά απ'το κρεβάτι σαν ελατηριο ντύνεται μηχανικα,τρώει βιαστικά,

χέζει, κατουρά,βουρτσίζει δόντια και μαλλιά,και βολοδερνει στη κυκλοφορία για να πάει σ'ενα μέρος να κάνει πολλά λεφτά για κάποιον μπάσταρδο και μάλιστα πρέπει στη τελική να'ναι και ευγνώμων που τού δόθηκε η ευκαιρία γι'αυτο

.

.

.


χνκουβελης cncouvelis 

μεταφράζοντας τελείως ελεύθερα Mark Twain


It is better to keep your mouth closed and let people think you are a fool than to open it and remove all doubt.


καλλίτερα να το βουλωνεις και ν'αφηνεις τούς ανθρώπους να σε περνούν για βλάκα παρά να τ'ανοιγεις και να  κάνεις μπαμ


The secret of getting ahead is getting started.


για να πας μπροστά

πρέπει να κουνισεις,

αυτο'ναι το κόλπο


Forgiveness is the fragrance that the violet sheds on the heel that has crushed it


η συγχώρεση είναι σαν το άρωμα που βγάζει μια βιολέτα όταν ένα βρωμοποδαρο την ποδοπατα


Never put off till tomorrow what you can do the day after tomorrow.


ποτέ μην αναβαλεις για αύριο

ότι μπορείς να κάνεις μεθαυριο


The human race has one really effective weapon, and that is laughter.


σ'αυτη τη παλιοζωη

το πιο τρανό μας όπλο 

είναι το γελιο


The best way to cheer yourself up is to try to cheer somebody else up.


η πιο καλή διασκέδαση είναι όταν διασκεδάζεις

εις βάρος αλλου


The lack of money is the root of all evil


η αφραγκία μήτηρ όλων τών κακων


We have the best government that money can buy.


έχουμε την πιο καλή κυβέρνηση

που μπορεί να την αγοράσουν τα λεφτά


Cauliflower is nothing but cabbage with a college education.


το κουνουπίδι δεν είναι παρά ένα λάχανο που χαίρει κολεγιακης μορφοσεως 


When we remember we are all mad, the mysteries disappear and life stands explained.


όταν δεν ξεχνάμε πόσο παλιοτομαρα είμαστε,τότε όλα εξηγούνται,τίποτα ανεξηγητο


Don't let schooling interfere with your education


μην επιτρέψεις στο σχολείο

να επέμβει στη μόρφωση σου


Noise proves nothing. Often a hen who has merely laid an egg cackles as if she laid an asteroid.


ο θόρυβος δεν σημαίνει τίποτα,

μια κότα κακαρίζει σαν να γέννησε αστεροειδή

ενώ απλά έκανε ένα αυγό


Man was made at the end of the week's work, when God was tired


τον άνθρωπο ο θεός τον δημιούργησε την τελευταία μέρα τής εβδομάδας τής εργασίας του

όταν ηταν θεοκουραστος


A man is never more truthful than when he acknowledges himself a liar.


όταν λες ότι.λες ψέμα τότε μόνο λες αληθεια


Many a small thing has been made large by the right kind of advertising.


τα ασήμαντα η διαφήμιση

τα κάνει σημαντικά


If man could be crossed with the cat it would improve man, but deteriorate the cat


αν ήταν δυνατή η διασταύρωση μας με τη γάτα,

αυτό θα μας βελτίωνε,

αλλά θα χειροτερευε τη γατα


The more you explain it, the more I don't understand it


όσο περισσότερο το εξηγείς,

τόσο περισσότερο

δεν το καταλαβαινω

(άσ'το μη το εξηγείς σκότωσες)


Apparently there is nothing that cannot happen today.


σίγουρα,τίποτα δεν υπάρχει που μπορεί να μην συμβεί τώρα


When people do not respect us we are sharply offended; yet in his private heart no man much respects himself.


όταν κάποιος δεν σε σέβεται,μην σε πειραζει,

ούτε τον ίδιο του τον εαυτό σέβεται 


India has 2,000,000 gods and worships them all. In religion, all other countries are paupers; India is the only millionaire


η Ινδία έχει 2.000.000 θεούς κι όλους τούς λατρευει,

στη θρησκεία λοιπόν,

 όλες οι άλλες χώρες είναι θεοφτωχες,

και μόνο η Ινδία είναι 

θεοπλουτη


Truth is the most valuable thing we have. Let us economize it


η αλήθεια είναι το.πιο.πολυτιμο που έχουμε,

ας τα οικονομισουμε μ'αυτη


It is better to deserve honors and not have them than to have them and not deserve them.


καλύτερο είναι να αξίζεις τιμές και να μην τις έχεις παρά να τις έχεις και να μην τις αξιζεις


Often it does seem such a pity that Noah and his party did not miss the boat


αλήθεια,πόσα θα γλυτωναμε αν ο Νώε κι η παρέα του δεν έμπαιναν μέσα στην κιβωτο


There are times when one would like to hang the whole human race, and finish the farce.


τι φάρσα κι αυτή η παλιό ανθρωπότητα

και να πάρει,δεν έχει τελειωμό


The more things are forbidden, the more popular they become.


αυτό που σου απαγορεύεται

τόσο πιο πολυ το θέλεις 


Now this is not the end. It is not even the beginning of the end. But it is, perhaps, the end of the beginning.


τώρα δεν είναι το τέλος,ούτε η αρχή τού τέλους,αλλά το τέλος τής αρχης


If you can't explain it simply, you don't understand it well enough.


αν δεν μπορείς κάτι να το εξηγήσεις απλά,

τότε απλά δεν το.καταλαβαινεις


Love is composed of a single soul inhabiting two bodies.


ο έρωτας είναι μια ψυχή

που κατοικεί σε δύο σώματα


Government's view of the economy could be summed up in a few short phrases: If it moves, tax it. If it keeps moving, regulate it. And if it stops moving, subsidize it


η στάση τής κυβέρνησης στα οικονομικα με τρία λόγια είναι αυτή,

-αν κάτι κινείται,φορολογηστε το

-αν συνεχισει να κινείται,ρυθμιστε το

-κι αν σταματήσει να κινείται,επιδοτήστε το

.

.

.



Woody Allen
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis


χ.ν.κουβελης c.n.couvelis 

μεταφράζοντας Woody Allen 


This year I'm a star, but what will I be next year? A black hole


Αυτη τη χρονος είμαι ενα αστέρι,αλλα τι θέλω να'ναι την επομονη χρονια;

Μια μαύρη τρύπα

.

.


Life doesn't imitate art, it imitates bad television.


η ζωή δεν μιμείται την τέχνη,

μιμείται την κακή τηλεόραση


To you, I'm an atheist.

To God, I'm the loyal opposition


Για σένα,είμαι ένας αθεϊστής

Για τον Θεό,είμαι ένας πιστός αμφισβητίες


My one regret in life is that I am not someone else


Το μόνο μου παράπονο στη ζωή είναι ότι δεν είμαι 

καποιος άλλος


I'm not anti-social. I'm just not social.


Δεν είμαι αντι-κοινωνικος.

Για την ακρίβεια δεν είμαι κοινωνικός.


I just can't listen to any more Wagner, you know...I'm starting to get the urge to conquer Poland


Δεν μπορώ πια ν'ακουω  Βάγκνερ,ακριβώς για το.λογο οτι νιώθω να θέλω να εισβαλω στη Πολωνια


I took a test in Existentialism. I left all the answers blank and got 100.


Έκανα τεστ στον Υπαρξισμό.

Άφησα όλες τις ερωτήσεις  κενές και πήρα 100


There are two types of people in this world, good and bad. The good sleep better, but the bad seem to enjoy the waking hours much more.


Υπάρχουν δυο τύποι ανθρώπων σ'αυτο τον κόσμο,οι καλοί και οι κακοί.Οι καλοί κοιμούνται καλλίτερα,αλλά οι κακοί φαίνεται ν'απολαμβανουν 

τις ώρες που είναι ξύπνιοι πολύ περισσότερο 


The artist's job is not to succumb to despair but to find an antidote for the emptiness of existence


Δουλειά τού καλλιτέχνη δεν είναι να υποκύπτει στην απόγνωση,αλλά να 

βρει ένα αντίδοτο στη 

κενότητα τής υπαρξης


If only God would give me some clear sign! Like making a large deposit in my name at a Swiss Bank.


Ας ήταν να μου'στελνε ο θεός ένα μονάχα ξεκαθαρο σημάδι!

Οπως μια γενναία κατάθεση στο όνομα μου σε μια Ελβετική τράπεζα 


What if nothing exists and we're all in somebody's dream?


Τι γίνεται αν δεν υπάρχει τίποτα κι είμαστε όλοι στο.ονειρο καποιου;


I hate reality but it's still the best place to get a good steak


Μισώ την πραγματικότητα,

αλλά είναι ακόμα το πιο καλο.μερος για να φας μια καλή μπριζολα


There is no question that there is an unseen world. The problem is, how far is it from midtown and how late is it open


Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι υπάρχει ενας αόρατος κόσμος.

Το.προβλημα είναι,πόσο μακρια είναι.απο το κέντρο τής πόλης και πόσο αργά είναι ανοικτο.


This year I'm a star, but what will I be next year? A black hole


Αυτή τη χρονιά είμαι αστέρι,

αλλά τι θέλω να'ναι την επόμενη χρονιά;

Μια μαύρη τρύπα.

.

.

.


χ.ν.κουβελης c.n.couvelis 

μεταφράζοντας Bernard Shaw 


A lifetime of happiness! No man alive could bear it: it would be hell on earth.


Όλη σου 

η ζωή ευτυχισμένη!

Ανυπόφορη,θα'ταν η κολαση στη γη


I am a gentleman: I live by robbing the poor.


είμαι τζέντλεμαν,ζω ληστεύοντας τον φτωχό


Do not unto others as you would they should do unto you. Their tastes may not be the same.


μην κάνεις στους άλλους αυτό που κάνουν αυτοί σε σένα.

δεν έχετε τα ίδια γούστα


Silence is the most perfect expression of scorn.


η σιωπή είναι η πιο τέλεια έκφραση τής περιφρόνησης


Dancing is a perpendicular expression of a horizontal desire.


ο χορός είναι η κάθετη έκφραση μια οριζόντιας επιθυμιας


The worst sin towards our fellow creatures is not to hate them, but to be indifferent to them: that's the essence of inhumanity.


η χειρότερη αμαρτία προς τούς συνανθρώπους μας δεν είναι να τούς μισείς,αλλα να αδιαφορείς γι'αυτους,

αυτό είναι η ουσία τής απανθρωπιας


Success covers a multitude of blunders


η επιτυχία καλύπτει ένα σωρό λάθη


We need some Mad people, look where the Sane ones have got us!


έχουμε την ανάγκη κάποιων τρελών ανθρώπων,κοιτάξτε που οι υγιείς μας φέρανε!


I don't know if there are Men on the Moon, but if there are they must be using the Earth as a Lunatic Asylum


δεν ξέρω αν υπάρχουν άνθρωποι στο φεγγάρι,αλλά αν υπαρχουν

πρέπει να χρησιμοποιούν τη γη σαν Ψυχιατρικό Άσυλο


Those who cannot change their thoughts cannot change anything


όποιοι δεν μπορούν ν'αλλαξουν τις γνώμες τους 

δεν μπορούν ν'αλλαξουν τιποτα

.

.

.


χνκουβελης cncouvelis 

μεταφράζοντας Oscar Wilde


Always forgive your enemies; nothing annoys them so much


πάντα να συγχωρας τούς εχθρούς σου,

τίποτα δεν τούς ενοχλεί πιο πολύ


I am so clever that sometimes I don't understand a single word of what I am saying


είμαι τόσο έξυπνος που μερικές φορές δεν καταλαβαίνω ούτε μιά λέξη απ'οτι λέω


We are all in the gutter, but some of us are looking at the stars


όλοι είμαστε χωμένοι σε υπονομο,

αλλά κάποιοι από μας κοιτάζουν προς τ'αστερια


If one cannot enjoy reading a book over and over again, there is no use in reading it at all.


αν ένας δεν μπορεί ν'απολαυσει διαβάζοντας ένα βιβλίο και ξαναδιαβάζοντας,

δεν υπάρχει κανένας λόγος να το διαβάσει


You can never be overdressed or overeducated.


δεν μπορείς ποτέ να'σαι βαριαντυμένος

η'παραμορφωνενος


Most people are other people. Their thoughts are someone else's opinions, their lives a mimicry, their passions a quotation.


οι πιο πολύ άνθρωποι είναι άλλοι άνθρωποι.

οι αποψεις τους είναι απόψεις άλλου,

οι ζωές τους μίμηση,

τα πάθη τους προσποιήσεις


Women are meant to be loved, not to be understood


οι γυναίκες είναι για να τις ερωτεύεσαι,

όχι για να τις καταλαβαίνεις


I don't want to go to heaven. None of my friends are there


δεν θέλω να πάω στον παράδεισο,

κανένας απ'τους φίλους μου δεν εκεί


Experience is merely the name men gave to their mistakes


εμπειρια ειναι απλά το όνομα που οι άνθρωποι δίνουν στα λάθη τους


I think God, in creating man, somewhat overestimated his ability.


νομίζω πως ο θεος,δημιουργώντας τόν άνθρωπο,κάπως υπερεκτιμησε την ικανοτητα του


Death must be so beautiful. To lie in the soft brown earth, with the grasses waving above one's head, and listen to silence. To have no yesterday, and no tomorrow. To forget time, to forgive life, to be at peace.


ο θάνατος πρέπει να'ναι τοσο όμορφος.

Να'σαι ξαπλωμένος στην απαλή καφετιά γη,με τη χλοη ν'ανεμιζει πάνω στο κεφάλι σου,και ν'ακους τη σιωπή

Χωρις χθες ούτε αύριο.

Να μην αισθάνεσαι το χρονο,να μην στεναχωριεσαι για τη ζωη,να βρίσκεσαι σε ηρεμια


There is only one thing in the world worse than being talked about, and that is not being talked about.


χειρότερο απ'το να σε συζητούν 

είναι

να μην σε συζητούν 


Crying is for plain women. Pretty women go shopping


οι μετριες γυναίκες κλαίνε,

οι ωραιες πάνε για ψωνια


We are each our own devil, and we make this world our hell.


καθένας είναι ο διάβολος τού,και  γι'αυτό κάταντησαμε αυτό το κόσμο τη κολαση μας


Whenever people agree with me I always feel I must be wrong


όποτε οι άνθρωποι συμφωνούν μαζί μου 

πάντοτε αισθάνομαι 

πώς πρέπει να'μαι λάθος


No good deed goes unpunished


καμιά καλη πράξη 

δεν μένει ατιμώρητη

.

.

.


χ.ν.κουβελης c.n.couvelis 

μεταφράζοντας

Eugéne Ionesco


Où il n’y a pas d’humour, il n’y a pas d’humanité, où il n’y a pas d’humour, il y a le camp de concentration.


όπου δεν υπάρχει χιούμορ,

δεν υπάρχει ανθρωπιά,

όπου δεν υπάρχει χιούμορ,

υπάρχει το στρατόπεδο συγκέντρωσης


Vouloir être de son temps, c’est déjà être dépassé.


το να θέλεις να'σαι σύγχρονος,

τότε είσαι ήδη ξεπερασμενος


L'expérience nous apprend que lorsqu'on entend sonner à la porte, c'est qu'il n'y a jamais personne.


η εμπειρία μάς μαθαίνει ότι όταν κάποιος ακούει να χτυπούν τη πόρτα,τότε δεν υπάρχει ποτέ κανένας εκεί


L'air est plus pur à la campagne parce que les paysans dorment les fenêtres fermées


ο αέρας είναι πιο καθαρός στην εξοχή επειδή οι χωρικοί κοιμούνται με  παράθυρα κλειστά


Un nez qui peut voir en vaut deux qui reniflent.


μια μύτη που μπορεί να δει 

αξίζει για δύο που μυρίζουν


Je préfère la vie à la mort, exister à ne pas exister, car je ne suis pas sûr d'être une fois que je n'existerai plus


προτιμώ τη ζωή απ'το θάνατο,να υπάρχω απ'το να μην υπάρχω,

αφού  δεν είμαι σίγουρος ότι θα υπάρχω όταν δεν θα υπάρχω πια


Tous les chats sont mortels, 

Socrate est mortel, 

donc Socrate est un chat.


όλες οι γάτες είναι θνητές.

ο Σωκράτης είναι θνητός.

επομένως ο Σωκράτης είναι γάτα.


Dieu ne peut pas mourir. La seule chose qu'il ne peut pas faire. Si l'homme est créé à l'image de Dieu, l'homme ne mourra pas. Dieu ne laissera pas s'éteindre son image.


Ο θεός δεν μπορεί να πεθανει.

Το μόνο πράγμα που αυτός δεν μπορεί να κάνει.

Αν ο άνθρωπος είναι καθ'εικονα και ομοίωσιν τού θεού,ο άνθρωπος δεν θα πεθάνει ποτέ.

Ο θεός δεν θ'αφησει να σβησει η εικόνα του.


L'homme supérieur est celui qui remplit son devoir


ο πιο ανωτερος άνθρωπος είναι αυτός που εκπληρώνει το καθήκον του


Les révolutionnaires pensent abolir les classes : ils rétablissent une hiérarchie encore plus dure.


οι επαναστάτες σκέφτονται να καταργήσουν τις τάξεις,

όμως εγκαθιστούν μια ιεραρχία πιο πολύ διαρκει


Il y a des appartements où les meubles poussent mal.


υπάρχουν διαμερισματα

που τα έπιπλα έπιπλα είναι αταίριαστα


Un médecin consciencieux doit mourir avec le malade s’ils ne peuvent pas guérir ensembles.


ένας γιατρός ευσυνείδητος πρέπει να πεθαίνει με τον ασθενή,

αν δεν μπορούν να γιατρευτούν μαζί


Qui est le plus sage ? Celui qui accepte tout ou celui qui a décidé de ne rien accepter ? La résignation est-elle une sagesse ?


Ποιος είναι ο πιο σοφός;

Αυτός που τα δέχεται όλα

η'αυτός που αποφασίζει να δεχτεί τίποτα;

Η παραιτηση είναι σοφία;


Le papier, c’est pour écrire, le chat c’est pour le rat. Le fromage c’est pour griffer.


το χαρτί,είναι για να γράψεις,

η γάτα είναι για τον αρουραιο,

το τυρί είναι για να το τρίψεις


Les morts sont plus nombreux que les vivants. Leur nombre augmente. Les vivants sont rares.


Οι πεθαμένοι είναι πιο πολύ σε αριθμό απ'τους ζωντανούς.

Ο αριθμός τους αυξάνει.

Οι ζωντανοί είναι σπάνιοι.

.

.

.

χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

μικρό μονόπρακτο 


(σκηνικό.

ενα άδειο λευκό δωμάτιο,

ένας άντρας και μια γυναίκα

σε απόσταση τριών μέτρων ,όρθιοι,γυρισμένοι αντίθετα ο ένας από τον άλλον)


γ.τι βλέπεις;

(σιωπή)

α.ενα κίτρινο ψαράκι σε μια γυάλα

γ.επομενως εμένα

α.ακριβως

(σιωπή)

γ.τι ανοησία

α.ακριβως,μια ανοησία να είσαι άνθρωπος

γ.εχεις δίκιο,αρουραίος θα ήταν το σωστό

(σιωπή)

α.δεν έχεις χιούμορ

γ.εισαι αγενής

(σιωπή)

α.η επιστήμη έχει κάνει κακό στην ανθρωποτητα

η'η ανθρωπότητα στην επιστήμη;

(σιωπή)

γ.το κραγιόν εφευρέθηκε για να κάνει πιο θηλυκή

τη γυναίκα

α.εχεις κόκκινα χείλη

γ.εχω κόκκινα χείλη

α.για ποιον;

γ.για τον εραστή μου

(σιωπή)

α το ήξερα πως λες ψέματα

γ.έχουν μεγαλύτερο ενδιαφέρον

α.απο τι;

γ.ας πούμε από σένα

(σιωπή)

α.τι βλέπεις;

γ.εσενα

α.αδυνατο

(σιωπή)

γ.αυτο είναι αδυνατο


(τα φώτα στη σκηνή χαμηλώνουν

και γίνεται σκοτάδι,

ακούγονται τα βήματα τους καθώς αποχωρούν

μέχρι που σβήνει ο ήχος τους)

.

.

.

χ.ν.κουβελης c.n.couvelis 

μεταφράζοντας


Hector Malot 

Sans Famille 

Χωρίς Οικογενεια


(από τα πρώτα βιβλία που διάβασα,

θύμαμαι τον Ρεμί,τη μανα-Μπαρμπερινα,τον Βιτάλι)


Première partie

Πρώτος μερος


I

στο χωριο


Είμαι ένα παιδί που το βρηκαν.

Ομως,μέχρι τα οχτώ χρόνια,πίστευα ότι, όπως όλα τα άλλα παιδιά,είχα μια μητέρα,επειδή,όταν έκλαιγα,υπήρχε μια γυναίκα που με εσφιγγε τοσο γλυκά μέσα στα μπράτσα της και με κουνουσε,μέχρι που τα δάκρυα μου σταματούσαν να κυλουν.

Ποτέ δεν ξαπλωνα στο κρεβάτι μου χωρίς μια γυναίκα να έρχεται να με αγκαλιασει,και,όταν ο άνεμος το Δεκέμβρη,κολλουσε το χιόνι πάνω στα ασπρισμενα τζάμια, μού έπαιρνε τα πόδια ανάμεσα στα δυό της χερια και εμενε να μου τα ζεστάνει τραγουδώντας μου ένα τραγούδι,τού οποίου ξαναβρίσκω μέσα στη μνήμη μου το σκοπό και κάποια λόγια.

Όταν είχα κάποιο καυγα με καποιο παιδί, από τις παρέες μου,αυτή

με άφηνε να πω τα παράπονα μου,και σχεδόν πάντα εύρισκε καλά λόγια 

για να με παρηγορήσει η' 

να μου δώσει δικιο.

Για όλα αυτά και για πολλά άλλα ακόμα,με τον τρόπο που μού μιλούσε,με τον τρόπο που με κοίταζε,με τα χαδια της,με τη γλυκύτητα που με μάλωνε,

πίστευα ότι αυτή ήταν η μητέρα μου.


Première partie


I

Au village


Je suis un enfant trouvé.

Mais, jusqu’à huit ans, j’ai cru que, comme

tous les autres enfants, j’avais une mère, car,

lorsque je pleurais, il y avait une femme qui me

serrait si doucement dans ses bras en me berçant,

que mes larmes s’arrêtaient de couler.

Jamais je ne me couchais dans mon lit sans

qu’une femme vint m’embrasser, et, quand le

vent de décembre collait la neige contre les vitres

blanchies, elle me prenait les pieds entre ses deux

mains et elle restait à me les réchauffer en me

chantant une chanson, dont je retrouve encore

dans ma mémoire l’air et quelques paroles.

Quand j’avais une querelle avec un de mes

camarades, elle me faisait conter mes chagrins, et

resque toujours elle trouvait de bonnes paroles

pour me consoler ou me donner raison.

Par tout cela et par bien d’autres choses

encore, par la façon dont elle me parlait, par la

façon dont elle me regardait, par ses caresses, par

la douceur qu’elle mettait dans ses gronderies, je

croyais qu’elle était ma mère.

.

.

.



χ.ν.κουβελης c.n.couvelis 

μεταφραζοντας


Albert Camus

La Peste

Η Πανουκλα


1


Τα παράξενα γεγονότα που 

συνιστούν το θεμα  αυτού τού χρονικού έχουν συμβεί το 194.,στο Οραν.

Από γενική αποψη,αυτά ήταν εκτός τόπου,και καπως ασυνειθιστα.

Σε πρώτη ματιά,το Οραν είναι,πραγματι,μια πόλη συνειθισμενη και τίποτα παραπανω από μια γαλλική επαρχία τής αλγερινης ακτής.

Η ίδια η πόλη,κάποιος μπορεί να το βεβαιώσει,είναι άσχημη.

Φαινομενικά ήσυχη,όμως χρειάζεται κάποιος χρόνος για ν'αντιληφθεις αυτό που την διαφοροποιει από τόσες άλλες πόλεις εμπορικές,σ'ολα τα γεωγραφικά πλάτη.

Πώς να φανταστείς,για παράδειγμα,μια πόλη χωρίς περιστέρια,χωρίς δέντρα και χωρίς κήπους,

όπου κάποιος δεν αντιλαμβανεται ούτε το χτύπημα φτερων ουτε το τρεμούλιασμα τών φυλλων,ένα τοπο ουδέτερο μ'ενα λόγο;

Οι αλλαγές τών εποχών 

δεν φαίνονται παρά στον ουρανό.

Η άνοιξη ανακοινωνεται μονάχα από την ποιότητα τού αέρα η'απ'τα πανερια με τα λουλούδια που οι μικροπωλητές φέρνουν απ'τα περίχωρα,

είναι μια ανοιξη που την πουλούν στις αγορες.

Κατά τη διάρκεια τού καλοκαιριού,ο.ηλιος καίει τα σπίτια τα ξεραίνει και καλύπτει τούς τοιχους

με γκρίζα στάχτη,κάποιος δεν μπορεί πια να ζήσει τότε παρα μέσα στη σκιά απ'τα κλειστά παντζούρια.

Το φθινόπωρο,είναι,

αντίθετα,

ένας κατακλυσμός λασπης.

Οι καλές μέρες έρχονται μονάχα το χειμώνα.

 

Les curieux événements qui font le sujet de cette chronique 

se sont produits en 194., à Oran. De l’avis général, ils n’y étaient 

pas à leur place, sortant un peu de l’ordinaire. À première vue, 

Oran est, en effet, une ville ordinaire et rien de plus qu’une préfecture française de la côte algérienne.

La cité elle-même, on doit l’avouer, est laide. D’aspect 

tranquille, il faut quelque temps pour apercevoir ce qui la rend 

différente de tant d’autres villes commerçantes, sous toutes les 

latitudes. Comment faire imaginer, par exemple, une ville sans 

pigeons, sans arbres et sans jardins, où l’on ne rencontre ni battements d’ailes ni froissements de feuilles, un lieu neutre pour 

tout dire ? Le changement des saisons ne s’y lit que dans le ciel. 

Le printemps s’annonce

 seulement par la qualité de l’air ou par 

les corbeilles de fleurs que des petits vendeurs ramènent des 

banlieues ; c’est un printemps qu’on vend sur les marchés. Pendant l’été, le soleil incendie les maisons trop sèches et couvre les 

murs d’une cendre grise ; on ne peut plus vivre alors que dans 

l’ombre des volets clos. En automne, c’est, au contraire, un déluge de boue. Les beaux jours viennent seulement en hiver.

.

.

.



Μεγας Αλεξανδρος

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis


ΤΙ ΕΣΥΝΕΒΗ ΕΙΣ ΤΟΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΝ-ΑΦΗΓΗΣΕΙΣ

 -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis


μετα απο δυο ημερας ηλθομεν εις τοπον ερημικον και πολλα πετρωδην.

ο Αλεξανδρος μάς ειπεν να σταθμευσωμεν εις ετουτον τον ερημον τοπον.

πως ητον λεει ασφαλεστατος.κι ετσι εγεννετο.κατασκηνωσαμεν και ως ημαστο 

κατακοποι τοσας ημερας εκλειστηκανε οι οφθαλμοι μας.οτε εξυπνησαμε

παραξενευτηκαμε οτι ο ηλιος ητον εις τον ουρανον.εις το αυτον σημειον ως

τον ειχομεν ιδει προτερον.εις τών επιστημονικων εταιρων ερωτηθεις περι 

αυτου ουδεν εγνωριζεν να αποκριθη.και το πλεον παραξενον δεν ητο ετουτο.

αλλα αλλον .ηκουαμε λιαν καθαρως τις φωνες αλλων ανθρωπων και τις

φωνες ζωων.και πουλιων ηκουαμε.και τού ανεμου το φυσητον.και απο τον ηχο 

φλοισβου νερων ενομισαμεν πως η θαλασσα ητο.επειδη και γλαρων φωνες 

ακουαμε και κυματων χτυπους.σαν ο τοπος εκεινος να ητο παραθαλασσιος 

αλλα ουδεν βλεπαμεν.ο.Αλεξανδρος τοτε συγκαλεσεν τούς ειδικους να συσκεφθουν δια το συμβαν.τι ετουτο ητο.ο ηλιος δε εις το αυτον.σημειον τού ουρανου ακινητος.ειχαμε την αισθησιν.πως ουτε ο χρονος ετρεχε .καποιος εκ τών σοφων 

αποφανθη πως αληθως δεν εξυπνησαμεν εκ τού υπνου και πως εις ονειρον εγκλειστοι ευρισκομεθα ετι και πως εαν κοιμηθουμεν  εις το ονειρον παλιν εις αλλον 

ονειρον θα εξυπνησομεν. απο ονειρον εις ονειρον και πως ηδυνατο καποτε να επανελθομεν εις την αρχην.και τουτο ο Αλεξανδρος το εδεχθει και προσταξεν ολο το στρατευμα να κοιμηθει.κι ετσι εγεννετο.την επομενην δε φοραν ητο αλλως .τωρα εβλεπαμε τούς ανθρωπους αλλα δεν.ημπορουσαμε να τούς ακουσουμε ουτε να τούς αγγιξουμε ως να μην ειχουν ουτε σαρκαν ουτε οστα.ως να ητο φασματα.αλλα και 

εκεινοι εφαινετο να μην μάς εκαταλαβαινουν.τους παρατηρουσαμε λεπτομερως, 

αλλα ως να ειχαμε καταληφτει απαντες απο μιαν νοσον αμνησιας δεν ημπορουσαμε 

να αφηγηθουμε εις τινα το παραμικρον.τοσον μεγαλη η ληθη η μας κατελαβεν.

εκοιμηθηκαμε και εις αλλο ονειρο οι αυτοι ανθρωποι.τωρα και τους εβλεπαμε και 

τους ακουγαμε.εκεινοι ουτε μάς εβλεπαν ουτε μάς ακουγανε οπου φορες τούς εφωναζαμε.εφαινετο δε ωσαν να παρηλθεν χρονος πολυς ενδιαμεσως.ειχον αλλαξει 

εις τας φυσιογνωμιας των.τινες τών παλαιων δεν ειδομεν.και ειδομεν πρωτην αλλους νεωτερους.εις τών αντρων μας ερωτευθει σφοδρα μια τών γυναικων τους και την ακολουθει οπου ευρισκετο.ο δυστυχος τοσον εχασεν τα μυαλα του δια αυτην ωστε αληθη την ενομιζετο και τής εξεθετε τον.ερωτα του λαβρον και περιπαθην.και με

παθος τής ομιλουσε.και αγριευε οταν τού ελεγαμε την αληθεια και πως η γυναικα ητο φασμα ονειρου.ουδεν ηθελεν ακουσει.και οταν την ειδε να συνευρισκεται με εναν 

αντρα τής κοινωνιας της τοτε πληρως αλλοφρονησεν και ητο να τον λυπασαι τον δυσμοιρον και αδυνατο να τον συγκρατησεις εις τας φρενας.τον εβρηκαμε απο υψηλο βραχο να εχει πηδηξει κατω και να συντριφτει ο δυσμοιρος.εις αλλον ονειρο δεν τους ειδαμε εκεινους τους ανθρωπους ουτε τους ακουαμε.ομως ειχαμε εις την μνημη μας ζωηρην την καθε εκδηλωση τους .τα παντα καθαροτατα τα ενθυμουμεθα και καθεις 

τού αλλου τα ανακαλουσε απο τη μνημη του.και τα αφηγουμεθα με πολλας λεπτοερειες.πολλοι δε πολυλογουσανε ωρες.τινες δε τεχνικοτατοι οντες μυθολογουσαν.

εφευρισκαν ιδικα των συμβαντα και τα εννοουσαν ως αληθη και να εσυνεβησαν.εμας 

αλλα μας ετερπανε και τα επαινουσαμε και αλλα τα κριναμε και τα ψεγαμε.εις επομενα ονειρα τούς βλεπαμε δια ολιγην ωραν και συνεχως ετουτο ελαττουτο μεχρι οπου τούς εχασαμε εντελως.εκεινος ο σοφος εσυμπερανε πως εις καποια αγνωστο εις εμας μηχανη ωφειλετο αυτο .οτι τους επροβαλε εις τον τοπον ενω αυτοι δεν υφισταντο πλεον .πως 

αυτη η αγνωστος μηχανη τούς ειχε καταγραψει τις ζωες και τούς επροβαλε δια παντος. επ'απειρον.και πως εμεις εκοιμωμεθα κανονικα και κανονικα εξυπνουσαμε ουχι εις ονειρον αλλα εις ετουτον τον ερημον.τοπον εδω οπου εξαρχης ευρεθηκαμεν και εγινομασταν μαρτυρες τού φαινομενου τής προβολης.και πως ο ακινητος ηλιος οπου ειδαμεν εις τον.ουρανον ητο μια εικονα τής προβολης αυτης.και εσυμπερανε πως αν μεινουμε εδω παλιν θα τούς ειδομε να προβαλλονται.κι ετσι εγεννετο.κοιμηθηκαμε και οταν ξυπνησαμε τους ειδαμε παλιν. τούς βλεπαμε αναμεσα μας και τούς ακουγαμε αλλα παλιν δεν τούς αγγιζαμε.τοτε ητο οπου ειδαμε τον αδικοσκοτωμενο συντροφο μας.και μαλιστα τον ειδαμε εις ερωτικη συνομιλιαν με την γυναικα εκεινην και εγελουσαν.και εφαινοντο πολυ ευτυχισμενοι οι δυο.και τοτε καποιος απο εμας τού εφωναξε με δυνατη φωνη.συντροφε πως εφτασες ως εδω;εμεις σε μαζεψαμε απο τα βραχια κατω ασυντριμενο το σωμα σου και με τιμες σε θαψαμε και χωμα.σηκωσαμε και σημα πανω στησαμε 

το κονταρι σου.πες μας, αληθεια,πως εφτασες ως εδω;εκεινος γυρισε προς το μερος μας σαν κατι φανηκε να ακουσε ειτε να αιστανθηκε αλλα δεν απαντησε.τοτε ο Αλεξανδρος

ειπε να συνελθουμε και την αλλη μερα να κινησουμε ολο το στρατευμα προς τα ανατολικα μερη.κι ετσι εγεννετο

.

.

.

χ.ν.κουβελης c.n.couvelis 


κάποτε η Ελλαδα ολοι οι ανθρωποι της


η ζωη του στα χωραφια στη βροχη στο καμα στο κρυο στη κακοκαιρια στη καλοκαιρια σιταρια καπνα αμπελια προβατα γιδια

αγωνες συλλαλητηρια παλη με τον εμπορα αγωνια για την 

εσοδεια χαρα για τα κανουργια ρουχα για τα παιδια για τα 

καινουργια παπουτσια για τη προικα τής κοπελας για τα βιβλια 

τού παιδιου για τον καφε στην αγορα για το καινουργιο φουστανι τής γυναικας ο κοπος και η εσοδεια του 

σε καλη μερια

.

.


χ.ν.κουβελης c.n.couvelis 

μεταφραζοντας 


Το Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιον,κεφαλαιο β',13-23.

Η Σφαγή τών Νηπίων


αφού αυτοί αναχώρησαν τότε άγγελος Κυρίου φανηκε σε όνειρο στον Ιωσήφ λέγοντας του.

σηκω και  πάρε το παιδί και τη μητέρα του και φυγε στην Αίγυπτο,και κάθησε εκεί μέχρι να σου πω,γιατί πρόκειται ο Ηρώδης να ψάξει για το παιδί να το σκοτώσει 

Αυτός λοιπόν αφού σηκώθηκε πήρε το παιδί και τη μητέρα του νύχτα και αναχώρησε για την Αίγυπτο κι ήταν εκεί μέχρι το θανατο τού Ηρώδου,για να εκπληρωθεί αυτό που ειπώθηκε από τον Κύριο μέσω τού προφήτη που είπε.απο την Αίγυπτο κάλεσα τον υιόν μου.

Τότε ο Ηρώδης βλέποντας

ότι κοροϊδευτηκε απο τους μάγους,θύμωσε πολύ,κι έστειλε να σκοτώσει όλα τα παιδιά αυτά στην Βηθλεέμ και σε ολες τις περιοχές της από δυό ετών και κάτω,στην ηλικία που υπολόγισε κατά τους μάγους.

τότε εκπληρώθηκε αυτό που ειπωθηκε απο τον Ιρεμια τον προφήτη που είπε.

φωνή στη Ραμα ακούστηκε,θρήνος και κλάμα και οδυρμος πολύς,

η Ραχήλ είναι που κλαίει τα παιδιά της,και δεν ήθελε να παρηγορηθεί,γιατί δεν ζουν.

Κι όταν πέθανε ο Ηρώδης τότε άγγελος Κυρίου σε όνειρο φάνηκε στον Ιωσήφ στην Αίγυπτο λέγοντας του.

σηκω και πάρε το παιδί και τη μητέρα του και πηγαινε στη γη τού Ισραήλ,γιατί πέθαναν αυτοί που ζητούσαν την ψυχή τού παιδιου.

αυτός λοιπόν αφού σηκώθηκε πήρε το παιδί και τη μητέρα του και ήρθε στη γη τού Ισραήλ.

όταν όμως άκουσε ότι ο Αρχέλαος βασιλεύει στην Ιουδαία αντί τού Ηρώδη τού πατέρα του,φοβήθηκε εκεί να πάει.

τότε αφού πήρε θεϊκή εντολή σε όνειρο αναχώρησε για τα μέρη τής Γαλιλαιας,κι αφού ήρθε κατοίκησε στη πόλη που λέγεται Ναζαρέτ,

όπως εκπληρωθεί αυτό που ειπώθηκε από τους προφήτες ότι Ναζωραίος θα κληθεί.


᾿Αναχωρησάντων δὲ αὐτῶν ἰδοὺ ἄγγελος Κυρίου φαίνεται κατ᾿ ὄναρ τῷ ᾿Ιωσὴφ λέγων· ἐγερθεὶς παράλαβε τὸ παιδίον καὶ τὴν μητέρα αὐτοῦ καὶ φεῦγε εἰς Αἴγυπτον, καὶ ἴσθι ἐκεῖ ἕως ἂν εἴπω σοι· μέλλει γὰρ ῾Ηρῴδης ζητεῖν τὸ παιδίον τοῦ ἀπολέσαι αὐτό.

῾Ο δὲ ἐγερθεὶς παρέλαβε τὸ παιδίον καὶ τὴν μητέρα αὐτοῦ νυκτὸς καὶ ἀνεχώρησεν εἰς Αἴγυπτον,

καὶ ἦν ἐκεῖ ἕως τῆς τελευτῆς ῾Ηρῴδου, ἵνα πληρωθῇ τὸ ρηθὲν ὑπὸ τοῦ Κυρίου διὰ τοῦ προφήτου λέγοντος· ἐξ Αἰγύπτου ἐκάλεσα τὸν υἱόν μου.

Τότε ῾Ηρῴδης ἰδὼν ὅτι ἐνεπαίχθη ὑπὸ τῶν μάγων, ἐθυμώθη λίαν, καὶ ἀποστείλας ἀνεῖλε πάντας τοὺς παῖδας τοὺς ἐν Βηθλεὲμ καὶ ἐν πᾶσι τοῖς ὁρίοις αὐτῆς ἀπὸ διετοῦς καὶ κατωτέρω, κατὰ τὸν χρόνον ὃν ἠκρίβωσε παρὰ τῶν μάγων.

τότε ἐπληρώθη τὸ ρηθὲν ὑπὸ ῾Ιερεμίου τοῦ προφήτου λέγοντος·

φωνὴ ἐν Ραμᾷ ἠκούσθη, θρῆνος καὶ κλαυθμὸς καὶ ὀδυρμὸς πολύς· Ραχὴλ κλαίουσα τὰ τέκνα αὐτῆς, καὶ οὐκ ἤθελε παρακληθῆναι, ὅτι οὐκ εἰσίν.

Τελευτήσαντος δὲ τοῦ ῾Ηρῴδου ἰδοὺ ἄγγελος Κυρίου κατ᾿ ὄναρ φαίνεται τῷ ᾿Ιωσὴφ ἐν Αἰγύπτῳ

λέγων· ἐγερθεὶς παράλαβε τὸ παιδίον καὶ τὴν μητέρα αὐτοῦ καὶ πορεύου εἰς γῆν ᾿Ισραήλ· τεθνήκασι γὰρ οἱ ζητοῦντες τὴν ψυχὴν τοῦ παιδίου.

ὁ δὲ ἐγερθεὶς παρέλαβε τὸ παιδίον καὶ τὴν μητέρα αὐτοῦ καὶ ἦλθεν εἰς γῆν ᾿Ισραήλ.

ἀκούσας δὲ ὅτι ᾿Αρχέλαος βασιλεύει ἐπὶ τῆς ᾿Ιουδαίας ἀντὶ ῾Ηρῴδου τοῦ πατρὸς αὐτοῦ, ἐφοβήθη ἐκεῖ ἀπελθεῖν· χρηματισθεὶς δὲ κατ᾿ ὄναρ ἀνεχώρησεν εἰς τὰ μέρη τῆς Γαλιλαίας,

καὶ ἐλθὼν κατῴκησεν εἰς πόλιν λεγομένην Ναζαρέτ, ὅπως πληρωθῇ τὸ ρηθὲν διὰ τῶν προφητῶν ὅτι Ναζωραῖος κληθήσεται.

.

.

.


χ.ν.κουβελης c.n.couvelis 

μεταφραζοντας


Το Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιον,1.18-24

Η Γέννηση τού Χριστού 


1,18 Τού Ιησού Χριστού λοιπόν η γέννηση έτσι έγινε.

Οταν ήταν μνηστευμενη η μητέρα του Μαρία με τον Ιωσηφ,πριν να συνεβρεθουν,βρέθηκε στη κοιλιά να έχει συλλαβει από το Πνεύμα το Αγιο.

1,19 Ο Ιωσήφ λοπον ο άντρας της,που ήσυχος ήταν και αφού δεν ηθελε να την καταγγείλει δημόσια,σκέφτηκε χωρίς να μαθευτεί να την παρατήσει.

1.20

Αυτά λοιπόν ειχε στο μυαλο του όταν άγγελος Κυρίου φανηκε σε όνειρο λέγοντας του.

Ιωσήφ,γιε τού Δαυίδ,μη διαστάσεις να πάρεις την γυναίκα σου.

γιατί αυτό που θα γεννηθεί από αυτή από το Πνεύμα είναι το Αγιο

1,21 

και θα γεννήσει γιο και θα καλέσεις το όνομά του Ιησού,γιατί αυτός θα σώσει τον λαό του από τις αμαρτίες του.

1,22

Αυτό λοιπόν όλο έχει γινει για να εκπληρωθεί αυτό το που ειπώθηκε από τον Κυριο δια μεσου τού προφήτη που είπε.

1,23 

να η παρθένα που στη κοιλιά θα συλλάβει και θα γεννήσει γιο,και θα καλέσουν το όνομα του Εμμανουήλ ,που σημαίνει

Ο θεός μαζί μας.

1.24

Όταν λοιπόν σηκώθηκε ο Ιωσήφ από τον ύπνο του έκανε όπως υπέδειξε σε αυτόν ο άγγελος Κυρίου και πήρε τη γυναίκα του,

1.25

και δεν συνεβρεθηκε με αυτή μέχρι που γέννησε τον γιο της τον πρωτότοκο,και κάλεσε το όνομα του Ιησου


 

1,18 Τοῦ δὲ  Ἰησοῦ Χριστοῦ ἡ γέννησις οὕτως  ἦν. μνηστευθείσης  γὰρ τῆς μητρὸς αὐτοῦ Μαρίας τῷ Ἰωσήφ, πρὶν ἢ συνελθεῖν(6) αὐτοὺς εὑρέθη ἐν γαστρὶ ἔχουσα ἐκ Πνεύματος Ἁγίου.

1,19  Ἰωσὴφ δὲ ὁ ἀνὴρ αὐτῆς, δίκαιος ὢν καὶ μὴ θέλων αὐτὴν παραδειγματίσαι, ἐβουλήθη λάθρα ἀπολῦσαι αὐτήν.

Ταῦτα δὲ αὐτοῦ ἐνθυμηθέντος ἰδοὺ ἄγγελος Κυρίου κατ᾿ ὄναρ ἐφάνη αὐτῷ λέγων· Ἰωσὴφ.υἱὸς Δαυΐδ, μὴ φοβηθῇς παραλαβεῖν Μαριὰμ τὴν γυναῖκά σου· τὸ γὰρ ἐν αὐτῇ γεννηθὲν ἐκ Πνεύματός ἐστιν Ἁγίου. 

1,21 τέξεται δὲ υἱὸν καὶ καλέσεις τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἰησοῦν· αὐτὸς γὰρ σώσει τὸν λαὸν αὐτοῦ  ἀπὸ τῶν ἁμαρτιῶν αὐτῶν.

1,22 Τοῦτο δὲ ὅλον γέγονεν ἵνα  πληρωθῇ τὸ ῥηθὲν ὑπὸ τοῦ Κυρίου διὰ τοῦ προφήτου λέγοντος

1,23 Ἰδοὺ ἡ παρθένος ἐν γαστρὶ ἕξει καὶ τέξεται υἱόν, καὶ καλέσουσι τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἐμμανουήλ, ὅ ἐστι μεθερμηνευόμενον μεθ᾿ ἡμῶν ὁ Θεός.

1,24 Διεγερθεὶς δὲ ὁ Ἰωσὴφ ἀπὸ τοῦ ὕπνου ἐποίησεν ὡς προσέταξεν αὐτῷ ὁ ἄγγελος Κυρίου καὶ παρέλαβε τὴν γυναῖκα αὐτοῦ,

1.25.καὶ οὐκ ἐγίνωσκεν αὐτὴν ἕως οὗ ἔτεκε τὸν υἱὸν αὐτῆς τὸν πρωτότοκον, καὶ ἐκάλεσε τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἰησοῦν

.

.

.




Viewing all articles
Browse latest Browse all 3368

Trending Articles