.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ-ON MONA LISA-
ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}
.
.
![]()
MONA LISA -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
ON MONA LISA-χ.ν.κουβελης
.
.
[MONA LISA'S PORTRAIT]ΜΙΑ ΜΟΝΑ ΛΙΖΑ ΤΖΟΚΟΝΤΑ-χ.ν.κουβελης.
Καθε μερα ερχονταν να ποζαρει συγκεκριμενη ωρα,
το πρωι,10 η ωρα,δυο ωρες και το απογευμα,5 ηωρα,
το ιδιο.Ηταν μια χοντρη υπερβαρη γυναικα,ο χρονος
εδειχνε τα σημαδια του στο προσωπο και στο σωμα της,
Τα ματια της ηταν μελαγχολικα.Την εβαζε να καθισει
σε μια καρεκλα δυο μετρα πισω και πλαγια αριστερα
απο το καβαλετο,να τη βλεπει καθαρα,διπλα στο παρα-
θυρο.Σ'αυτη τη θεση δεν μπορουσε να καθισει ακινητη
παραπανω απο εικοσι λεπτα,πιανονταν η μεση της και
την πονουσε,ηταν τα αρθριτικα,δεν βοηθουσε ο καιρος,
υγρασια μεγαλη,Σηκωνονταν και εκανε βολτες στο
δωματιο,τοτε μονο κουβεντιαζαν ,ποτε κατα τη διαρκεια
της ζωγραφικης.Παντα τα ιδια του ελεγε,με τα ιδια κυρια
προσωπα,με μικρες αλλαγες,καθε φορα προσθετε και
καινουργια δευτερευοντα προσωπα,και καποιες λεπτομε-
ρειες.Του ελεγε για τον αντρα της,εναν πλουσιο εμπορο
εισαγωγων-εξαγωγων,ειχε κανει τεραστια περιουσια,με
πολλα γραφεια σε πολλες πολεις εδω αλλα και στο εξωτε-
ρικο.Δεν ελεγε ποτε το ονομα του,ελεγε παντα:''εκεινος''.
Ειχαν τρια παιδια,δυο γιους και μια κορη,ο μεγαλυτερος
γιος και η κορη ηταν παντρεμενοι.Ο μικροτερος γιος σπου-
δαζει οικονομικα στο πανεπιστημιο.Ο γαμπρος της ειναι
επιτυχημενος χρηματιστης και η νυφη της ειναι κορη ενος
γνωστου παμπλουτου τραπεζιτη.Ειχε και τρια εγγονακια,
ενα απο τον γιο και δυο οπο την κορη.Δεν εμεναν κοντα
τους,οταν το επετρεπε η κατασταση της υγειας της και ο
καιρος πηγαινε να τους δει,συνηθως καθονταν μια εβδομα-
δα,ευτυχως που και τα δυο παιδια ηταν στην ιδια πολη.
Λιγο πριν καθισει στη καρεκλα,μετα απο ενα τεταρτο,
τοσο διαρκουσε η διακοπη,πηγαινε και στεκονταν μπρο-
στα απο τον ατελειωτο πινακα και τον κοιτουσε σιωπηλη
δυο-τρια λεπτα.Αυτος απο το πλαι,ενα-δυο μετρα αριστε-
ρα της στην ιδια ευθεια την εβλεπε σοβαρη και σκεπτι-
κη.
Αυτο συνεχιστηκε για ενα μηνα περιπου,χωρις διακοπη.
Μια μερα δεν ηρθε,ουτε και τις επομενες μερες.Δεν την
ενοχλησε,ηξερε τις παραξενιες των πλουσιων.Ανησυχια
οικονομικη δεν υπηρχε,του ειχε δωσει μια αρκετα μεγαλη
προκαταβολη.
Μετα απο δυο μηνες απουσιας επαναεμφανισθηκε,στην
αρχη της Ανοιξης.Του φανηκε αλλιωτικη.Δεν του ειπε
τιποτα για την αιτια της απουσιας ,ουτε κι αυτος την ρω-
τησε.
Τωρα καθονταν ακινητη περισσοτερη ωρα και ποζαρε,
μςχρι που και τις δυο ωρες δεν σηκωνονταν καθολου,
σαν να ειχε γιατρευτει απο τη μεση και δεν την πονουσε.
Σταματησε και να κουβεντιαζει μαζι του.
Πριν φυγει πηγανε παντα στο καβαλετο και στεκονταν
δυο-τρια λεπτα μπροστα απο την εικονα της.Αυτος την
εβλεπε απο μπροστα,λιγο στο πλαι,αριστερα.Κοιτουσε
σοβαρη και σκεπτικη ,επειτα λιγο πριν το τελος χαμογε-
λουσε,ενα αδιορατο χαμογελο σχηματιζονταν στα χει-
λη της κι εκει παγωνε ,ακινητο.
Επειτα σαν να συνερχονταν και να εβγαινε απο εναν
βαθυ και μυστικο κοσμο,γυρνουσε προς το μερος του
και του ελεγε:''για σημερα τελειωσαμε,αυριο παλι συνε-
χιζουμε''.
Εσερνε με μεγαλη δυσκολια το χοντρο υπερβαρο σωμα
της στο δωματιο,επαιρνε τα πραγματα της,τον καληνυχτι-
ζε κι εφευγε.
Δεν την συνοδευε,δεν ηθελε,τα καταφερνε μονη της,
του ειπε,επειτα στην αυλοπορτα εξω την περιμεναν να την
παρουν με το αυτοκινητο
.
.
η Μονα Λιζα και η παρτιτα για βιολι σε σι ελασσονα
BWV 1002 του Μπαχ-χ.ν.κουβελης
.
για πεπτη φορα ηρθε να ποζαρει,συχνα καθε εικοσι λεπτα
με διεκοπτε,κουραζονταν στην ιδια θεση ακινητη,συζητου-
σαμε,κυριως ρωτουσε για τη ζωγραφικη,για τα χρωματα,πως
γινεται το σχεδιο,τα σταδια του,εκεινη τη μερα ειχε φερει
το βιολι της,επαιζε μουσικη,ερασιτεχνικα,μου ειχε πει,ανοιξε
τη θηκη κι εβγαλε το βιολι,το κουρντισε,τοποθετησε μπροστα της
τις παρτιτουρες,''θα παιξω τη παρτιτα για βιολι σε σι ελασ-
σονα BWV 1002 του Μπαχ '',μου ειπε,''ο εκτελεστης ειναι ο
μεσαζων αναμεσα στον μουσικο και στον ακροατη,πρεπει να
προσπαθησει να μεταφερει τα νοηματα του συνθετη στον
ακροατη,να τα αφηγηθει,οπως και ο ζωγραφος,ειναι ο μεσαζων
αναμεσα στο μοντελο του και στον θεατη,να αποδωσει το εσω-
τερικο και το εξωτερικο του μοντελου,να το αναπαραστησει'',
χαμογελασε,συμφωνησα για την αναλογια της μουσικης με τη
ζωγραφικη,επαιξε τη παρτιτα καταπληκτικα,οταν τελειωσε την
ευχαριστησα για το ακουσμα,επειτα καθισε να ποζαρει
.
.
Η ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΜΟΥ ΜΕ ΤΗ ΜΟΝΑ ΛΙΖΑ,ΜΑΙΟΣ 2012,
ΚΑΤΩ ΠΕΤΡΑΛΩΝΑ,ΟΔΟΣ ΗΟΥΣ-χ.ν.κουβελης
.
στα Κατω Πετραλωνα στην οδο Ηους κοντα στη πλατεια της Αγιας
Αικατερινης εμενε η Μονα Λιζα,17 Μαιου 2012 απογευμα 6 και μι-
ση την επισκεφτηκα,χτυπησα το κουδουνι της στην εξωπορτα της πολυ-
κατοικιας,μου ανοιξε,καλεσα το ασανσερ,στον τριτο οροφο δευτερη
πορτα αριστερα χτυπησα το κουδουνι της πορτας του διαμερισματος
της,μου ανοιξε,ομορφη γυναικα,γοητευτικη,καθισαμε στο σαλονι,μον-
τερνα επιπλωμενο,μου προσφερε ενα ποτηρι χυμο πορτοκαλαδα,καθον-
ταν στον καναπε απεναντι μου,η τηλεοραση δεξια ηταν ανοικτη με κλει-
στο τον ηχο,''ειμαι 29 χρονων'',μου ειπε και χαμογελασε,'μου αρεσει,
λατρευω τη φωνη της Μαριας Καλλας'',με το τηλεκοντρολ εκλεισε την τη-
λεοραση,πηρε ενα αλλο τηλεκοντρολ και απο το στερεοφωνικο cd player
ακουστηκε η Casta Diva απο τη Norma του Bellini με τη φωνη της Μαριας Καλλας,συγκλονιστικη,θεια ερμηνεια,ακουγαμε σιωπηλοι,οταν τελειωσε
η αρια,''μια γυναικα στα ακρα,απελπισμενη,προδομενη,ερωτευμενη'',
σχολιασε,μου εδειξε πισω μου,''το πορτραιτο μου'',γυρισα το κεφαλι ,
ειδα την εικονα της,''σου μοιαζει πολυ'',της ειπα,''τοτε ημουν 20 χρονων'',
μου ειπε,''ζουσαμε στη Φλωρεντια οταν εγινε,αργοτερα οταν χωρισα ενα
διαστημα εζησα στη Ναπολι'',χαμογελασε,το ιδιο χαμογελο του πινακα,
''τωρα ολα εχουν αλλαξει εντελως,η ζωη μου ειναι διαφορετικη'',δεν την
ρωτησα γιατι δεν ξαναπαντρευτηκε,καταλαβε και μου απαντησε χωρις να
τη ρωτησω,''ο ανθρωπος ειναι να ζει ελευθερος,να μην εξαρτιεται απο
τιποτα και κανεναν,δεν συμφωνεις;'',συμφωνησα,σηκωθηκε ,''ελα να σου
δειξω το διπλανο δωματιο'',την ακολουθησα,ανοιξε τη πορτα,μπηκαμε
στο δωματιο,χαμηλο φως,ενα διπλο κρεβατι και στη κορυφη του το περι-
στοιχιζαν 5 ορθογωνιοι καθρεφτες,περιπου 2 μετρα υψοε,συνδεμενοι,
η γυναικα ξαπλωσε στο κρεβατι,απο τη θεση που σταθηκα εβλεπα τα
ειδωλα της στους καθρεφτες,απειρα πολλαπλασιασμενα,ζαλιστικα,ακου-
σα τη φωνη της σιγανη να με φωναζει να πλησιασω,πλησιασα,ειδα και το
δικο μου ειδωλο να πολλαπλασιαζεται απειρα συνδεδεμενο με το δικο
της,
μετα απο μια βδομαδα,στις 24 Μαιου ξαναπηγα,παλι την ιδια ωρα,απο-
γευμα 6 και μιση,δεν βρηκα το ονομα της στο κουδουνι της εξωπορτας
της πολυκατοικιας,χτυπησα ενα κουδουνι στη τυχη,μου ανοιξαν,ανεβηκα
στον τριτο οροφο,χτυπησα τη δευτερη πορτα αριστερα,μου ανοιξαν,ηταν
μια ηλικιωμενη γυναικα,νομισα πως ηταν η υπηρετρια η'καποια συγγενης,
τη ρωτησα για τη Μονα Λιζα,δεν γνωριζε το ονομα,μου ειπε πως πριν 4
μερες νοικιασε το δωματιο,''τον προηγουμενο ενοικιαστη,τη γυναικα που
λετε,δεν την γνωρισα,δεν βρηκα κανεναν,ειχε αδειασει το δωματιο και ειχε
φυγει'', ευχαριστησα τη γυναικα,της ζητησα συγνωμη για την ενοχληση και
εφυγα,
μεχρι τωρα δεν εχω καμια πληροφορια για εκεινη τη γυναικα που τοτε
συναντησα και γνωρισα
.
.
Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΗΣ ΜΟΝΑΣ ΛΙΖΑΣ-χ.ν.κουβελης
''η νυχτα σε πλακωνει,σε κρυβει,ποιος να ενδιαφερθει
για σενα,αν υπαρχεις,αν εισαι,τι νοιωθεις,μηπως κι εσυ
ενδιαφερεσαι για τους αλλους'',σταματησε,ηπιε μπυρα
απ'το ποτηρι της,''ποσους απ'αυτους που ειναι γυρω μας
αυριο θα τους ξαναδεις;ποτε,κι αν τους ξαναδεις δεν θα
τους αναγνωρισεις πως ειναι αυτοι,ειμαστε αγνωστοι
εν μεσω αγνωστων'',με κοιταξε,ειδα το ανεπαισθητο
χαμογελο στα χειλη της,''να απο μενα τι ξερεις;οτι σου
λεω ξερεις,κι αν σου λεω ψεματα;ξερεις να ξεχωρισεις
την αληθεια απο το ψεμα;'',''την αληθεια;πως ξερουμε
τι ειναι αληθινο,πραγματικο;'',ειπα,''εγω ειμαι πραγματικη,
το σωμα μου,η φωνη μου,οτι ειμαι εδω,πραγματικο ειναι
πως εσυ,τωρα αυτη τη στιγμη,καθεσαι απεναντι μου και
συζηταμε,η αληθεια ομως τι ειναι;αυτο το ξερουμε;'',
''η'δεν εχει ενδιαφερον;και μονο το πραγματικο φτανει
να ειμαστε;'',με ρωτησε,''ποσο χρονων εισαι'',τη ρωτησα,
''τριαντα δυο,αληθεια'',''φαινεσαι μικροτερη'',''ειδα μια
εικονα σου'',συνεχισα,''ξερεις ποια;'',''ξερω'',το ιδιο ανε-
παισθητο χαμογελο,''πισω απο το παραθυρο φαινονταν
στο βαθος του οριζοντα αχνα τα βουνα,υποψιαζοσουν τα
βραχια'',''εισαι ομορφη''της ειπα,''ναι στην εικονα ειμαι
ομορφη'',''και στη πραγματικοτητα,εδω τωρα μπροστα μου,
εισαι ομορφη''της ειπα,''και η εικονα ειναι πραγματικοτητα
η'απατη;'',''δεν ξερω η'μαλλον ξερω'',απαντησε,''γι'αυτο
χαμογελας;'',δεν απαντησε,δεν επανελαβα την ερωτηση μου,
δεν επεμενα να παρω απαντηση,
.
.
Λεοναρντος Ντα Βιντσι-ζωγραφος-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
τελος Αυγουστου,πολυ ζεστη μερα,περιμενε τη κυρια για να
ποζαρει,απογευμα παντα την ιδια ωρα καθημερινα,λιγο πριν
επαιξε μια φουγκα του Μπαχ στο βιολι,ακουσε το σκυλι να
γαυγιζει φιλικα,ηρθε η κυρια,καθησε στη συνειθισμενη
σταση να ποζαρει,την κοιτουσε οσο δουλευε και προσπα-
θουσε να την καταλαβει,δεν ηταν ευκολο,η γυναικα ηταν
προσεκτικα οχυρωμενη,βεβαια δεν ειχε την επαρση της
εξουσιας,ουτε της υψηλης της ταξης,κατι αλλο ητανε,ισως
η μεταφυσικη της θηλυκοτητας,επρεπενα δωσει μια ερμηνεια
σ'αυτο,να το αποτυπωσει,''ενα χαμογελο'',σκεφτηκε,''ενα
αδιορατο χαμογελο'',η Μονα Λιζα με το αινιγματικο μειδιαμα,
''κι ισως εδω να υπαρξει σχεση με την αιωνιοτητα '',τα αρχε-
τυπα του Πλατωνα
.
.
.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ-ON MONA LISA-
ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}
.
.
MONA LISA -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
ON MONA LISA-χ.ν.κουβελης
.
.
[MONA LISA'S PORTRAIT]ΜΙΑ ΜΟΝΑ ΛΙΖΑ ΤΖΟΚΟΝΤΑ-χ.ν.κουβελης.
Καθε μερα ερχονταν να ποζαρει συγκεκριμενη ωρα,
το πρωι,10 η ωρα,δυο ωρες και το απογευμα,5 ηωρα,
το ιδιο.Ηταν μια χοντρη υπερβαρη γυναικα,ο χρονος
εδειχνε τα σημαδια του στο προσωπο και στο σωμα της,
Τα ματια της ηταν μελαγχολικα.Την εβαζε να καθισει
σε μια καρεκλα δυο μετρα πισω και πλαγια αριστερα
απο το καβαλετο,να τη βλεπει καθαρα,διπλα στο παρα-
θυρο.Σ'αυτη τη θεση δεν μπορουσε να καθισει ακινητη
παραπανω απο εικοσι λεπτα,πιανονταν η μεση της και
την πονουσε,ηταν τα αρθριτικα,δεν βοηθουσε ο καιρος,
υγρασια μεγαλη,Σηκωνονταν και εκανε βολτες στο
δωματιο,τοτε μονο κουβεντιαζαν ,ποτε κατα τη διαρκεια
της ζωγραφικης.Παντα τα ιδια του ελεγε,με τα ιδια κυρια
προσωπα,με μικρες αλλαγες,καθε φορα προσθετε και
καινουργια δευτερευοντα προσωπα,και καποιες λεπτομε-
ρειες.Του ελεγε για τον αντρα της,εναν πλουσιο εμπορο
εισαγωγων-εξαγωγων,ειχε κανει τεραστια περιουσια,με
πολλα γραφεια σε πολλες πολεις εδω αλλα και στο εξωτε-
ρικο.Δεν ελεγε ποτε το ονομα του,ελεγε παντα:''εκεινος''.
Ειχαν τρια παιδια,δυο γιους και μια κορη,ο μεγαλυτερος
γιος και η κορη ηταν παντρεμενοι.Ο μικροτερος γιος σπου-
δαζει οικονομικα στο πανεπιστημιο.Ο γαμπρος της ειναι
επιτυχημενος χρηματιστης και η νυφη της ειναι κορη ενος
γνωστου παμπλουτου τραπεζιτη.Ειχε και τρια εγγονακια,
ενα απο τον γιο και δυο οπο την κορη.Δεν εμεναν κοντα
τους,οταν το επετρεπε η κατασταση της υγειας της και ο
καιρος πηγαινε να τους δει,συνηθως καθονταν μια εβδομα-
δα,ευτυχως που και τα δυο παιδια ηταν στην ιδια πολη.
Λιγο πριν καθισει στη καρεκλα,μετα απο ενα τεταρτο,
τοσο διαρκουσε η διακοπη,πηγαινε και στεκονταν μπρο-
στα απο τον ατελειωτο πινακα και τον κοιτουσε σιωπηλη
δυο-τρια λεπτα.Αυτος απο το πλαι,ενα-δυο μετρα αριστε-
ρα της στην ιδια ευθεια την εβλεπε σοβαρη και σκεπτι-
κη.
Αυτο συνεχιστηκε για ενα μηνα περιπου,χωρις διακοπη.
Μια μερα δεν ηρθε,ουτε και τις επομενες μερες.Δεν την
ενοχλησε,ηξερε τις παραξενιες των πλουσιων.Ανησυχια
οικονομικη δεν υπηρχε,του ειχε δωσει μια αρκετα μεγαλη
προκαταβολη.
Μετα απο δυο μηνες απουσιας επαναεμφανισθηκε,στην
αρχη της Ανοιξης.Του φανηκε αλλιωτικη.Δεν του ειπε
τιποτα για την αιτια της απουσιας ,ουτε κι αυτος την ρω-
τησε.
Τωρα καθονταν ακινητη περισσοτερη ωρα και ποζαρε,
μςχρι που και τις δυο ωρες δεν σηκωνονταν καθολου,
σαν να ειχε γιατρευτει απο τη μεση και δεν την πονουσε.
Σταματησε και να κουβεντιαζει μαζι του.
Πριν φυγει πηγανε παντα στο καβαλετο και στεκονταν
δυο-τρια λεπτα μπροστα απο την εικονα της.Αυτος την
εβλεπε απο μπροστα,λιγο στο πλαι,αριστερα.Κοιτουσε
σοβαρη και σκεπτικη ,επειτα λιγο πριν το τελος χαμογε-
λουσε,ενα αδιορατο χαμογελο σχηματιζονταν στα χει-
λη της κι εκει παγωνε ,ακινητο.
Επειτα σαν να συνερχονταν και να εβγαινε απο εναν
βαθυ και μυστικο κοσμο,γυρνουσε προς το μερος του
και του ελεγε:''για σημερα τελειωσαμε,αυριο παλι συνε-
χιζουμε''.
Εσερνε με μεγαλη δυσκολια το χοντρο υπερβαρο σωμα
της στο δωματιο,επαιρνε τα πραγματα της,τον καληνυχτι-
ζε κι εφευγε.
Δεν την συνοδευε,δεν ηθελε,τα καταφερνε μονη της,
του ειπε,επειτα στην αυλοπορτα εξω την περιμεναν να την
παρουν με το αυτοκινητο
.
.
η Μονα Λιζα και η παρτιτα για βιολι σε σι ελασσονα
BWV 1002 του Μπαχ-χ.ν.κουβελης
.
για πεπτη φορα ηρθε να ποζαρει,συχνα καθε εικοσι λεπτα
με διεκοπτε,κουραζονταν στην ιδια θεση ακινητη,συζητου-
σαμε,κυριως ρωτουσε για τη ζωγραφικη,για τα χρωματα,πως
γινεται το σχεδιο,τα σταδια του,εκεινη τη μερα ειχε φερει
το βιολι της,επαιζε μουσικη,ερασιτεχνικα,μου ειχε πει,ανοιξε
τη θηκη κι εβγαλε το βιολι,το κουρντισε,τοποθετησε μπροστα της
τις παρτιτουρες,''θα παιξω τη παρτιτα για βιολι σε σι ελασ-
σονα BWV 1002 του Μπαχ '',μου ειπε,''ο εκτελεστης ειναι ο
μεσαζων αναμεσα στον μουσικο και στον ακροατη,πρεπει να
προσπαθησει να μεταφερει τα νοηματα του συνθετη στον
ακροατη,να τα αφηγηθει,οπως και ο ζωγραφος,ειναι ο μεσαζων
αναμεσα στο μοντελο του και στον θεατη,να αποδωσει το εσω-
τερικο και το εξωτερικο του μοντελου,να το αναπαραστησει'',
χαμογελασε,συμφωνησα για την αναλογια της μουσικης με τη
ζωγραφικη,επαιξε τη παρτιτα καταπληκτικα,οταν τελειωσε την
ευχαριστησα για το ακουσμα,επειτα καθισε να ποζαρει
.
.
Η ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΜΟΥ ΜΕ ΤΗ ΜΟΝΑ ΛΙΖΑ,ΜΑΙΟΣ 2012,
ΚΑΤΩ ΠΕΤΡΑΛΩΝΑ,ΟΔΟΣ ΗΟΥΣ-χ.ν.κουβελης
.
στα Κατω Πετραλωνα στην οδο Ηους κοντα στη πλατεια της Αγιας
Αικατερινης εμενε η Μονα Λιζα,17 Μαιου 2012 απογευμα 6 και μι-
ση την επισκεφτηκα,χτυπησα το κουδουνι της στην εξωπορτα της πολυ-
κατοικιας,μου ανοιξε,καλεσα το ασανσερ,στον τριτο οροφο δευτερη
πορτα αριστερα χτυπησα το κουδουνι της πορτας του διαμερισματος
της,μου ανοιξε,ομορφη γυναικα,γοητευτικη,καθισαμε στο σαλονι,μον-
τερνα επιπλωμενο,μου προσφερε ενα ποτηρι χυμο πορτοκαλαδα,καθον-
ταν στον καναπε απεναντι μου,η τηλεοραση δεξια ηταν ανοικτη με κλει-
στο τον ηχο,''ειμαι 29 χρονων'',μου ειπε και χαμογελασε,'μου αρεσει,
λατρευω τη φωνη της Μαριας Καλλας'',με το τηλεκοντρολ εκλεισε την τη-
λεοραση,πηρε ενα αλλο τηλεκοντρολ και απο το στερεοφωνικο cd player
ακουστηκε η Casta Diva απο τη Norma του Bellini με τη φωνη της Μαριας Καλλας,συγκλονιστικη,θεια ερμηνεια,ακουγαμε σιωπηλοι,οταν τελειωσε
η αρια,''μια γυναικα στα ακρα,απελπισμενη,προδομενη,ερωτευμενη'',
σχολιασε,μου εδειξε πισω μου,''το πορτραιτο μου'',γυρισα το κεφαλι ,
ειδα την εικονα της,''σου μοιαζει πολυ'',της ειπα,''τοτε ημουν 20 χρονων'',
μου ειπε,''ζουσαμε στη Φλωρεντια οταν εγινε,αργοτερα οταν χωρισα ενα
διαστημα εζησα στη Ναπολι'',χαμογελασε,το ιδιο χαμογελο του πινακα,
''τωρα ολα εχουν αλλαξει εντελως,η ζωη μου ειναι διαφορετικη'',δεν την
ρωτησα γιατι δεν ξαναπαντρευτηκε,καταλαβε και μου απαντησε χωρις να
τη ρωτησω,''ο ανθρωπος ειναι να ζει ελευθερος,να μην εξαρτιεται απο
τιποτα και κανεναν,δεν συμφωνεις;'',συμφωνησα,σηκωθηκε ,''ελα να σου
δειξω το διπλανο δωματιο'',την ακολουθησα,ανοιξε τη πορτα,μπηκαμε
στο δωματιο,χαμηλο φως,ενα διπλο κρεβατι και στη κορυφη του το περι-
στοιχιζαν 5 ορθογωνιοι καθρεφτες,περιπου 2 μετρα υψοε,συνδεμενοι,
η γυναικα ξαπλωσε στο κρεβατι,απο τη θεση που σταθηκα εβλεπα τα
ειδωλα της στους καθρεφτες,απειρα πολλαπλασιασμενα,ζαλιστικα,ακου-
σα τη φωνη της σιγανη να με φωναζει να πλησιασω,πλησιασα,ειδα και το
δικο μου ειδωλο να πολλαπλασιαζεται απειρα συνδεδεμενο με το δικο
της,
μετα απο μια βδομαδα,στις 24 Μαιου ξαναπηγα,παλι την ιδια ωρα,απο-
γευμα 6 και μιση,δεν βρηκα το ονομα της στο κουδουνι της εξωπορτας
της πολυκατοικιας,χτυπησα ενα κουδουνι στη τυχη,μου ανοιξαν,ανεβηκα
στον τριτο οροφο,χτυπησα τη δευτερη πορτα αριστερα,μου ανοιξαν,ηταν
μια ηλικιωμενη γυναικα,νομισα πως ηταν η υπηρετρια η'καποια συγγενης,
τη ρωτησα για τη Μονα Λιζα,δεν γνωριζε το ονομα,μου ειπε πως πριν 4
μερες νοικιασε το δωματιο,''τον προηγουμενο ενοικιαστη,τη γυναικα που
λετε,δεν την γνωρισα,δεν βρηκα κανεναν,ειχε αδειασει το δωματιο και ειχε
φυγει'', ευχαριστησα τη γυναικα,της ζητησα συγνωμη για την ενοχληση και
εφυγα,
μεχρι τωρα δεν εχω καμια πληροφορια για εκεινη τη γυναικα που τοτε
συναντησα και γνωρισα
.
.
Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΗΣ ΜΟΝΑΣ ΛΙΖΑΣ-χ.ν.κουβελης
''η νυχτα σε πλακωνει,σε κρυβει,ποιος να ενδιαφερθει
για σενα,αν υπαρχεις,αν εισαι,τι νοιωθεις,μηπως κι εσυ
ενδιαφερεσαι για τους αλλους'',σταματησε,ηπιε μπυρα
απ'το ποτηρι της,''ποσους απ'αυτους που ειναι γυρω μας
αυριο θα τους ξαναδεις;ποτε,κι αν τους ξαναδεις δεν θα
τους αναγνωρισεις πως ειναι αυτοι,ειμαστε αγνωστοι
εν μεσω αγνωστων'',με κοιταξε,ειδα το ανεπαισθητο
χαμογελο στα χειλη της,''να απο μενα τι ξερεις;οτι σου
λεω ξερεις,κι αν σου λεω ψεματα;ξερεις να ξεχωρισεις
την αληθεια απο το ψεμα;'',''την αληθεια;πως ξερουμε
τι ειναι αληθινο,πραγματικο;'',ειπα,''εγω ειμαι πραγματικη,
το σωμα μου,η φωνη μου,οτι ειμαι εδω,πραγματικο ειναι
πως εσυ,τωρα αυτη τη στιγμη,καθεσαι απεναντι μου και
συζηταμε,η αληθεια ομως τι ειναι;αυτο το ξερουμε;'',
''η'δεν εχει ενδιαφερον;και μονο το πραγματικο φτανει
να ειμαστε;'',με ρωτησε,''ποσο χρονων εισαι'',τη ρωτησα,
''τριαντα δυο,αληθεια'',''φαινεσαι μικροτερη'',''ειδα μια
εικονα σου'',συνεχισα,''ξερεις ποια;'',''ξερω'',το ιδιο ανε-
παισθητο χαμογελο,''πισω απο το παραθυρο φαινονταν
στο βαθος του οριζοντα αχνα τα βουνα,υποψιαζοσουν τα
βραχια'',''εισαι ομορφη''της ειπα,''ναι στην εικονα ειμαι
ομορφη'',''και στη πραγματικοτητα,εδω τωρα μπροστα μου,
εισαι ομορφη''της ειπα,''και η εικονα ειναι πραγματικοτητα
η'απατη;'',''δεν ξερω η'μαλλον ξερω'',απαντησε,''γι'αυτο
χαμογελας;'',δεν απαντησε,δεν επανελαβα την ερωτηση μου,
δεν επεμενα να παρω απαντηση,
.
.
Λεοναρντος Ντα Βιντσι-ζωγραφος-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
τελος Αυγουστου,πολυ ζεστη μερα,περιμενε τη κυρια για να
ποζαρει,απογευμα παντα την ιδια ωρα καθημερινα,λιγο πριν
επαιξε μια φουγκα του Μπαχ στο βιολι,ακουσε το σκυλι να
γαυγιζει φιλικα,ηρθε η κυρια,καθησε στη συνειθισμενη
σταση να ποζαρει,την κοιτουσε οσο δουλευε και προσπα-
θουσε να την καταλαβει,δεν ηταν ευκολο,η γυναικα ηταν
προσεκτικα οχυρωμενη,βεβαια δεν ειχε την επαρση της
εξουσιας,ουτε της υψηλης της ταξης,κατι αλλο ητανε,ισως
η μεταφυσικη της θηλυκοτητας,επρεπενα δωσει μια ερμηνεια
σ'αυτο,να το αποτυπωσει,''ενα χαμογελο'',σκεφτηκε,''ενα
αδιορατο χαμογελο'',η Μονα Λιζα με το αινιγματικο μειδιαμα,
''κι ισως εδω να υπαρξει σχεση με την αιωνιοτητα '',τα αρχε-
τυπα του Πλατωνα
.
.
.