.
.
Δ Poetry Ποιηση
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Fragmenta
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
πόσο αόρατο μπορεί να αντέξει ο άνθρωπος
.
είναι παράξενο
όταν χάνεις να κερδιζεις.
.
καθε κίνηση σου δημιουργεί κενό
η πτώση σου βεβαια
.
αν δεν σου λείπει αυτό
τότε
σου λείπουν ολα.
.
.
.
MLJ
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
τον περιμενει
ο ρόλος της
αφού ένα όργανο είναι
να υποκριθει
την Σφίγγα
.
.
.
η φωτογραφία τής Σφίγγας
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
one-way to infinity
(Greek,English,Francais,German,Italian,Spanish,Portuguese)
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
τι είναι
αυτή η εμμονή τής μνήμης
κι εγώ ο Οιδίποδας
βαδίζω στην ερημιά
κι ακούω τη φωνή της
σε ποιο λαβύρινθο είσαι;
ρωταω
κι έπειτα πάλι η φωνή της
επιμένει
από πού έρχονται τα μωρά;
κι έπειτα ξανά
time is idea
one-way to infinity
και βαθειά στην εμμονή
τής μνήμης
Τί εστίν, ό μίαν έχον φωνήν, τετράπουν και δίπουν και τρίπουν γίνεται;
.
.
what is it
this obsession of memory
and I am Oedipus
I walk in the wilderness
and I hear her voice
which maze are you in?
I ask
and then her voice again
she insists
where do babies come from
and then again
time is idea
one-way to infinity
and deep in obsession
of memory
Τί εστίν, ό μίαν έχον φωνήν, τετράπουν και δίπουν και τρίπουν γίνεται;
.
.
qu'est-ce que c'est
cette obsession de la mémoire
et je suis Œdipe
je marche dans le désert
et j'entends sa voix
dans quel labyrinthe es-tu ?
je demande
et puis sa voix à nouveau
elle insiste
d'où viennent les bébés
et encore une fois
le temps est une idée
à sens unique vers l'infini
et profondément dans l'obsession
de la mémoire
Τί εστίν, ό μίαν έχον φωνήν, τετράπουν και δίπουν και τρίπουν γίνεται;
.
.
was ist das
diese Besessenheit der Erinnerung
und ich bin Ödipus
ich laufe durch die Wildnis
und ich höre ihre Stimme
in welchem Labyrinth bist du?
frage ich
und dann wieder ihre Stimme
sie beharrt darauf
woher kommen Babys
und dann wieder
Zeit ist Idee
Einbahnstraße in die Unendlichkeit
und tief in der Besessenheit
der Erinnerung
Τί εστίν, ό μίαν έχον φωνήν, τετράπουν και δίπουν και τρίπουν γίνεται;
.
.
cos'è
questa ossessione della memoria
e io sono Edipo
cammino nel deserto
e sento la sua voce
in quale labirinto ti trovi?
chiedo
e poi di nuovo la sua voce
insiste
da dove vengono i bambini
e poi di nuovo
il tempo è un'idea
una via per l'infinito
e immerso nell'ossessione
della memoria
Τί εστίν, ό μίαν έχον φωνήν, τετράπουν και δίπουν και τρίπουν γίνεται;
.
.
¿Qué es esto?
Esta obsesión de la memoria
Y yo soy Edipo
Ando por el desierto
Y oigo su voz
¿En qué laberinto estás?
Pregunto
Y luego su voz otra vez
Insiste
De dónde vienen los bebés
Y otra vez
El tiempo es idea
Un solo sentido hacia el infinito
Y en lo profundo de la obsesión
de la memoria
Τί εστίν, ό μίαν έχον φωνήν, τετράπουν και δίπουν και τρίπουν γίνεται;
.
.
o que é isso
essa obsessão da memória
e eu sou Édipo
eu caminho no deserto
e ouço a voz dela
em qual labirinto você está?
eu pergunto
e então a voz dela novamente
ela insiste
de onde vêm os bebês
e então novamente
o tempo é ideia
um caminho para o infinito
e profundamente na obsessão
da memória
Τί εστίν, ό μίαν έχον φωνήν, τετράπουν και δίπουν και τρίπουν γίνεται;
.
.
.
Fragmenta
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
αν και δεν είμαι ο Καντ
αντιπαθώ τον έναστρο ουρανό πάνω μου
και τον ηθικό νόμο μέσα μου
.
καμια γυναίκα δεν είναι όμορφη
αν δεν περπατησε την Τσιμιτσκη
.
αν με ρωτήσεις ποιος είμαι
θα σου πω ψεματα.
.
τόσοι πολλοί τειχοι ανάμεσα
ένας λαβύρινθος
δέσε μίτο λέξη τη λέξη να σε βρω
.
μια απειροτητα συνεχώς διευρυνομενη ανάμεσα μας
δραση,τίποτα πιο πολυ δεν φοβάται το απειρο
.
πόσα χ πόσα ρ έχουν οι λέξεις που χρησιμοποιείς
στις συνομιλίες σου η'όταν γράφεις η'όταν σκέφτεσαι ,
σε έναν καθορισμένο χρόνο
πχ 10 λεπτά;
.
τον άνθρωπο στενεύουν τα περιττα
σαν παπούτσια που τον στενεύουν να τα πεταξει.
.
.
.
(Κατά Κάποιον Τρόπον η Ιστορία)
Η βυζαντινή Θεοδώρα
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
κατα τα απόκρυφα γραφεντα
του Προκοπίου πορνιδιο ήταν
η Θεοδωρα
χήνες λέει έτρωγαν το κριθάρι
στο γυμνό της κορμί
και τι μ'αυτο;ηθοποιός ήταν
αυτά τα θεάματα συνειθιζονται
στα βυζαντινα θέατρα
και βέβαια ουδόλως την εμπόδισε να γίνει μαλιστα
αυτοκράτειρα
και στις νεαρες νομοθεσίες
τού Ιουστινιανού να έχει λόγο
και φυσικά το πιο σπουδαίο
έσωσε τον αυτοκράτορα στην Στάση τού Νίκα
αδοξως η'ενδόξως,είπεν,
λοιπόν τι προτιμάς;
τώρα για αιδοια με ποδιτσες
και οφθμολαγνειες
θ'ασχοληθουμε;
.
.
.
(Κατά Κάποιον Τρόπον η Ιστορία)
Η Μαρία Σκληραινα
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
τρεις γάμους έκαμε η Ζωή
τώρα θα νοιαστεί για τη Μαρία
Σκληραινα
ας την πει σεβαστή και δεσποινα
κούφια λόγια για την ερωμένη
τού Κωνσταντίνου Θ'Μονομαχου
δεν ασχολείται
δια το αληθές τού λόγου
ο Μιχαήλ Ψελλος
ο αυτοκρατωρ,γράφει,
ρεπει στη φιληδονία
βέβαια δεν λέω είναι καλλονή
η Μαρια
για χάρη της κατάντησε
τη πόλη ζωολογικό κηπο
με εξωτικά ζώα από την Αίγυπτο
και από άλλα μέρη
σιγά μην ασχοληθεί
αρκετά τραβα με την Θεοδώρα
την εχθρότητα τής αδελφής της
το μόνο που την διασκεδάζει
είναι τα αρώματα της
και η αιώνια νεότητα
η Μαρία Σκληραινα και τα υπόλοιπα
περιττεύουν
.
.
.
η ματαιότητα της ζωής
(Σοφοκλής Τραχινιαι,στίχοι 944-946)
-μεταφραση χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
ώστε αν κάποιος δυο
η'κάποιες περισσοτερες μέρες λογαριάζει,
μάταιο είναι,
γιατί δεν υπάρχει αύριο,
πριν καλά περάσει κανείς
την παρούσα μερα
ὥστ᾽ εἴ τις δύο
ἢ κἄτι πλείους ἡμέρας λογίζεται,
945μάταιός ἐστιν· οὐ γάρ ἐσθ᾽ ἥ γ᾽ αὔριον,
πρὶν εὖ παρῇ τις τὴν παροῦσαν ἡμέραν.
.
.
.
My own Empire of Hyperrealist Paintings
Διηάνειρα και Ηρακλής στη Τραχινια
-χ.ν.κουβελης cn.couvelis
Η πτώση της Διηάνειρας
-χ.ν.κουβελης cn.couvelis
από τοτε που ήμουνα μικρό κορίτσι στον πατέρα μου στην Καλυδωνα
είχα το φοβο
μή μοι τὸ κάλλος 25 ἄλγος ἐξεύροι ποτέ.
μήπως ποτέ η ομορφιά μου
φέρει δυστυχια,
κι έπειτα με πήρε ο Ηρακλής,στον Εύηνο ποταμό έγινε ο φόνος,
ένας άντρας πάνω σ'αλογο θελωντας δήθεν να με περάσει απέναντι
μ'εβαλε πανω στ'άλογο να μ'αρπαξει,τις φωνές μου ακουγωντας ο άντρας μου
πέταξε βέλος,κι όπως αλάνθαστος ηταν,τον πέτυχε,και κείνος ο άντρας πεθαίνοντας μού'πε τ'ονομα του,Κένταυρος Νεσσος,
κι απ'το χυμένο αίμα του να μαζέψω να το'χω αν χρειαστεί μην χάσω τον Ηρακλή,
και τώρα είμαστε στη Τραχινια στη Μαλιδα,
ο άντρας μου λειπει,νέα δεν έχω,άλλοι λένε πως
στην Οιχαλια τον κρατάει με το ζόρι μια γυναίκα,
εγω ἀεί τιν᾽ ἐκ φόβου φόβον τρέφω,
κείνου προκηραίνουσα.29
εγώ πάντα απ'φόβο σε φόβο πέφτω,
κι ανησυχώ για κείνον,
κεῖνος δ᾽ ὅπου
βέβηκεν οὐδεὶς οἶδε·41
που βρίσκεται κανένας δεν ξέρει,
ἀλλὰ
εὔμναστον ἀνδρὸς δεῖμα τρέφουσαν ὁδοῦ
ἐνθυμίοις εὐναῖς
ἀνανδρώτοισι 110
τρύχεσθαι, κακὰν
δύστανον ἐλπίζουσαν αἶσαν
αλλά η θύμηση τ'αντρα της με φόβο βαραίνει
τη καρδιά της
και στο κρεβάτι χωρίς τον άντρα της
βασανιζεται
και κακό να συμβεί
περιμένει,
κι όταν εκείνος ήρθε μαζι του φέρνοντας την Ιόλη,
και γάμους ετοιμάζονταν
με την νεαρή κοπέλα,
εκείνη τρελλαθηκα,πως
για πάντα θα τον χάσει,και τότε θυμηθηκε τον Νέσσου και το αιμα του,
ὅπως φέρῃς μοι τόνδε ταναϋφῆ πέπλον,
δώρημ᾽ ἐκείνῳ τἀνδρὶ τῆς ἐμῆς χερός.
διδοὺς δὲ τόνδε φράζ᾽ ὅπως μηδεὶς βροτῶν
605κείνου πάροιθεν ἀμφιδύσεται χροΐ,
μηδ᾽ ὄψεταί νιν μήτε φέγγος ἡλίου
να πας σ'αυτον,
είπε στη κοπέλα,
αυτό το υφασμένο πέπλο,
δώρο απ'τα χερια μου στον άντρα μου,
και πες του άλλος κανείς πριν από κεινον
να μην το φορέσει στο κορμί του,
και μήτε ποτέ να το δει
τού ήλιου το φως
ήλπιζε στη μυστική δύναμη
του αίματος
κι έτρεμε η καρδιά της
κι όταν ο γιος της ο Υλλος ήρθε
και στάθηκε μπροστα της
τὸν ἄνδρα τὸν σὸν ἴσθι, τὸν δ᾽ ἐμὸν λέγω
740πατέρα, κατακτείνασα τῇδ᾽ ἐν ἡμέρᾳ
τον άντρα σου μάθε
για τον πατέρα μου λέω
αυτή δω τη μέρα
τον σκότωσες
άκουγωντας το τρομερό το νέο
μιλιά δεν έβγαλε,
βουβαθηκε,
τότε κατάλαβε πως τού Νεσσου το αίμα
δηλητηριο ήταν
και τού'καψε το κορμί
.
.
.
απόσπασματα από την τραγωδία τού Σοφοκλή Τραχινιαι,
μετάφραση χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
.
My Own Empire of Hyperrealistic Paintings
Clytemnestra
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Η ομολογία τής Κλυταιμνήστρας για την σφαγή τού Αγαμεμνωνα
(Αισχύλος Ἀγαμέμνων, στίχοι 1372-1392)
-μεταφραση χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Κλυταιμνήστρα
στα πολλά που πριν
επίτηδες έχω πει
τ'αντιθετα να πω
δεν θα ντραπω,
γιατί πως κάποιος στους εχθρούς
την έχθρα να προετοιμάσει,και στους φίλους να νομιζεται,
της εκδίκησης τα δίχτυα
να φράξει σε ύψος πολύ μεγάλο να υπερπηδηθει;
αυτη την ενέργεια από παλιά τη σχεδιαζα,
τής φιλονικίας τής παλιάς ηρθε ο χρόνος
και στέκω εδώ που χτύπησα
μ'ακριβεια πετυχαίνοντας,
έτσι το'κανα-κι αυτό δεν το αρνουμαι-
πως μήτε να ξεφυγει
μήτε να προφυλαχτεί απ'το θάνατο,
μ'αδιαπεραστο δίχτυ,
όπως αυτό για ψάρια,
τον τυλίγω,ολεθριο ένδυμα,
και τον χτυπώ δυό φορές,
και με δυο βογγητα
παρέλυσαν τα μέλη του
και πεσμένον τριτη από πάνω τού δινω,
τού κάτω απ'τη γη,
τού Άδη,λυτρωτή των νεκρων
να'χω την ευχη,
έτσι ξεψυχά πεσμένος,
και ξεπηδωντας το αίμα τής σφαγής του
με ραντίζει με κόκκινες
σταλες,
και χάρηκα
καθόλου λιγότερο
απ'ότι το θεόσταλτο νερό τής βροχής το σπόρο στο ξεπεταγμα του
πολλῶν πάροιθεν καιρίως εἰρημένων
τἀναντί᾽ εἰπεῖν οὐκ ἐπαισχυνθήσομαι.
πῶς γάρ τις ἐχθροῖς ἐχθρὰ πορσύνων, φίλοις
1375δοκοῦσιν εἶναι, πημονῆς ἀρκύστατ᾽ ἂν
φράξειεν ὕψος κρεῖσσον ἐκπηδήματος;
ἐμοὶ δ᾽ ἀγὼν ὅδ᾽ οὐκ ἀφρόντιστος πάλαι·
νείκης παλαιᾶς ἦλθε, σὺν χρόνῳ γε μήν·
ἕστηκα δ᾽ ἔνθ᾽ ἔπαισ᾽ ἐπ᾽ ἐξειργασμένοις.
1380οὕτω δ᾽ ἔπραξα —καὶ τάδ᾽ οὐκ ἀρνήσομαι—
ὡς μήτε φεύγειν μήτ᾽ ἀμύνεσθαι μόρον.
ἄπειρον ἀμφίβληστρον, ὥσπερ ἰχθύων,
περιστιχίζω, πλοῦτον εἵματος κακόν,
παίω δέ νιν δίς· κἀν δυοῖν οἰμωγμάτοιν
1385μεθῆκεν αὐτοῦ κῶλα· καὶ πεπτωκότι
τρίτην ἐπενδίδωμι, τοῦ κατὰ χθονός,
Ἅιδου, νεκρῶν σωτῆρος, εὐκταίαν χάριν.
οὕτω τὸν αὑτοῦ θυμὸν ὁρμαίνει πεσών,
κἀκφυσιῶν ὀξεῖαν αἵματος σφαγὴν
1390βάλλει μ᾽ ἐρεμνῇ ψακάδι φοινίας δρόσου,
χαίρουσαν οὐδὲν ἧσσον ἢ διοσδότῳ
γάνει σπορητὸς κάλυκος ἐν λοχεύμασιν.
.
.
.
My own Empire of Hyperrealist Paintings
Αγαμέμνων και Κλυταιμνηστρα
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
(Αισχύλος Αγαμέμνων, στίχοι 1497-1504)
-μεταφραση χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Κλυταιμνηστρα
υποστηρίζεις πως είναι αυτό δω το έργο δικό μου;
μήτε να με λογαριάζεις
πώς τού Αγαμεμνωνα είμαι η γυναίκα,
το φάντασμα τής γυναίκας
αυτού δω τού νεκρού έγινε
ο φοβερός πανάρχαιος εκδικητής
τ'Ατρεα που τ'ανατριχιαστικο πρόσφερε δειπνο
κι αυτόν εδώ τιμώρησε,
εκτελωντας
για τα σφαγμενα βρεφη
την θυσία
αὐχεῖς εἶναι τόδε τοὔργον ἐμόν;
μηδ᾽ ἐπιλεχθῇς
Ἀγαμεμνονίαν εἶναί μ᾽ ἄλοχον.
1500φανταζόμενος δὲ γυναικὶ νεκροῦ
τοῦδ᾽ ὁ παλαιὸς δριμὺς ἀλάστωρ
Ἀτρέως χαλεποῦ θοινατῆρος
τόνδ᾽ ἀπέτεισεν,
τέλεον νεαροῖς ἐπιθύσας.
.
.
.
My Own Empire of Hyperrealistic Paintings
Ο γάμος
τής Κλυταιμνήστρας
και τού Αγαμεμνωνα
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Η εκδίκαση τής δολοφονίας τού Αγαμεμνωνα από την Κλυταιμνήστρα
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
η αίθουσα του δικαστηρίου κατάμεστη από Μυκηναίους και Αργείους,επίσης παρευρίσκονται και τα παιδιά τής κατηγορουμενης Κλυταιμνηστρας και τού θύματος Αγαμέμνονα,η Ηλέκτρα,η Χρυσοθεμη,και ο Ορέστης,
ο κύριος Πρόεδρος τού Δικαστηριου καλεί την κατηγορουμενη για απολογία
-παρακαλω,η κυρία κατηγορούμενη να προσέλθει δια την απολογία της,
Η Κλυταιμνήστρα σηκώνεται και στέκεται μπροστά από το έδρανο των δικαστων
-Κύριοι Δικαστες,Κύριοι Ένορκοι,Κυριε Εισαγγελέα,
ορκίζομαι να πω την αλήθεια και μόνο την αλήθεια,
εγώ σκότωσα τον άντρα μου τον Αγαμεμνωνα,
το ομολογώ,
όταν γύρισε απ'τον πόλεμο της Τροιαςμετα απο δέκα χρόνια εκεί,τού κρυβομουνα,με λόγια φιλικά τον ξεγελουσα,και γι'αυτό δεν ντρέπομαι,πως θα κοιμισεις αυτόν που μισείς για να τού ετοιμάσεις τη τιμωρία;
με πολύ ψηλό φράκτη να τον κλείσεις να μην μπορεσει να τον πηδησει,
να μην ξεφύγει ούτε να προφυλαχτεί απ'το θάνατο,αυτό από παλιά το σχεδιαζα,και τώρα ήρθε η ώρα της πληρωμής,μ'ακριβεια όλα τα σχεδίασα και τα εκανα,
στον λουτρό τον τύλιξα μ'αδιαπεραστο δίχτυ,αυτό που ψάρια πιάνουν,
τον χτύπησα με το μαχαίρι δύο φορές,κι εκείνος βγάζοντας βογγητα παρελυσε,και σωριάστηκε,και τότε μια τρίτη τού ερριξα μαχαιριά όπως ήταν πεσμένος,
και έτσι πεσμένος ξεψυχά και το αίμα του μαυρο κόκκινο ξεπηδά και με ραντίζει,ανακούφιση ένιωσα,χαρά,,δεν το κρύβω,
όχι λιγότερη απ'οτι ο σπόρος μέσα στη γη για το νερό τής βροχής που θα τον φυτρώσει,
(Αισχύλος Αγαμέμνων,
στιχοι 1372-1392)
έπειτα είναι και η μεγάλη λύπη μου αφου στην Αυλίδα μού σκότωσε την Ιφιγενεια μου,το παιδί μου,για να μην χάσει την αρχηγία τού στρατού τών Ελλήνων,και
με παράτησε μονη με τρία παιδιά στις Μυκήνες για τούς έρωτες τής αδελφής μου τής Ελένης,για τις ντροπες της,αδιαφορώντας για μας και για το σπίτι του,
αυτά εχω να σας πω και τίποτα αλλο
-το λόγο έχει ο κύριος κατηγορος δικηγόρος,
είπε ο πρόεδρος τού δικαστηριου
ορίστε,Κύριοι Δικαστές Κύριοι Ενορκοι Κύριε Εισαγγελέα,
με πόση σκληρότητα,
αναλγησία περιγράφει λεπτομερώς,
ανατριχιαστικά θα έλεγα,
το φοβερό έγκλημα της,
σκοτώνοντας,σφάζοντας στη κυριολεξία, προμελετημένα από καιρό,τον άντρα της,έχουμε,κύριοι δικαστές,ανθρωποκτονία και συζυγοκτονια ταυτόχρονα,
η κατηγορούμενη είναι μια στυγνη δολοφόνος και μάλιστα αμετανόητος,
αφού ομολογει πως δεν ντρέπεται γι'αυτό που έκανε,
και εκ τούτων ζητώ την τιμωρία της,την έσχατη των ποινών
έπειτα δοθηκε ο λόγος στον δικηγορο υπεράσπισης της Κλυταιμνήστρας,
κύριε Πρόεδρε τού Δικαστηριου σας καταθέτω,στη διάθεσή σας,τα τεκμήρια τής αθώωσης τής κατηγορουμενης,
την Ιφιγένεια εν Αυλίδι του Ευριπίδη,
Κύριοι Δικαστές,κύριοι Ένορκοι,κύριε Εισαγγελέα
η κατηγορουμενη πελάτης μου,προέβει στην εγκληματική της ενέργεια κατά τού θύματος για δύο σοβαροτατους και αναντιρρητους λογους,
πρώτον,
γιατί το θύμα
σκότωσε,είναι ηθικός αυτουργός,τη κόρη της,και κόρη του Ιφιγένεια στην Αυλίδα,
την θυσίασε χωρίς δεύτερη σκέψη χωρίς να την λυπηθεί,
δεν νοιάστηκε καθολου το παιδί του για τους έρωτες τής Ελένης,
αυτό που ήθελε ήταν με κανένα εμποδιο,ούτε το παιδί του,να μην χάσει την αρχηγία στο στρατό
τών Ελλήνων κατά της Τροίας,
αυτήν την άκρατη,άλογη, φιλοδοξία του την πλήρωσε το παιδί της,
ποια μάνα,ρωτάω,δεν θα μισούσε τον φονιά τού παιδιού της και μάλιστα όταν είναι ο πατέρας του;
κανένας ποτέ στον κόσμο,από τ'αρχαια χρόνια ως τα σήμερα και μετά στα μελλοντικά δεν θα υπάρξει,
η μάνα,κύριοι δικαστές,που τής σκότωσαν το παιδί σκότωσε τον φονιά του,
αυτή θα δικασετε κύριοι δικαστές,
και δεύτερον,
το θύμα ερχόμενο απ'τον δεκαετή πόλεμο τής Τροίας έφερε μαζί του ερωμένη,την Κασσάνδρα κόρη του Πριαμου,και μάλιστα μια πολύ νεώτερη γυναικα απ'αυτον,κόρη του,ένας γέρος αυτός,καμία αιδώς,
και επιπλέον η κοπέλα ήταν ψυχολογικά άρρωστη,μιλούσε ασυνάρτητα,
αυτή λοιπόν είχε στο κρεβάτι του για τούς ερωτες,
και όλα αυτά φανερά,δημόσια,χωρίς καμία συστολή,μπροστά στη γυναίκα του και στα άλλα του τα τρία παιδιά,
τι θα ένιωθε,ρωτάω,μια γυναίκα να βλέπει την ερωμένη τού άντρα της; τι λένε οι γι'αυτο ψυχολόγοι;ζήλεια μίσος;τι άλλο;απόγνωση;απογοήτευση;μελαγχολία;τρελλα;
αυτοκτονια;
έπειτα θα πει καποιος πως και η κατηγορούμενη είχε φανερό εραστή,τον Αιγισθο,
όμως γι'αυτό αιτία είναι το δίκαιο μίσος που ένιωθε για αυτόν που σκότωσε τη κόρη της,έπειτα την παράτησε δέκα χρόνια που στο πόλεμο της Τροίας πήγε για μια ξένη γυναίκα την Ελένη,που το'σκασε,
συγνωμη για τη λαϊκή έκφραση,με τον Τρωαδιτη εραστη τον Πάρη,
παρατώντας άντρα και παιδιά στη Σπάρτη,
οχι,κύριοι δικαστες,
ο έρωτας
τής Κλυταιμηστρας,
η μοιχεια της αν θέλετε,
δεν είναι το ίδιο με τους έρωτες,τη μοιχεια,
τού θύματος,
τής κατηγορουμένης έχει δίκαιο λόγο,το φόνο τού παιδιού της και τον πόλεμο που την παράτησε,
και τού Αγαμέμνονα είναι εκτός της ηθικής,
γι'αυτό,Κύριοι Δικαστές, Κύριοι Ενορκοι, Κύριε Εισαγγελέα,ζητω την επιείκεια σας,να συνυπολογίζεται τον πρότερον εντιμο βίο της
και να την αθωωσετε,
και θα σας παρακαλέσω να δοθεί ο λόγος στην κατηγορούμενη πελάτη μου να δευτερολογησει,
εκθετωντας σας μια τρίτη αιτία τής πράξης της
η αίτηση σας γίνεται αποδεκτή,
είπε ο πρόεδρος τού δικαστηριου,
ορίστε να σηκωθεί η κατηγορουμενη
η Κλυταιμνήστρα απολογήθηκε λεγωντας
ρωτώ τον σεβαστό αντίδικο δικηγορο,
υποστηρίζεις πως είναι αυτό δω το έργο δικό μου;
Κύριοι Δικαστές,Κύριοι Ενορκοι, Κύριε Εισαγγελέα,
μήτε να με λογαριάζετε
πώς τού Αγαμεμνωνα είμαι η γυναίκα,
το φάντασμα τής γυναίκας
αυτού δω τού νεκρού έγινε
ο φοβερός πανάρχαιος εκδικητής
τ'Ατρεα που τ'ανατριχιαστικο πρόσφερε δειπνο
κι αυτόν εδώ τιμώρησε,
εκτελωντας
για τα σφαγμενα βρεφη
την θυσία
(Αισχύλος Αγαμέμνων, στίχοι 1497-1504)
η αρχαια κατάρα του Ατρέα τον σκότωσε όχι εγώ
-λες ψέματα,εσυ τον σκότωσες,φονισσα του πατέρα μου,σκύλα μάνα,
πετάχτηκε ουρλιάζοντας
η Ηλεκτρα
το δικαστήριο αναστατώθηκε,
ο πρόεδρος τού δικαστηριου χτύπησε το κουδούνι,
-ησυχια παρακαλώ,η συνεδρίασις διαλυεται
το δικαστήριο εδώ τερμάτισε την διαδικασία για να συνεχιστεί την επομενη η εκδίκαση τής υποθεσης τού φονου
.
.
.
Fragmenta
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
ευτυχως που απομακρυνόμαστε
δεν θα έχουμε αναμνησεις
.
φυσικά και είσαι ελεύθερος
αλλά μην το παρακανεις
.
καποιος μού είπε,
για το σκυλι σου είσαι ο κόσμος του
κι εγώ ξέρω,
για κανέναν άνθρωπο δεν είμαι ο κόσμος του
.
το να μη μιλάς είναι
μια αμυνα
το να μην ακούς δεν ειναι
.
.
.
My own Empire of Hyperrealist Paintings
Enigma Frida Kahlo's Roots
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Η μνήμη τής Frida Kahlo
(Greek,English,Francais,German,Italian,Spain,Portuguese)
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
η Φρίντα Καλο
στη Μεξικάνικη ιστορία
μια σπασμένη κολονα
στο Hospital Henry Ford
πριν τον πυροβολισμό
τού Τροσκι
οι δυο Φριντες
στις ρίζες τού απογευματος
έπειτα η'παντα ταυτοχρονα
η αυτοκτονία τής Dorothy Hale
φορούσε,είπαν,
το μαύρο βελούδο φόρεμα Madame X
σημασία έχει η πτώση
μετά το παρτι
αυτό επιμένει
στη μνημη της
.
.
The memory of Frida Kahlo
Frida Kahlo
in Mexican history
a broken pillar
at Henry Ford Hospital
before the shooting
of Trosky
the two Fridas
at the roots of the afternoon
then n' all at the same time
the suicide of Dorothy Hale
she wore, they said,
the Madame X black velvet dress
it's the fall that matters
after the party
this persists
in her memory
.
.
La mémoire de Frida Kahlo
Frida Kahlo
dans l'histoire mexicaine
un pilier brisé
à l'hôpital Henry Ford
avant la fusillade
de Trosky
les deux Frida
aux racines de l'après-midi
puis et tout en même temps
le suicide de Dorothy Hale
elle portait, disait-on,
la robe en velours noir Madame X
c'est la chute qui compte
après la fête
cela persiste
dans sa mémoire
.
.
Die Erinnerung an Frida Kahlo
Frida Kahlo
in der mexikanischen Geschichte
eine zerbrochene Säule
im Henry-Ford-Krankenhaus
vor der Erschießung
von Trosky
die beiden Fridas
an den Wurzeln des Nachmittags
dann und alles gleichzeitig
der Selbstmord von Dorothy Hale
sie trug, so sagte man,
das schwarze Samtkleid von Madame X
es kommt auf den Herbst an
nach der Party
das bleibt
in ihrer Erinnerung bestehen
.
.
Il ricordo di Frida Kahlo
Frida Kahlo
nella storia messicana
un pilastro spezzato
all'ospedale Henry Ford
prima della sparatoria
di Trosky
le due Frida
alle radici del pomeriggio
poi e tutte insieme
il suicidio di Dorothy Hale
indossava, dicevano,
l'abito di velluto nero di Madame X
è la caduta che conta
dopo la festa
questo persiste
nella sua memoria
.
.
El recuerdo de Frida Kahlo
Frida Kahlo
en la historia mexicana
un pilar roto
en el Hospital Henry Ford
antes del tiroteo
de Trosky
las dos Fridas
en las raíces de la tarde
entonces y todo al mismo tiempo
el suicidio de Dorothy Hale
llevaba, decían,
el vestido de terciopelo negro de Madame X
es la caída lo que importa
después de la fiesta
esto persiste
en su memoria
.
.
A memória de Frida Kahlo
Frida Kahlo
na história mexicana
um pilar quebrado
no Hospital Henry Ford
antes do tiroteio
de Trosky
as duas Fridas
nas raízes da tarde
então n' tudo ao mesmo tempo
o suicídio de Dorothy Hale
ela usava, eles disseram,
o vestido de veludo preto Madame X
é o outono que importa
depois da festa
isso persiste
em sua memória
.
.
.
Fragmenta
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
θυμάται έναν άνθρωπο που τον αδίκησε
και δεν θέλει να τον ξαναδει
.
στη παραλία,το ξέρω,είμαι σίγουρος,θα μού παρουσιαστεις
σαν γοργονα
.
από ανθρώπους που δεν σ'αγαπουν εξαφανίστηκες
όχι απ'ολους
.
στο πινγκ-πονγκ τών λέξεων μας
μία είναι απαγορευμένη
Βρες την
.
η σιωπή σου είναι πιστευτη
μέχρι να ταραχθεί
απ'τους κύκλους μου
.
έρχεσαι τόσο ομορφη
που με τυφλωνεις
.
ζούμε με αναμνήσεις
που δεν εχουμε
.
.
.
My own Empire of Hyperrealistic Paintings
Double Portrait of Kassandra
-χ.νκουβελης c.n.couvelis
Το όραμα τής Κασσάνδρας τών σφαγμενων παιδιων τού Θυέστη
(Αισχύλος Αγαμέμνων, στιχοι 1217-1223
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Κασσανδρα:
την αλήθεια λέω,
-χ.ν.κουβελης c.ncouvelis
Κασσανδρα
βλέπετε αυτούς εδώ
τούς νέους
μπροστά στο σπίτι καθισμενους
μ'ονειρων να μοιάζουν
μορφές
παιδιά που φαίνονται
σαν να'ναι σκοτωμένα
από δικούς τους
με γεμάτα τα χερια
κρέατα απ'το φαι
το δικό τους
μαζί μ'έντερα και σπλάχνα
ανατριχιαστικό φορτίο,
καθαρά βλέπω να κρατούν
αυτά που ο πατερας γευτηκε
ὁρᾶτε τούσδε τοὺς 1217 δόμοις ἐφημένους
νέους, ὀνείρων προσφερεῖς μορφώμασιν;
παῖδες θανόντες ὡσπερεὶ πρὸς τῶν φίλων
χεῖρας κρεῶν 1220 πλήθοντες οἰκείας βορᾶς·
σὺν ἐντέροις τε σπλάγχν᾽, ἐποίκτιστον γέμος,
πρέπουσ᾽ ἔχοντες, ὧν πατὴρ ἐγεύσατο.1223
Κασσανδρα:
την αλήθεια λέω,
-χ.ν.κουβελης c.ncouvelis
ασυνάρτητα λες,
την αλήθεια λέω,
το καταραμένο δείπνο
τών σφαγμενων παιδιών
του Θυεστη
τα κρεατα τους μανειρεμενα στο πιάτα
τα γεύεται ο πατέρας
τι περισσότερη υβρη
και να μην τιμωρηθεί;
σαν πέλεκυς η Δικη
στα κεφάλια τών Ατρειδών
στο λουτρό στο δίχτυ
πιασμένος σαν ψάρι
ο Αγαμέμνωνας σφάζεται
έπειτα η σειρά τής Κλυταιμηστρας
τού Αιγισθου
κι εγω η Τρωαδιτισα μάντισσα
θα διαβώ τίς πόρτες
τού Άδη
όλα στην εντέλεια
με τη σειρά περιμένουν
να γίνουν
βλέπετε τα παιδιά;
με τα κρέατα τους στα χερια
βαδίζουν
στον δείπνο μας
όλοι θα τη γευτούμε
την τιμωρία
.
.
.
.